ĆWICZENIE I
OZNACZANIE FENOLU W MOCZU PRACOWNIKA JAKO WSKAŹNIK ZATRUCIA BENZENEM
ZASADY METODY:
Fenol w środowisku zasadowym (pH=10,15) reaguje z
2,6-dibromochinonochlorimidem dając barwny związek nadający się do oznaczeń kolorymetrycznych.
ODCZYNNIKI:
Stężony kwas siarkowy VI (H2SO4)
Bufor o pH=10,15
Roztwór 2,6-dibromochinonochlorimid
MATERIAŁ DO BADAŃ: mocz
APARATURA:
Aparatura do destylacji z parą wodną
Specom
SZKŁO:
Probówka bez podziałki na 10 ml
Kolbka miarowa na 25 ml (2 sztuki)
Pipety szklane
Zlewka na destylat
WYKONANIE:
Z przygotowanej próby pobierz 5 ml badanego moczu do probówki. Pod dygestorium pobierz 0,5 ml stężonego kwasu siarkowego VI i wlej do wcześniej przygotowanej probówki z moczem. Tak przygotowaną mieszaninę należy destylować z parą wodną w aparaturze szklanej do uzyskania 50 ml destylatu.
Podczas destylacji przygotuj dwie kolbki miarowe na 25 ml. W jednej z nich przygotujesz próbę badaną „B” w drugiej próbę ślepą „O”.
Uwaga! Obie próby można wykonać równocześnie, nie zapominając o tym, że do próby ślepej nie dodajemy destylatu.
Próba badana
Z otrzymanego destylatu pobierz 5 ml do kolby miarowej oznaczonej „B”, dodaj 2,5 ml buforu o pH=10,15 oraz 0,25 ml alkoholowego roztworu 2,6-dibromochinonochrolimidu i uzupełnij wodą destylowaną do kreski.
Próba ślepa:
Do kolbki miarowej oznaczonej „O” dodać 2,5 ml buforu o pH=10,15 i 0,25 ml alkoholowego roztworu 2,6-dibromochinonochlorimidu i uzupełnić woda destylowaną do kreski.
Po upływie 30 min odczytaj wartość ekstynkcji przy długości fali 610 nm wobec próby ślepej, a następnie odczytaj stężenie fenolu z krzywej wzorcowej.
ZAKRES OBOWIĄZUJĄCEGO MATERIAŁU:
Właściwości fizykochemiczne benzenu, zastosowanie w przemyśle
Zasada oznaczenia, destylacja z parą wodną
Działanie toksyczne benzenu na organizm człowieka