6.
BIBLIOTEKA SZKOLNA
- jest jedną z pracowni szkolnych i głównym ośrodkiem informacji szkolnej
- odbiorcami działalności bibliotek szklonych są uczniowie danej szkoły, a także nauczyciele i wychowawcy oraz rodzice uczniów danej szkoły,
- z charakteru biblioteki szkolnej wynikają jej zadania.
Zadania bibliotek szkolnych:
1.Zadania kształcąco-wychowawcze (dostarczanie różnorodnych materiałów bibliotecznych, opracowanie i prowadzenie działalności informacyjnej; przysposobienie uczniów do czytelnictwa i umiejętności korzystania z różnorodnych źródeł informacji; umożliwienie wykorzystania bibliotek do zajęć lekcyjnych i pozalekcyjnych).
2. Zadania opiekuńczo-wychowawcze (współdziałanie biblioteki z nauczycielami, wychowawcami i dyrekcją szkoły w realizacji celów wychowawczych, pomoc w niwelowaniu różnic umysłowych i kulturalnych uczniów; badanie aktywności i zainteresowań czytelniczych uczniów; wspomaganie uczniów szczególnie zdolnych; pomoc uczniom w ich wyborach życiowych).
3. Zadania kulturalno-rekreacyjne (włączenie się bibliotek szkolnych do życia kulturalnego uczniów - miejsce lektury książek i czasopism oraz korzystanie z urządzeń audiowizualnych; zachęcanie uczniów do twórczości literackiej, plastycznej; rozwijanie zainteresowań uczniów życiem kulturalnym poza szkołą poprzez kontakt z kinem, teatrem i bibliotekami innych rodzajów.
BIBLIOTEKI PEDAGOGICZNE
Służą kształceniu i doskonaleniu nauczycieli i wychowawców oraz pracowników oświaty i wychowania . Z charakteru bibliotek pedagogicznych wynikają jej zadania.
Zadania bibliotek pedagogicznych:
- gromadzenie, opracowanie i udostępnianie materiałów bibliotecznych z zakresu pedagogiki, psychologii, oświaty i dziedzin pokrewnych,
- pełnienie roli ośrodka informacji pedagogicznej i oświatowej w swoim środowisku,
- prowadzenie szeroko pojętej pedagogizacji środowiska,
- wspomaganie badań społecznych i naukowych z zakresu pedagogiki, psychologii i oświaty,
- upowszechnianie innowacji pedagogicznych,
- dokumentowanie osiągnięć regionalnych i lokalnych w zakresie praktyki pedagogicznej oraz zawodowej nauczycieli i pracowników oświaty,
- pełnienie roli ośrodka informacyjno-metodycznego wobec bibliotek szkolnych,
- współpraca z bibliotekami innych rodzajów (publicznych, naukowych) w celu sprawniejszego udostępniania użytkownikom materiałów bibliotecznych i informacji,
- propagowanie i promocja działalności biblioteki w środowisku.
15.
Klasyfikacja Dziesiętna Deweya (KDD) - system klasyfikacji zbiorów bibliotecznych stworzony przez amerykańskiego bibliotekarza Melvila Deweya. Pierwsze wydanie pochodzi z 1876 roku i zawierało jedynie 11 stron tablic oraz indeks przedmiotowy. Kolejne wydania były sukcesywnie rozbudowywane. Drugie z 1885 roku miało już 314 stron tablic i ok. 1000 symboli. Wszystkie tablice KDD redagowane są w języku angielskim i wydawane przez Bibliotekę Kongresu w Waszyngtonie, przy współpracy American Library Association.
Klasyfikacja Deweya stworzona została w układzie dziesiętnym, składa się z 10 działów, z których każdy może być dzielony na kolejne 10 i tak dalej. Symbole są zanotowane cyfrowo, w postaci tak zwanego minimum trzycyfrowego, czyli od 000 do 999. Po trzech cyfrach używa się kropki (.) tworząc symbole rozbudowane. Dewey wprowadził również stałe symbole w postaci poddziałów wspólnych, dla określenia cech formalnych, geograficznych i językowych wspólnych dla wszystkich działów.
Schemat działów głównych klasyfikacji Deweya przedstawia się następująco:
000 Dzieła treści ogólnej
100 Filozofia
200 Religia
300 Nauki społeczne
400 Język
500 Nauki przyrodnicze
600 Nauki stosowane
700 Sztuka
800 Literatura
900 Geografia i historia
Oto (przykładowo) rozwinięcie działu głównego 000:
000 Dzieła treści ogólnej
010 Bibliografie i katalogi
020 Bibliotekoznawstwo
030 Encyklopedie ogólne
040 Zbiory prac
050 Czasopisma treści ogólnej
060 Stowarzyszenia
070 Dzienniki. Dziennikarstwo
080 Dzieła zbiorowe. Wydawnictwa seryjne. Poligrafia
090 Rękopisy i książki rzadkie
Uniwersalna Klasyfikacja Deweya ulega modyfikacjom, w 2003 roku wyszło jej 22 wydanie.
24.
Zalety i wady UKD
Zalety |
Wady |
1. Elastyczność 2. Nieograniczona zdolność do rozbudowy 3. Odporność na barierę językową 4. Możliwość skracania i modyfikacji 5. Powszechność |
1. Ograniczony podział I stopnia (co burzy logikę układu i powoduje konieczność budowy symboli złożonych) 2. Starzenie się 3. Nowe dziedziny mają zbyt długie symbole 4. Nienaturalna leksyka (co ogranicza jej popularność wśród użytkowników) |
Podobne zalety i wady są u Agnieszki Mroczkowskiej w pytaniu 16.