Środowisko zewnętrzne a rozwój zdolności motorycznych.
Elementy środowiska zewnętrznego:
• naturalne
- klimat, temperatura, wilgotność, nasłonecznienie, ciśnienie, ruchy wód i powietrza, pole elektromagnetyczne, wysokość npm)
- zasoby mineralne w otoczeniu człowieka (w wodzie, na ladzie i w powietrzu)
- fauna i flora w otoczeniu człowieka
• kulturowe
rodzinne (klasa społeczna, wykształcenie, wysokość zarobków)
ogólno społeczne (wielkość charakter najbliższego środowiska, system wartości, tradycje, religia)
• tryb życia
aktywność fizyczna, rozkład zajęć codziennych, praca zawodowa
wypoczynek, sen
Ćwiczenia fizyczne powodują zazwyczaj zmiany odwracalne w organizmie człowieka. Zaprzestanie treningu skutkuje powrotem do stanu wyjściowego.
Czas działania bodźca a nie jego intensywność decyduje o trwałości odchylenia w przebiegu rozwoju.
Ekosensytywność - to wrażliwość na bodźce środowiskowe i zależy ona od:
fazy rozwoju w ontogenezie (im wcześniejsza faza tym ten wpływ jest większy)
wrażliwości wrodzonej
tolerancji nabytej lub dodatkowego uwrażliwienia
„Mężczyźni łatwiej odchylając się z toru rozwoju, łatwiej też na ten tor wracają”
(Wolański 1983)
Okresy sensytywne - fazy wzmożonej wrażliwości na bodźce zewnętrzne.
Dzieci pochodzące ze środowisk uprzywilejowanych i z domów, gdzie rodzice posiadają wyższe wykształcenie, wykazują przyspieszony rozwój biologiczny i wyższy poziom sprawności fizycznej w stosunku do dzieci wywodzących się z warstw gorzej wykształconych i o mniejszym dochodzie.
Związek między strefą klimatyczną a budową somatyczną.
Wpływ najbliższego otoczenia:
• Rodzina
ma wpływ zasadniczy, ponieważ jej wpływ rozpoczyna się wraz z początkiem ontogenezy
kształtuje normy i wzorce
70% rodziców unika jakichkolwiek męczących wysiłków (Drabik 1995)
większy wpływ ojca na aktywność fizyczną dzieci (szczególnie chłopców)
chłopcy maja więcej możliwości uczestniczenia w zajęciach sportowych formalnych lub nie formalnych
wraz z wiekiem dzieci zainteresowanie rodziców ich aktywnością fizyczna spada
• Szkoła
Powinna tworzyć warunki do poszerzenia kontaktów i nabycia społecznego doświadczenia, również, jeśli chodzi o wzorce życia w kulturze fizycznej (Osiński 2000).
Proces szkolnego wychowania fizycznego nie zapewnia osiągnięcia najistotniejszego celu wychowania fizycznego, czyli pozytywnej postawy wobec kultury fizycznej. (Strzyżewski 1990)
24% uczniów uznaje lekcje wf za nieciekawe
40% nie lubi lub ma obojętny stosunek do nauczyciela wf
54% młodzieży nie ma w ogóle kontaktu z jakakolwiek formą aktywności ruchowej, z wyjątkiem szkolnych lekcji wf
stereotyp nauczyciela wf jako „specjalisty od fikołków”
(Winiarski 1995; Bukowiec 1990)
• Grupy rówieśnicze
pełni istotna rolę w kształtowaniu postaw prosportowych i prozdrowotnych
jej normy i obyczaje mogą powodować niepożądane skutki lub rozbudzać pozytywne postawy w tym zakresie
urządzenia sportowe, bliskość parków i szkół, okazja do uczestnictwa w zabawach lub zajęciach sportowych są istotnymi czynnikami zwiększającymi zaangażowanie w sport dzieci (Greendorfer 1981)
w pewnych obszarach mieszkalnych rodzice mogą ograniczać czas spędzany przez dzieci na powietrzu z uwagi na brak odpowiednich i bezpiecznych miejsc (Taylor 1994)
• Organizacje społeczne związane z kulturą fizyczną
11 tys. Organizacji tego typu w Polsce; kluby sportowe, TKKF, uczniowskie kluby sportowe, parafialne kluby sportowe, ośrodki rekreacyjne;
większa skuteczność działań promocyjnych w miejscach gdzie całe rodziny spotykają się cyklicznie (Taylor 1994)
• Środki masowego przekazu
Zadanie: Przedstaw własne propozycje działań przeciwdziałających negatywnym zjawiskom w zakresie aktywności fizycznej młodzieży i aktywizujących postawy prosportowe i prozdrowotne:
działania możliwe do realizacji na swoim stanowisku pracy
działania natury ogólnej
sugerowana objętość pracy: 3 strony A4