Układy krystalograficzne
Układ krystalograficzny to układ osi współrzędnych, służący do opisywania struktury kryształu i jego morfologii. Na podstawie długości tzw. odcinków translacyjnych (odcinków odcinanych przez ściany na osiach) i miar kątów między poszczególnymi osiami.
Wyróżnia się 7 układów krystalograficznych.
Oznaczenia w zapisach układów krystalograficznych:
a, b, c - długości odcinków translacyjnych
α, β, γ - miary kątów między osiami
Układy krystalograficzne:
Układ regularny
a = b = c
α = β = γ = 90°
Zaliczają się do niego m. in. piryt, diament, granat, fluoryt, halit, złoto rodzime, srebro rodzime, platyna rodzima, galena.
Układ tetragonalny
a = b ≠ c
α = β = γ = 90°
Zaliczają się do niego m .in. autunit, wezuwian, rutyl, cyrkon, chalkopiryt, kasyteryt, apofyllit, wulfenit, novacekit.
Układ rombowy
a ≠ b ≠ c
α = β = γ = 90°
Zaliczają się do niego m .in. zoisyt, adamit, oliwin, goethyt, celestyn, aragonit.
Układ jednoskośny
a ≠ b ≠ c
α = γ = 90°, β ≠ 90°
Zaliczają się do niego m .in. talk, calaveryt, sylvanit, malachit, erytryn, jadeit, gips.
Układ trójskośny
a ≠ b ≠ c
α ≠ β ≠ γ ≠ 90°
Zaliczają się do niego m. in. rodonit, chalkantyt, chalkosyderyt, cyanit.