Sposoby diagnozowania skóry, rodzaje skóry
Aby dobrze wykonać jakikolwiek zabieg kosmetyczny, należy właściwie określić rodzaj skóry. Sposobów zdiagnozowania skóry jest kilka, ale rozróżniamy dwa główne. Pierwszy - za pomocą wzroku i dotyki, najczęściej stosowany, doświadczenie jest ważnym czynnikiem trafnej diagnozy. Wizualnie z pomocą lupy i lampy bezcieniowej, bada się kolor skóry, elastyczność, defekty i sprężystość, gładkość naskórka, napięcie mięśni, grubość tkanki tłuszczowej. Elastyczność bada się chwytając fałd skóry, uciskając i po zwolnieniu ucisku upływający czas powie nam o elastyczności, ile czasu upłynie do powrotu stanu pierwotnego.
Druga metoda określania rodzaju skóry to za pomocą aparatów do tego celu przeznaczonych i skin-test (bada wilgotność skóry).
Innym narzędziem jest lampa Wooda, jest to diagnozowanie na podstawie fluorescencji promieni nadfioletowych:
skóra normalna - odbicie w kolorze fioletowym
skóra sucha - słaba fluoroescencja
skóra o prawidłowej wilgotności - intensywna fluoroescencja
skóra tłusta - odbicie ciemne, czarne
skóra o nadmiernym rogowaceniu - odbicie barwy białej
Skórę na twarzy nazywamy cerą, jej rodzaje zależą od wieku, dziedziczności, klimatu , rasy, płci, stanu zdrowia, sposoby życia, pielęgnacji. Podstawowy podział to normalna, sucha, tłusta, mieszana, ale wyróżnia się też wrażliwą, płytko unaczynioną i zniszczoną.
Cera normalna występuje u dzieci do 12 roku życia, u dorosłych spotyka się bardzo rzadko. Jest gładka, różowa, matowa, jędrna, napięta, bez defektów , nie łuszczy się, nie widać naczynek krwionośnych. Jest odporna na zmienne warunki atmosferyczne, wodę, mydło. Każdy z nas o takiej skórze marzy.
Cera sucha jest cienka, jasnoróżowa, mało elastyczna, przebarwiona, płytko-unaczyniona, może się łuszczyć. Łatwo ulega uszkodzeniu wskutek działania wpływów atmosferycznych. Należy ją szczególnie chronić przed mrozem i promieniami UV. Brak odpowiedniej pielęgnacji, tzn. długotrwałe nasłonecznienie, narażenie na działanie wiatru, mrozu, może przyczynić się do powstania zmarszczek i szybkiemu starzeniu w młodym wieku. Suchość może być wrodzona lub nabyta. Nabyta za pomocą: wadliwej pielęgnacji, złego dobory kosmetyków, długotrwałego złuszczania.
Cera tłusta to o kolorze szaro-żółtym, gruba, powierzchnia błyszcząca, widoczne ujścia gruczołów łojowych, słabo ukrwiona, z widocznymi zaskórniakami, które pod wpływem ucisku wydostają się w formie nitek lub czopu tłuszczu. Zaskórniaki mogą być z czarnym punktem (utleniona kreatyna lub po użyciu preparatu z siarką, rtęcią). Łojotok oleisty występuje u młodych ludzi pod wpływem zaburzeń gruczołów płciowych. Skóra taka stanowi podłoże dla rozmaitych schorzeń: wypryski łojotokowe, trądzik. Dobrze reaguje na zmiany tempetatury, wodę, mydło. Duży wpływ mają bodźce zewnętrzne, np. zaburzenia hormonalne, układ trawienny, stres. Dużą zaletą jest to, że w wieku dojrzałym nie ulega przesuszeniu i późno pojawiają się zmarszczki.
Cera mieszana ma charakter dwóch rodzajów i jest trudna do pielęgnacji.
Cera wrażliwa jak sama nazwa wskazuje jest wrażliwa na suche środowisko, promienie UV, zmianę warunków atmosferycznych, wodę, mydło. Występuje w powiązaniu ze skórą alergiczną, płytko-unaczynioną, suchą. Główne dolegliwości go swędzenie, pieczenie, mrowienie, duża wrażliwość ogólna spowodowana różnymi czynnikami, czasem trudnymi do określenie. Jest to rodzaj skóry nabytej lub uwarunkowanej genetycznie.
Cera płytko-unaczyniona to cera wrażliwa, delikatna, cienka, z widocznymi naczyniami krwionośnymi. Wymaga traktowania jak skóra wrażliwa, a jej objawy to długotrwały rumień, pieczenie, swędzenie.