krystalograficzne układy

moga˛ miec

ŕo

ź˙ny pokro´j (? kryształ), ale w takich samych wa-r y c z n y m kryształu. W celu otrzymania rysunku na płaszczyz´-

runkach temperatury i cisńienia ka˛ty mie˛dzy ich analogicznymi nie wykonuje sie˛ rzut (stereograficzny lub gnomoniczny) obrazu sćianami sa˛zawsze jednakowe (rys.). P r a w o w y m i e r n y c h sferycznego. R z u t s t e r e o g r a f i c z n y kryształu otrzymuje sie˛, rzutuja˛c bieguny sferyczne z powierzchni kuli na płaszczyzne˛

rzutu stereograficznego (płaszczyzne˛ przechodza˛ca˛ przez sŕodek kuli rzutu sferycznego); promienie rzutuja˛ce wyprowadza sie˛ z centr. punkto

´w rzutu usytuowanych w miejscach przecie˛cia sie˛

powierzchni kuli z prosta˛ poprowadzona˛ ze sŕodka kuli i prostopadła˛do płaszczyzny rzutu (punkty e na rys.), przy czym obo-wia˛zuje zasada, z˙e bieguny sferyczne lez˙a˛ce na goŕnej po´łkuli ła˛czy sie˛ promieniami rzutuja˛cymi z punktem centr. na po

´łkuli

dolnej, a bieguny sferyczne na dolnej po

´łkuli z punktem centr. na

po

´łkuli go

ŕnej. Punkty przecie˛cia sie˛ promieni rzutuja˛cych Prawa krystalograficzne. Prawo stałos

ći ka˛to

´w. Ro

ź

˙ne pokroje kryształu -SiO2 (literami

z płaszczyzna˛ rzutu stanowia˛ b i e g u n y s t e r e o g r a f i c z-oznaczono te same s

ćiany na ro

ź

˙nych kryształach)

n e sćian kryształu, a ich zbioŕ

— rzut stereograficzny kryształu

s t o s u n k o

´ w o d c i n k o

´ w, zw. tez˙ p r a w e m H a u¨ y a (R.J.

(rys.). W celu sporza˛dzenia rzutu

Hau

¨y, 1784): wartosći podwo´jnych stosunko´w odcinko´w od-stereograficznego na podstawie

cinanych na przecinaja˛cych sie˛ krawe˛dziach kryształu przez 2

goniometrycznych

pomiaro

jego dowolne s

´w

ćiany HKL i H’K’L’ (rys.),

kryształu (? goniometr, krystal.)

tj. a/a’ : b/b’, a/a’: c/c’, b/b’: c/c’, wyraz˙aja˛

stosuje sie˛ siatke˛ ? Wulfa. W

sie˛ liczbami wymiernymi. P r a w o w y-

r z u c i e

g n o m o n i c z n y m

m i e r n y c h

w s k a zń i k o´ w (W H. .

(rys.) płaszczyzna rzutu jest stycz-

Miller, 1839): wzajemny stosunek 3 liczb

na do powierzchni kuli rzutu sfe-

Rzuty krystalograficzne: a) rzut stereograficzny wymiernych okresĺonych prawem Hau¨ya

rycznego, a promienie rzutuja˛ce

s

ćian i elemento

´w symetrii kryształu; n oznacza

zawsze moz˙na przedstawic´ jako stosunek

os

wyprowadza sie˛ ze s

´ 4, s — os

´ 3, () — os

´ 2, | — płaszczyzne

˛ m,

liczb całkowitych: a/a’ : b/b’ : c/c’ = h : k : l ŕodka kuli

o i 6 oznaczaja˛ bieguny stereograficzne; b) rzut (pokrywaja˛ sie˛ z normalnymi

(? Millera wskaz

gnomoniczny kryształu

ńiki). P r a w o p a s o-

s

w e (Ch.S. Weiss, 1809): wszystkie s

ćian kryształu). Na podstawie

ćiany

rzuto

kryształu zawsze znajduja˛ sie˛ w zwia˛zku

´w stereograficznego lub gnomonicznego moz˙na wyznaczycśymbole s pasowym, co oznacza, z

ćian kryształu (? Millera wskazńiki), okresĺicśymetrie˛

˙e kaz˙da sćiana

kryształu (? kryształu symetria), wyznaczyc Prawa krystalograficzne. Prawo

kryształu nalez

´ ka˛ty mie˛dzy osiami

˙y co najmniej do 2 paso

´w

krystalograficznymi (? komo

wymiernych wskaz

ńiko

´w. S

ćiany HKL i

krystalograficznych (pas jest zespołem

ŕka elementarna).

H’K’L’ odcinaja˛ na krawe

˛dziach

s

Zygmunt Trzaska Durski

ćian na krysztale lub płaszczyzn siecio-

kryształu X, Y, Z odcinki OH = a,

wych w ? sieci przestrzennej, ro

´wnoleg-

OK = b, OL = c, OH’ = a’, OK’ = b’,

krystalograficzne układy, zespoły klas ? krystalograficz-

łych do jednej prostej, zw. osia˛ pasa).

OL’ = c’

nych, kto

P r a w o s i e c i o w e (A. Bravais, 1850): ŕych elementy symetrii (? kryształu symetria) powodu-ja˛jednakowe ograniczenia wartos

kaz

ći stałych sieciowych ? komo

ŕ-

˙demu ciału krystalicznemu moz˙na przyporza˛dkowac

´ pewna˛

ki elementarnej; wszystkie klasy danego zespołu moz siec

˙na krystalo-

´ przestrzenna˛, przy czym ciało o okresĺonym składzie chem. i graficznie opisac

własnos

´, uz˙ywaja˛c takiego samego układu osi odniesienia ćiach fiz. ma zawsze taki sam typ sieci przestrzennej.

(rys.); układy charakteryzuje sie˛ przez podanie elemento

´w syme-

krystalograficzne

rzuty,

trii koniecznych i wystarczaja˛cych do narzucenia ograniczen ńa

rzuty geom. uz

stałe sieciowe (tab.); np. w układzie heksagonalnym z istnienia

˙ywane w krystalo-

grafii do rysunkowego przedsta-

osi 6 wynika ro

´wnosć´ krawe˛dzi a i b komo

ŕki elementarnej oraz

wiania zewn. postaci kryształo

fakt, z

´w.

˙e ka˛ty i b sa˛ ro

´wne 90o, a ka˛t g jest ro

´wny 120o. U.k.

Stosowane sa˛: rzut aksonome-

nazywa sie˛ ro

´wniez˙ układy osi odniesienia utworzone z osi tryczny i rzut ortogonalny —

krystalograficznych, okresĺone przez ka˛ty , b i g mie˛dzy tymi przedstawiaja˛ce kształt kryształu,

osiami. Istnieje 6 układo

´w krystalograficznych; niekiedy w ukła-

oraz rzut stereograficzny i rzut

dzie heksagonalnym klasy z osia˛tro

´jkrotna˛wydziela sie˛ w odre˛b-

Rzuty krystalograficzne:

gnomoniczny — s

ny układ trygonalny; nie jest to słuszne z punktu widzenia nowo-

ćisĺe oddaja˛ce

a) aksonometryczny; b) ortogonalny

na płaszczyzńie ka˛ty mie˛dzy sćia-

nami kryształu (na rysunkach po-

kazano poszczego

ĺne rzuty tego

samego kryształu). Rzuty stereo-

graficzny i gnomoniczny sa˛ po-

chodnymi

rzutu

sferycznego.

Rzut sferyczny jest r z u t e m

c e n t r a l n y m (sŕodk.), w kto´-

rym promienie rzutuja˛ce wypro-

wadza sie˛ z jednego punktu, zw.

punktem centralnym rzutu. Aby

otrzymacŕzut sferyczny kryształu,

z dowolnego punktu wewna˛trz

kryształu prowadzi sie˛ normalne

(proste prostopadłe) do wszyst-

kich jego sćian, a woko´ł tego

Rzuty krystalograficzne. Zasada rzuto

´w: sferycz-

punktu zatacza kule˛ (rys.); punk-

nego i stereograficznego; b normalne s

ćian

ty, w kto

ŕych normalne przecina-

kryształu, c kula rzutu sferycznego, d bieguny ja˛ powierzchnie˛ kuli (punkty d

sferyczne, e punkty centralne rzutu, f promienie Układy krystalograficzne osi odniesienia X, Y, Z i kierunki nadawane na rys.), stanowia˛ b i e g u n y

rzutuja˛ce, g płaszczyzna rzutu stereograficznego, w nich osiomsymetrii: a) tro

´jskos

ńy; b) jednoskos

ńy; c) rombowy;

h bieguny stereograficzne (nie zaznaczono normal-s f e r y c z n e sćian kryształu, a

d) tetragonalny; e) heksagonalny; f) regularny; liczby oznaczaja˛

nych b, bieguno

´w d i prom ieni f na dolnej po

´łkuli)

ich zbio

ŕ jest o b r a z e m s f e -

symbole osi symetrii

75