Budowanie etapami

Stan zero

Budowę najlepiej jest przerywać na takim etapie robót, by niekorzystne, zimowe warunki atmosferyczne nie zniszczyły tego, co zostało już zrobione. 

Czas budowy domu zależy od technologii, w jakiej został on zaprojektowany, od stopnia skomplikowania bryły oraz od wielkości (kubatury) budynku.

Szkieletowe domy drewniane powstają zwykle w trzy do pięciu miesięcy.

Domy w technologii tradycyjnej budowane są przez jeden, dwa lub trzy sezony budowlane.

Prosty dom parterowy, bez podpiwniczenia, z nieużytkowym poddaszem można wybudować w czasie jednego sezonu.

Budując taki dom, bez problemu można zdążyć z większością prac mokrych (takich jak murowanie, betonowanie) przed końcem czerwca.

Nie ma więc obawy o to, że budynek nie wyschnie przed zimą.

Jednak domy większe, piętrowe lub podpiwniczone wymagają stosowania określonych przerw technologicznych i najczęściej budowane są w czasie dwóch lub więcej sezonów budowlanych.

W związku z tym powstaje pytanie, w którym momencie najkorzystniej jest przerwać budowę?

Przerwa w budowie - ale na jakim etapie?

Budowę najlepiej jest przerywać na takim etapie robót, by niekorzystne, zimowe warunki atmosferyczne nie zniszczyły tego, co zostało już zrobione.

Praktycznie są trzy odpowiednie momenty.

Stan zero

To pierwszy moment, w którym możemy przerwać budowę, mając pewność, że odpowiednio zabezpieczona przetrwa zimę bez szwanku.

Dom w stanie zero ma wykonane ławy i stopy fundamentowe, ściany fundamentowe oraz podłogę na gruncie albo ściany piwnic oraz strop nad piwnicą.

Ściany są ocieplone i zabezpieczone izolacjami przeciwwilgociowymi oraz ewentualnie drenażem, a następnie obsypane gruntem.

Na tym etapie są wykonane i zabezpieczone przed zatkaniem przejścia instalacyjne.

Odsłonięte fragmenty izolacji termicznej muszą być chronione przed deszczem i śniegiem folią lub papą zabezpieczoną przed zniszczeniem cegłami lub cienką warstwą ziemi.

W podobny sposób zabezpiecza się podłogę na gruncie lub strop nad piwnicą.

Okienka piwniczne trzeba zabić deskami, tak aby możliwy był przewiew powietrza, ewentualnie można je zabezpieczyć folią rozpiętą na drewnianych ramkach.

Stan surowy otwarty

To najbezpieczniejszy moment na przerwanie budowy.

Dom w stanie surowym otwartym ma wymurowane ściany nośne oraz kominy, wykonany strop nad parterem i schody wewnętrzne (jeśli zaprojektowano je jako żelbetowe).

Wykonana jest również więźba i pokrycie dachu.

Jeżeli ostatecznie dach ma być pokryty dachówką, to lepiej przed zimą wykonać pełne deskowanie i pokrycie z papy, a dopiero na wiosnę ułożyć dachówki.

Papa jest materiałem tanim i nie stanowi pokusy dla złodziei, a dachówki bardzo łatwo jest zdemontować z dachu.

Otwory okienne i drzwiowe trzeba zabić deskami.

Najlepiej zrobić to od strony zewnętrznej, wtedy śnieg nie będzie się gromadził na parapetach i nie będzie powodował zamakania ścian.

Wskazane jest, aby pomiędzy deskami pozostawione były szczeliny umożliwiające swobodną cyrkulację powietrza wewnątrz domu.

Okna można też zabezpieczyć drewnianymi ramkami z naciągniętą folią, ale zamykają one przepływ powietrza.

Stan surowy otwarty.

Stan surowy zamknięty.

Stan surowy zamknięty.

Różni się od stanu otwartego tym, że ma zamontowane okna i drzwi zewnętrzne oraz wymurowane ścianki działowe.

W takim domu można prowadzić prace wykończeniowe w okresie zimowym, pod warunkiem że będzie się go ogrzewać (niekoniecznie jest do tego potrzebna instalacja c.o.).

Większość prac wykończeniowych można prowadzić tylko w dodatniej temperaturze.

Budowa na tym etapie nie wymaga dodatkowych zabezpieczeń przed niesprzyjającymi warunkami atmosferycznymi.

Natomiast należy pomyśleć o ochronie pozostawionego mienia.

Okna czy drzwi (w tym garażowe) bardzo łatwo jest bowiem wymontować.

Podobnie jak narzędzia, materiały instalacyjne, izolacyjne i wykończeniowe, pozostawione bez dozoru nawet na jeden dzień, mogą być nieodpartą pokusą dla złodziei.

---