1995


Metoda Dobrego Startu

Pierwowzorem Metody Dobrego Startu była metoda Bon Depart, która została opracowana we Francji. Jej celem było ćwiczenie podczas zabawy ruchów oraz funkcji percepcyjnych, niezbędnych przy czynności pisania, uaktywnianie i uspraw­nia­nie funkcjonowania ośrodków w mózgu, uczestniczących w procesie czytania i pisania. Metodę Dobrego Startu do polskich warunków opracowała prof. Marta Bogda­nowicz w latach 60. i od tej pory pracuje nad rozwijaniem jej kolejnych modyfikacji „Piosenki i znaki”, „Piosenki do rysowania”, „Piosenki na literki”, „Od piosenki do literki”.

Metoda Dobrego Startu aktywizuje rozwój psychomotoryczny, a zarazem jest metodą rehabilitacji psychomotorycznej. W Metodzie Dobrego Startu można wy­odrębnić trzy podstawowe rodzaje ćwiczeń:

Zajęcia przebiegają zawsze według stałego schematu, w którym wyróżnia się trzy etapy:

1. Zajęcia wprowadzające:

2. Zajęcia właściwe.

Ćwiczenia ruchowo-słuchowo-wzrokowe mają największe znaczenie w Meto­dzie Dobrego Startu:

3. Zakończenie zajęć

Zajęcia mają charakter ćwiczeń wokalno-rytmicznych lub ćwiczeń słuchowo-ruchowych. Może być to zabawa z piosenką, bądź pląs ruchowy ilustrujący treść śpie­wanej piosenki. Celem tych zajęć jest odpoczynek, relaks i rozładowanie napięcia emocjonalnego.

Sposób organizowania zajęć

Sposób organizowania zajęć z dziećmi młodszymi i głębiej zaburzonymi:

Konspekt zajęć

Metodą Dobrego Startu „Piosenki do rysowania” dla dzieci upośledzonych umysłowo w stopniu umiarkowanym

  1. Temat:

Zabawy z piosenką pt. „Deszczowe krople”
- Metoda Dobrego Startu

  1. Formy: wypowiedzi swobodne, śpiewanie piosenek przez dzieci zbiorowo, gra na instrumentach, zabawa ruchowa ze śpiewem, ćwiczenia manualne - usprawnianie motoryki dużej i małej, rysowanie węglem i mazakiem.

  2. Cele:

  • Metody:

    1. metody czynne: zadania stawiane do wykonania, ćwiczenia utrwalające,

    2. metody słowne: rozmowa, pochwała, objaśnienia,

    3. metody oglądowe: pokaz ilustracji, własny przykład,

    4. naśladowanie, podpowiadanie.

    1. Formy:

  • Środki dydaktyczne: 2 woreczki wypełnione ryżem itp., o wymiarach 10x10 cm, instrumenty muzyczne, magnetofon, nagranie deszczu i piosenki „Deszczowe krople”, ilustracja - wzór narysowany flamastrem, wyklejony sznurkiem, tkaniną, papierem, węgiel rysunkowy, mozaiki, karty do ćwiczeń „Piosenki do rysowania”, kredki.

    1. Literatura:

    Tok zajęć

    Czynności nauczyciela

    Czynności dzieci

    Zajęcia wprowadzające

    Nauczyciel prosi dzieci o stanięcie w kole wiązanym.

    Dzieci podają sobie ręce i śpiewają piosenkę „W kole wszyscy tu stoimy”.

    Nauczyciel podchodzi po kolei do każdego dziecka, podaje prawą rękę i mówi „Witaj, cześć Paweł itd.”.

    Dzieci podają nauczycielowi prawą rękę w geście powitania.

    Nauczyciel prosi dzieci, aby usiadły na podłodze, wysunęły prawą nogę i pomachały, wysunęły lewą nogę i tupnęły.

    Dzieci siadają po turecku wykonują polecenia nauczyciela, rozróżniając lewą i prawą nogę.

    Nauczyciel prosi dzieci o zajęcie miejsc w pobliżu magnetofonu.

    Dzieci odpowiadają na pytania.

    Nauczyciel odtwarza z kasety magnetofonowej nagranie deszczu. Prosi dzieci o nazwanie słuchanych odgłosów.

    Dzieci odpowiadają na pytania.

    Nauczyciel włącza magnetofon z nagraniem piosenki „Deszczowe krople” prosi, aby dzieci uważnie słuchały i powiedziały o czym opowiada piosenka.

    Dzieci słuchają nagrania i odpowiadają na pytanie.

    Nauczyciel demonstruje ilustrację przedstawiającą dzieci pod parasolem i prosi o przypomnienie jak należy ubierać się, kiedy pada deszcz.

    Dzieci odpowiadają na pytania, budują zdania.

    Nauczyciel zapoznaje dzieci ze słowami piosenki.

    Dzieci dwukrotnie powtarzają słowa piosenki.

    Nauczyciel proponuje dzieciom wykonanie piosenki, pomaga śpiewać.

    Dzieci piosenkę śpiewają na sylabie „la”, a później ze słowami.

    Nauczyciel rozdaje dzieciom instrumenty muzyczne: trójkąty, marakasy, kołatki, bębenek. Prosi dzieci aby zagrały jak mały deszczyk stuka w szybę, a jak pada duży deszcz

    Dzieci grają mały deszcz: cicho, duży deszcz: głośno.

    Nauczyciel proponuje, aby podczas wspólnego śpiewania piosenki „Deszczowe krople” dzieci wystukiwały rytm piosenki - padające krople deszczu.

    Dzieci wspólnie śpiewają piosenkę i grają na instrumentach

    Zajęcia właściwe

    Ćwiczenia ruchowe

    Nauczyciel prosi dzieci o powstanie i stanięcie w kole

    Dzieci ustawiają się.

    Nauczyciel proponuje zabawę przy śpiewaniu piosenki: przy słowach „deszczyk kapie” dzieci wyciągają do góry prawą rękę i będą z góry w dół kreśliły w powietrzu linię ukośną; przy słowach „łap kropelki” wyciągają przed siebie obie ręce chwytając deszczowe krople. Nauczyciel demonstruje omawiane gesty.

    Dzieci śpiewają piosenkę 2-3 razy i wykonują ruchy rąk adekwatnie do treści utworu.

    Ćwiczenia ruchowo-słuchowe

    Nauczyciel prosi dzieci, aby zajęły miejsce przy stoliku.

    Dzieci siadają przy stole.

    Nauczyciel rozdaje dla każdego dziecka po dwa małe woreczki: jeden dla prawej, drugi dla lewej ręki.

    Dzieci kładą przed sobą woreczki.

    Nauczyciel zaprasza dzieci i ich rączki na spacer po deszczu. Prosi, aby dzieci położyły lewą rękę na woreczku z lewej strony, a prawą na woreczku z prawej strony i uderzały otwartą dłonią w woreczki na zmianę raz lewą, raz prawą ręką. Demonstrując czynności dzieciom wspólnie śpiewa piosenkę.

    Dzieci kładą ręce zgodnie z poleceniem, uderzają otwartą dłonią raz w jeden, raz w drugi woreczek, śpiewają piosenkę razem z nauczycielem.

    Nauczyciel prosi dzieci, aby uderzały w woreczki równocześnie lewą i prawą ręką w rytm śpiewanej piosenki.

    Dzieci wykonują polecenie nauczyciela.

    Ćwiczenia ruchowo-słuchowo-wzrokowe

    Nauczyciel poleca dzieciom zebrać woreczki.

    Dzieci porządkują stół.

    Nauczyciel pokazuje dzieciom wzór z narysowanymi ukośnymi kreseczkami - deszczowymi kroplami. i omawia

    Dzieci obserwują wzór.

    Nauczyciel rozdaje każdemu dziecku kartkę z wzorem namalowanym flamastrem, wyklejonym sznurkiem, materiałem, śpiewa piosenkę.

    Dzieci wodzą palcem wskazującym po wzorze w rytm śpiewanej piosenki, wymieniają się kartkami.

    Nauczyciel rozdaje dzieciom czyste kartki z bloku rysunkowego i węgiel, demonstruje rysowanie wzoru, śpiewa piosenkę.

    Dzieci rysują węglem wzór na kartce w rytm śpiewanej piosenki.

    Nauczyciel zbiera prace dzieci.

    Dzieci myją ręce i zajmują miejsce przy stoliku.

    Nauczyciel rozdaje karty do ćwiczeń, prosi dzieci, aby powiedziały co one przedstawiają.

    Dzieci oglądają swoje karty i opowiadają co widzą na obrazku.

    Nauczyciel rozdaje flamastry i demonstruje sposób rysowania wzoru, śpiewa piosenkę.

    Dzieci rysują wzór flamastrem w rytm śpiewanej piosenki.

    Nauczyciel rozdaje kredki pastelowe.

    Dzieci kolorują chmurki w kartach do ćwiczeń.

    Zakończenie zajęć

    Nauczyciel udziela pochwały dzieciom za staranne wykonanie prac.

    Dzieci zawieszają swoje prace na tablicy

    Nauczyciel prosi dzieci, aby stanęły w kole wiązanym.

    Dzieci podają sobie ręce i śpiewają piosenkę „W kole wszyscy tu stoimy”.

    Nauczyciel macha do dzieci prawą ręką na pożegnanie.

    Dzieci machają prawą ręką „pa, pa”.

    Opracowanie mgr Jolanta Frołow

    9



    Wyszukiwarka

    Podobne podstrony:
    Lęk i samoocena na podstawie Kościelak R Integracja społeczna umysłowo UG, Gdańsk 1995 ppt
    1995 (11)
    Mathematics HL P1 May 1995
    02 1995 1
    000006516 1995
    PONTIAC SUNFIRE 1995 2004
    02 1995 43 44
    02 1995 56 58
    04 1995 70 72
    1995 05 16 1102
    05 1995 35 37
    10 1995 9 12
    Eurocode 5 EN 1995 1 1 Design Of Timber Structures Part 1 1 General Rules
    12 1995 9 13
    06 1995 51 53
    CHRYSLER LEBARON 1990 1995
    12 1995 79
    11 1995 61 64
    02 1995 71 74
    10 1995 79 80

    więcej podobnych podstron