I Pracownia Zakładu Fizyki PL |
|||
Wydział Elektryczny |
Ćwiczenie nr.: 5.1 |
||
|
Semestr: II |
Grupa: ED 2.4 |
Rok akadem.: 97/98 |
Temat: Pomiary SEM ogniwa metodą kompensacji. |
Data wykonania: 98 . 04 . 21 |
Ocena: |
Podbudowa teoretyczna:
Ogniwem galwanicznym nazywa się układ przewodników elektronowych i jonowych, pozwalający na bezpośrednie przekształcenie energii chemicznej w energię elektryczną. Zazwyczaj ogniwo składa się z dwóch elektrod metalowych zanurzonych w elektrolicie. Między elektrodami powstaje różnica potencjałów wywołana reakcjami chemicznymi, zachodzącymi na granicy faz metal-elektrolit. Tę różnicę potencjałów nazywa się siłą elektromotoryczną ogniwa.
Metoda kompensacji została opracowana przez Poggendorfa. W czasie pomiarów SEM tą metodą, ogniwo pozostaje otwarte. Mostek Poggendorfa stanowią dwa obwód odpowiednio ze sobą połączone (jak na rys.).
Obwód główny:
źródło prądu stałego EB
mikroamperomierz μA
potencjometr
Obwód boczny:
badane ogniwo EX
galwanometr G
Siła elektromotoryczna EB musi być większa od siły elektromotorycznej EX polega na znalezieniu takiego punktu C na potencjometrze, dla którego różnica potencjałów VA - VC będzie dokładnie równa EX. W takiej sytuacji, prąd w obwodzie bocznym nie płynie a siła elektromotoryczna EX jest skompensowana różnicą potencjałów VA - VC.
EX = VA - VC.
Jeśli opór potencjometru na odcinku AC jest równy RX, a w obwodzie głównym płynie prąd o natężeniu i, to różnica potencjałów VA - VC = i RX, więc:
EX = i RX
Jest to wzór końcowy według którego obliczamy siłę elektromotoryczną ogniwa.
Wykonanie ćwiczenia:
1. Montujemy układ według schematu. Po zamknięciu wyłącznika W2, ustawiamy natężenie prądu potencjometrem Rs. Po chwilowym zamknięciu wyłącznika telegraficznego dobieramy taką wartość oporu RX, przy którym wskazanie galwanometru G będzie równe zeru.
2. W przypadku badania SEM drugiego ogniwa należy sporządzić 1% wodny roztwór NaCl /1,5g NaCl ; 148,5g H2O/
3. Po dokładnym wymieszaniu roztworu zanurzamy elektrody metalowe /Pb(-) oraz Cu(+)/
4. Wykorzystujemy ten sam układ pomiarowy co w przypadku badania SEM ogniwa stałego
5. siłę elektromotoryczną ogniwa obliczamy według wzoru:
EX = i RX
Schemat układu pomiarowego
Wyniki zostały zebrane w tabeli:
Rodzaj |
i |
RX |
EX |
EX śr |
δm |
ogniwa |
10-5 A |
Ω |
V |
V |
% |
|
90 |
9840 |
8,856 |
|
|
|
100 |
8910 |
8,91 |
|
|
E4 |
110 |
8080 |
8,888 |
8,888 |
0,56 |
|
120 |
7400 |
8,88 |
|
|
|
135 |
6600 |
8,91 |
|
|
|
10 |
4000 |
0,4 |
|
|
|
20 |
1900 |
0,38 |
|
|
|
30 |
1230 |
0,369 |
0,374 |
5,03 |
|
40 |
900 |
0,36 |
|
|
|
45 |
810 |
0,364 |
|
|
Przykładowe obliczenia:
EX = i RX
EX = 100 . 10-5[A] . 8910[Ω] = 8,91[V]
EX = 10 . 10-5[A] . 4000[Ω] =0,04[V]
EX śr jest sumą arytmetyczną wyników.
Dyskusja błędu:
Błąd względny maksymalny liczymy metodą różniczkową:
Błędy bezpośrednie wynikające z klasy użytych przyrządów:
błąd pomiaru oporu,
błąd pomiaru natężenia,
Błąd względny maksymalny liczymy różniczkójąc wzór:
EX = i RX
gdzie siła elektromotoryczna jest funkcją dwóch wielkości mierzonych bezpośrednio: natężenia i oraz oporu RX, a więc ostatecznie błąd względny maksymalny będzie miał postać:
Błąd ten obliczamy dla największej różnicy od wartości średniej.
Błędy te zostały wpisane do tabeli.