Poznań 10.07.2012 r.
Z A Ś W I A D C Z E N I E
Niniejszym potwierdzam, że Tomasz Sieiński ur. 06.01.1967 r., zam. 62-025 Kostrzyn ul. Rynek 9/1, PESEL: 67010605698, jest pacjentem Pracowni Hemodializ Katedry i Kliniki Nefrologii, Transplantologii i Chorób Wewnętrznych Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu.
W wywiadzie cukrzyca typu 1 powikłana nefropatią w stadium V przewlekłej choroby nerek oraz retinopatią proliferacyjną i neuropatią. Ponadto w wywiadzie zespół stopy cukrzycowej z ropowicą stopy lewej (2008) i stopy prawej (2011) po leczeniu chirurgicznym a także stan po urazie klatki piersiowej ze złamaniem żeber (V-IX) po stronie lewej oraz stan po krwawieniu z przewodu pokarmowego (2011).
We wrześniu 2011 hospitalizowany w Klinice Diabetologii w Poznaniu z uwagi na chwiejne stężenia cukrów. Przeprowadzono też edukację w zakresie diety i leczenia cukrzycy. Po pobycie w Klinice Diabetologii, z uwagi na wysokie stężenia kreatyniny 4-5 mg/dl, podjęto, bez oczekiwanego efektu, trzykrotne próby wytworzenia przetoki tętniczo-żylnej typu Bresci do dializ.
W listopadzie 2011 chory konsultowany w Poradni Nefrologicznej z uwagi na narastające stężenia kreatyniny 5-6mg/dl oraz brak dostępu naczyniowego. Skierowany został wówczas do Kliniki Nefrologii, Transplantologii i Chorób Wewnętrznych celem włączenia w program hemodializ. Podczas hospitalizacji obserwowano tendencję do wysokich wartości glikemii 500-400-300 mg/dl. Z uwagi na progresję wykładników niewydolności nerek 03.12.2011 rozpoczęto leczenie powtarzanymi hemodializami na cewniku Shaldona. Po wypisaniu z Kliniki Nefrologii 03.01.2012 r. wytworzono przetokę ze sztucznego naczynia
Ponowna hospitalizacja w styczniu 2012 r. z uwagi na stany gorączkowe i ogólne osłabienie (sepsa), związane z zakażeniem cewnika Shaldona. W trakcie hospitalizacji ponownie obserwowano wysokie wartości glikemii, wymagające modyfikacji insulinoterapii.
Aktualnie pacjent włączony jest w ambulatoryjny program hemodializ. Zabiegi utrzymujące chorego przy życiu prowadzone są 3 razy w tygodniu po 4 godziny w Pracowni Hemodializ. Do końca życia chory musi być leczony dializami, na które dowożony jest karetką pogotowia.
Hemodializoterapii towarzyszą liczne powikłania dializacyjne, które nie są obojętne dla pacjenta. Często u w/w chorego po dializie obserwuje się osłabienie, spadki ciśnienia tętniczego, brak koncentracji uwagi, trudności w kojarzeniu. Dodatkowo stres związany z tego typu metodą leczenia często dezorganizuje jego zachowania. Ostatnio, z uwagi na nasilone konflikty rodzinne, u chorego pojawiły się również silne emocje negatywne-przygnębienie, rozpacz, poczucie beznadziejności (pacjent pod opieką psychologa).