Dlaczego musimy się zdrowo odżywiać?

 

Nie od dzisiaj wiadomo, że jesteśmy tym, co jemy. Sposób odżywiania ma nie tylko ogromny wpływ na stan naszego zdrowia fizycznego, ale także psychicznego. Każdy kęs pożywienia odbija się stanie naszego organizmu, na naszej skórze, włosach, paznokciach a także dobrym (lub złym) samopoczuciu.

 

Mówi się, że wegetarianie są łagodni, pozytywnie nastawieni do świata. Brak w nich agresji i złości. Pogląd ten wynika z naukowych badań przeprowadzonych na szczurach, później także na grupie 1200 osób. Wyniki mówią, że dieta zawierająca wyłącznie roślinne produkty powoduje złagodzenie charakteru, wynikające z niedostarczania organizmowi zwierzęcych hormonów, zawartych szczególnie w mięsie wołowym i wieprzowym.

Poglądów tego typu i podobnych jest bardzo dużo. Jedne są prawdziwe inne mniej, ale w każdych tkwi cząstka prawdy.

 

Jedno wiadomo na pewno: dieta ma bardzo istotny wpływ na stan zdrowia a tym samym na stan skóry. Wyobraźmy sobie bowiem osobę, żywiącą się jedynie chipsami i coca-colą. Czy zachowałaby zdrowie i dobrą kondycję przez lata? Oczywiście, że nie. Już następnego dnia po takiej „kuracji” twarz obsypana byłaby pryszczami, ponieważ skóra reaguje jako pierwsza na bodźce, po niedługim czasie zaczęłyby się kłopoty z poszczególnymi organami ciała: żołądkiem, wątrobą, jelitami a ostatecznie z funkcjonowaniem mózgu.

 

Produkty roślinne zawierają liczne czynne substancje, mające dobroczynny wpływ na stan naszego zdrowia, a co za tym idzie na stan skóry. Należą do nich między innymi witaminy, mikro- i makroelementy, substancje biologicznie czynne. Oprócz nich najważniejszymi elementami w roślinach są: związki śluzowe, związki saponinowe, kwasy organiczne, glikozydy, związki flawonowe, fitohormony

 

Jednym ze smacznych produktów spożywczych jest musli. Zawiera składniki pochodzące ze wszystkich grup pokarmowych: zbóż, owoców, orzechów i jak kto woli mleka. Zboża, czyli płatki, dostarczają witamin E i B, wzmacniają perystaltykę jelit i są doskonałym uzupełnieniem białkowym (około 10 % białka w zbożach). Jednakże większe walory odżywcze ma mieszanka zbożowa, gdyż w niej uzupełniają się poszczególne składniki. Najważniejszymi składnikami zbóż są ich otręby i kiełki. Mają one bowiem zdolność pochłaniania wody, znakomicie nawilżają jelito grube, przyczyniając się do łatwego przesuwania się w nim przetrawionych produktów (efektem jest brak zaparć i koniec z rakiem odbytnicy). Ponadto w otrębach i zarodkach znajduje się wiele witamin i składników mineralnych (żelazo, magnez, jod), zawierają też aminokwasy w postaci lecytyny i fosfatydów a bez tego żaden organizm ludzki nie może funkcjonować

 

Ziarno zbożowe jak każde nasienie jest kolebką życia. Świadczy to o niezwykłej energii, jaką mają ziarna. Orzechy także są zarodkami, poza tym doskonałym dodatkiem do potraw lub nawet potrawą samą w sobie. Zawierają liczne witaminy, sole mineralne i enzymy. Są najlepszym źródłem wapnia i fosforu, posiadają wysokiej jakości białko oraz aktywne kwasy tłuszczowe (NNKT), które są niezbędne do życia i tylko w ich obecności przyswajają się witaminy A, D i E.

Dodane do musli surowe owoce są źródłem żywych substancji organicznych, które aktywizują enzymy trawienne, dostarczają składników mineralnych i witamin, wpływają na zrównoważenie flory jelitowej i nawet jej regenerację. To natomiast wpływa na przyswajalność białka i witamin z grupy B, które zawarte są w mleku. Ziarna słonecznika i dyni mają duże ilości cynku (przerost prostaty jest, jak wskazują badania amerykańskie, wynikiem chronicznego niedoboru tego pierwiastka. Musli zawiera też inne ziarna np. sezam i siemię lniane.

 

Siemię jest chyba najskuteczniejszym lekarstwem naturalnym w chorobach żołądka. Ma idealny olej, poprawia zdolność koncentracji i sprzyja polepszeniu się wyników w nauce. Jednym słowem musli to energetyczny, pełnowartościowy, zdrowy posiłek. Jadanie zbóż, orzechów, owoców i warzyw, także strączkowych, w odpowiedniej ilości zaspokaja wszystkie potrzeby żywieniowe organizmu, również i białkowe.

Muszę tu jeszcze wspomnieć o otrębach. Jest to konieczny dodatek do naszego pożywienia. Są najbogatszym źródłem błonnika potrzebnego do prawidłowego funkcjonowania przewodu pokarmowego. Zawartość błonnika w otrębach pszennych dochodzi do 40%. Otręby są bogate w składniki mineralne, zawierają związki fosforu, magnezu, potasu i wapnia, żelaza, manganu i miedzi oraz witaminy B1, B2, B6, PP oraz E. Błonnik zapobiega schorzeniom nowotworowym jelita grubego, daje poczucie sytości a nie tuczy z uwagi na małą kaloryczność

 

Samo dostarczanie aktywnych substancji z zewnątrz w kremach, balsamach nie zapewni nam urody i zdrowia. Konieczne jest codzienne, regularne dostarczanie ich w pokarmach.

 

Zwykłemu, szaremu człowiekowi przez myśl nawet nie przejdzie ile dobroczynnych substancji zawierają zwykłe rośliny, często rosnące w rowach, na łąkach, traktowane jako zwykłe chwasty do niczego nie przydatne. Nie jesteśmy świadomi ile związków niezbędnych dla organizmu mają powszechnie występujące warzywa i owoce. Zazwyczaj traktujemy je po macoszemu. Wszyscy wiedzą, że warzywa i owoce powinny być elementem każdego posiłku i stanowić w codziennej diecie stały element. Wiedzą, ale nie stosują. Zdrowe odżywianie nie wiedzieć czemu kojarzy się z czymś niedobrym, z wyrzekaniem się ulubionych potraw, z cierpieniem.

 

Rodzaje cery i ich potrzeby dietetyczne.

 

Skóra to taki sam organ jak wątroba czy serce, tyle tylko, że jest „na zewnątrz”. Jej stan stanowi odbicie ogólnego samopoczucia i pozwala odczytać zarówno zaniedbania higieniczne, jak dietetyczne. Często też źródłem wielu kłopotów ze skórą (zwłaszcza twarzy) leżą choroby układu pokarmowego, nerwowego, hormonalnego i oddechowego. Dlatego konieczne jest by w takich przypadkach dbanie o cerę rozpocząć właśnie od zlikwidowania przyczyn wewnętrznych.

Wyróżniamy cerę : normalną, suchą, tłustą oraz mieszaną, będącą połączeniem skóry tłustej i normalnej. Każda z cer ma inne problemy i inne potrzeby. Cera tłusta wymaga, by w diecie znajdowało się niewiele tłuszczów i potraw mącznych. Należy dietę wzbogacić w witaminy z grupy B (zwłaszcza kiełki, ziarna, wołowinę, cielęcinę, biały ser, orzechy laskowe i włoskie, razowe pieczywo, suszone śliwki i morele oraz soję. Cera sucha wymaga spożywania pokarmów bogatych w witaminy A i D, a więc morele, świeże masło, kapustę, świeżą śmietankę, tran, oleje roślinne, zielone warzywa, płatki owsiane, tłuste ryby.

 

 

 

 

 

Niezbędne witaminy i mikroelementy.

 

Dlaczego w wyniku nieodpowiedniej diety może się pogorszyć stan skóry? Jedną z przyczyn jest praca wątroby, która nie nadąża z przetwarzaniem zbyt dużej ilości trucizn. Wątroba filtruje to, co dostarczyliśmy z pożywieniem i oczyszcza z toksyn, produkując żółć. Jeżeli w pożywieniu było zbyt dużo szkodliwych związków wątroba może sobie nie poradzić. Efektem tego są przeróżne wykwity na skórze twarzy, pleców, dekolcie, szczególnie przy cerze tłustej. Często mogą to poznać kobiety, które podczas ciąży doświadczyły gestozy - zatrucia ciążowego. Właśnie w wyniku zaburzeń pracy wątroby dochodzi do „obsypania” całej niemal powierzchni skóry swędzącymi krostami.

Jest wiele roślin, które oczyszczają organizm z toksyn, usuwając szkodliwe produkty przemiany materii, np. owoce czarnego bzu, owoce czarnej jagody. Należy pamiętać, że wiele zależy od przygotowania potrawy. Zioła, np. muszą być dodawane pod koniec gotowania lub pieczenia, by zachowały swoje właściwości. Wysoka temperatura zabija większość witamin, w składniki mineralne często wylewamy do zlewu w wodzie, w której gotowały się warzywa. Podczas gotowania wypłukuje się duża część zawartych składników mineralnych^[i][v], dlatego zaleca się gotowanie warzyw w małej ilości wody oraz krótko, tak, by ich nie rozgotować i pozostawić lekko chrupiące. Z pozostałej wody można przygotować sos, lub wykorzystać do zupy.

Aby nasza skóra zachowała jędrność i odpowiednią zawartość wody, była odpowiednio natłuszczona i odżywiona nie wystarczy stosowanie dobrych kosmetyków. Należy organizmowi dostarczyć od wewnątrz, czyli w postaci pożywienia, odpowiednią ilość witamin i mikroelementów.

Witamina A - Jest zwana witaminą pięknej cery i zdrowych oczu. Dorosły organizm potrzebuje jej od 0,8 do 1 mg dziennie. Kobieta karmiąca 1,4 mg. Zapotrzebowanie na wit. A pokrywa:

-         w 500%: 100g wątróbki cielęcej

-         w 100%: 200g marchewki lub 220g szpinaku

-         w 40%: 50g suszonych moreli

-         w 20%: 1 żółtko

-         w 10% 15g masła lub szklanka pełnego mleka

Witamina B1 - dorosły organizm potrzebuje jej od 1,3 do 1,5 mg dziennie. Jest to witamina, bez której nie byłoby możliwe przyswojenie cukrów i nie funkcjonowałyby prawidłowo mięśnie. Zapotrzebowanie na wit. B1 pokrywa:

-         w 50%: 100g mięsa wieprzowego

-         w 80%: 15g drożdży

-         w 20%: 100g wątróbki lub 15g kiełków pszenicy lub 100g razowego chleba

-         w 15%: 200g gotowanego ryżu lub 200g ziemniaków lub 200g szpinaku

-         w 10%: szklanka mleka

Witamina B2 - dorosły potrzebuje jej od 1,5 do 1,8 dziennie. Jest czynnikiem uaktywniającym organizm, dodaje energii, dobrze wpływa na stan skóry, ułatwia wchłanianie innych witamin przez tkankę mięśniową. Witamina B2 rozpuszcza się w wodzie, jest odporna na wysoką temperaturę ale niszczy ją światło. Zapotrzebowanie na wit. B2 pokrywa:

-         w 100%: 100g wątróbki

-         w 30%: 15g drożdży lub 200g grzybów

-         w 18%: 1 szklanka mleka

-         w 15%: 40g sera typu pleśniak lub 40g migdałów

-         w 10%: 100g mięsa lub 100g ciemnego pieczywa pełnoziarnistego

-         w 7%: 15g kiełków pszenicy

Witamina B6 - dorosły potrzebuje jej od 2 do 2,2 mg dziennie. Poprawia samopoczucie, usuwa zmęczenie fizyczne (także skóry, która szarzeje i blednie, staje się wiotka i przybywa jej zmarszczek) i umysłowe. Zapotrzebowanie na wit. B6 pokrywa:

-         w 50%: 15g drożdży

-         w 15-30%: 100g tłustej ryby

-         w 25%: 100g wątróbki lub podrobów

-         w 20%: 15g kiełków pszenicy lub 1 banan lub 200g ziemniaków lub 200g szpinaku

-         w 10%: 100g mięsa

Witamina C - dorosły organizm potrzebuje jej ok. 80mg dziennie. Witamina C podnosi odporność organizmu, pobudza jego siły obronne, likwiduje szkodliwe działanie wolnych rodników, należy do silnych antyutleniaczy i witamin młodości. Wit. C jest bardzo wrażliwa na wysoką temperaturę, łatwo się utlenia i rozpuszcza się w wodzie. Zapotrzebowanie na wit. C pokrywa:

-         w100%: 1 kiwi lub1 grejfrut lub 200g młodych ziemniaków lub 1 pomarańcza

-         w 80%: 150g truskawek lub 200g kapusty

-         w 60%: 200g szpinaku

-         w 50%: 2 pomidory

-         w 5-20%: ok. 150g każdych owoców sezonowych

Witamina D - dorosły potrzebuje jej ok. 10µg. Wiąże wapń i wzmacnia tkanki kostne. Witamina D syntetyzuje się w organiźmie pod wpływem działania promieni słonecznych. Witaminę D zawierają tran, śledzie, wątróbka i tłuste ryby, żółtko i masło.

Witamina E - dzienne zapotrzebowanie dorosłego wynosi 15 mg. Witamina E jest nazywana eliksirem młodości, jest silnym antyutleniaczem, skutecznie zwalcza szkodliwe działanie wolnych rodników, nadaje skórze elastyczność powoduje szybsze odmładzanie się naskórka. Zapotrzebowanie na wit. E pokrywa:

-         w 100%: 1 łyżka stołowa oleju z kiełków pszenicy

-         w 50%: 1 łyżka stołowa oleju słonecznikowego

-         w 40%: 15 g kiełków pszenicy

-         w 15% 1 łyżka stołowa oleju kukurydzianego

-         w 10%: 100g wątróbki

Witamina PP - chroni skórę i śluzówki, wskazana szczególnie przy reakcjach skóry na zatrucia organizmu. Dorosły potrzebuje jej dziennie 15-18 mg. Zapotrzebowanie na wit. PP pokrywa:

-         w 70%: 100 g wątróbki

-         w 40%: 100g mięsa tłustej ryby lub 15 g drożdży

-         w 35%: 40g orzeszków ziemnych

-         w 25%: 100g chudego mięsa

-         w 20%: 100g chudej ryby

Kwas foliowy - współdziała w tworzeniu się czerwonych ciałek krwi, zwalcza anemię, polecany szczególnie ciężarnym i osobom w podeszłym wieku. Dzienne zapotrzebowanie wynosi 0,4 mg (kobiety w ciąży 0,8 mg). Zapotrzebowanie na kwas foliowy pokrywa:

-         w 60%: 200g szpinaku

-         w 50%: 100g wątróbki

-         w 20%: 15g kiełków pszenicy

-         w 15%: 2 pomidory lub 200g zielonej fasolki^[ii][vi]

 

 

 

 

 

Odpowiednie nawilżenie.

 

Kolejną bardzo istotną rzeczą jest właściwe nawilżenie organizmu.

Organizm ludzki chemicznie składa się z:

45 kg woda - 65% masy ciała

15 kg białka - 20% masy ciała

7 kg tłuszcze - 10% masy ciała

0,7 kg węglowodany - 1% masy ciała

3,3 kg sole mineralne - 4% masy ciała

 

Ideałem jest dostarczanie organizmowi pokarmów w takich proporcjach, z jakich się składa. Ponad połowę winny stanowić płyny dostarczane nie tylko w wodzie mineralnej czy zupach, lecz przede wszystkim w warzywach i owocach.

Wpływ wybranych roślin na stan skóry i zdrowia.

 

Większość opisanych poniżej roślin stosuje się zarówno zewnętrznie (w postaci okładów, wywarów, papek) jak wewnętrznie (w formie naparów, nalewek, soków, a nawet konfitur czy galaretek oraz samodzielnych potraw ). I tak np. napar lub wywar z liści czarnej jagody oczyszcza i odtruwa układ pokarmowy i moczowy, sprawia, że opada poziom cukru we krwi. Natomiast używane zewnętrznie liście czarnej jagody łagodzą infekcje jamy ustnej, stany zapalne powiek i spojówek, leczą owrzodzenia i wypryski skóry oraz oparzenia.

 

Cebula, tak bardzo powszechna w naszej, polskiej kuchni, jest niezwykle cenna ze względu na swoją zawartość. Cebula wpływa na równowagę wszystkich najważniejszych funkcji organizmu. Jej ogromną zaletą jest fakt, że działa tak samo korzystnie w każdej formie: na surowo, gotowana czy pieczona zachowuje witaminy C, B1, B2 oraz liczne sole mineralne (potas, wapń). Podobnie sprawa ma się z czosnkiem. Tak, jak cebula poza zawartością witamin, oligoelementów, ma właściwości bakterio- i grzybobójcze.

Ze względu na duże ilości siarki oraz witaminy C zalecana dla cery szczególnie tłustej jest bardzo skromna, choć popularna roślina - kapusta. Wszystkie jej odmiany mają podobne właściwości. W starożytności stosowano kapustę wyłącznie jako roślinę leczniczą. Jej właściwości wysławiali Pitagoras i Hipokrates.^[iii][viii] Nazywali ją „lekarzem ubogiego”, gdyż jest rzeczywiście tanim, szczególnie w sezonie, składnikiem surówek, sałatek, zup. Jest ceniona także za walory smakowe. Dzisiaj obecna pod każdym dachem kapusta zupełnie nie kojarzy się nam z lekiem, a szkoda.

 

Ceniony szczególnie w przemyśle kosmetycznym oraz spożywczym jest len. Dawniej olej z nasion lnu stanowił ważny składnik żywienia, zwłaszcza biedniejszych warstw ludności. Siemię lniane zawiera 10% śluzów, około 40% oleju oraz białka a także enzymy. Jedzone w postaci zalanych wrzątkiem zmielonych nasion (dodawanych np. do płatków śniadaniowych czy zup) powoduje gojenie się drobnych uszkodzeń żołądka i jelit, ma działanie osłaniające śluzówkę żołądka. Pęczniejące siemię rozpulchnia pokarm w jelicie grubym i likwiduje przewlekłe zaparcia. Efektem tego jest zastopowanie działania toksyn na organizm i poprawa stanu skóry.

 

Rzadko się zdarza roślina, która radykalnie zwalcza przewlekłe schorzenia skóry typu trądzik młodzieńczy, wykwity, świąd a nawet czyraki. Jest nią zwykły łopian, obecny właściwie wszędzie. Zawarte w łopianie kwasy organiczne, śluzy i sole mineralne sprawiają, że napary, wyciągi i nalewki z korzenia łopianu pobudzają czynności wydzielnicze wątroby, nerek i żołądka. Zwróćmy uwagę, że łopian wchodzi w skład prawie każdej mieszanki ziołowej służącej do zwalczania łojotokowego wypadania włosów. Włosy umyte w wyciągu z korzenia łopianu wzmacniają się i nie chorują. Picie naparu ze świeżych lub suszonych korzeni łopianu skutecznie poprawia stan cery.

 

Marchew nazywana jest warzywem dobrego wzroku. Wzięło się to stąd, że marchew jest bogata w beta-karoten, czyli prowitaminę A, odpowiadającą między innymi za stan wzroku. Niedobór witaminy A powoduje kurzą ślepotę, czyli słabe widzenie po zmroku. Marchew jest także skarbnicą wielu cennych związków mineralnych, np. potasu, fosforu, wapnia i żelaza. Obecne w niej pektyny sprawiają, że działa przeciwmiażdżycowo i obniża poziom „złego” cholesterolu w krwi. Dezynfekuje i odmładza naskórek. Nic więc dziwnego, że korzeń marchwi jest szeroko stosowany w kosmetyce do produkcji kremów, płynów, maseczek. Jej nasiona zawierają olejek eteryczny o bogatym składzie i używane są w produkcji perfum a także w leków (do wyrobu preparatów rozszerzających naczynia wieńcowe). Najzdrowsza marchew jest jedzona na surowo z dodatkiem kilku kropli oliwy (gdyż witamina A jest przyswajalna z tłuszczami)

.

Orzech włoski posiada bardzo wielką i odżywczą wartość. Dzięki zawartości witamin z grupy B, witaminy C, białka i tłuszczów oraz łatwoprzyswajalnych cukrów orzechy stymulują pracę mózgu, stosowane w diecie przy stwardnieniu tętnic oraz jako środek wzmacniający potencję płciową. Ma działanie zdecydowanie odmładzające, dlatego warto dodawać orzechy do sałatek, ciast i oczywiście zjadać je na surowo

.

Pietruszka, której smaku nie lubią zwłaszcza dzieci, jest warzywem bardzo bogatym w witaminę C i liczne sole mineralne. Jest ważnym składnikiem zdrowej diety. Korzeń pietruszki oraz jej świeżą natkę należy dodawać do kanapek, jajek, mięsa, sałatek, ziemniaków, zup itd. Sok ze świeżych listków to prawdziwy eliksir zdrowia działający skuteczniej i bezpieczniej niż wszystkie syntetyczne odżywki. Po takiej pietruszkowej kuracji poprawi się nam stan cery, włosów i paznokci, poprawi nam się apetyt (ten dobry, nie na słodycze i chipsy) oraz nabierzemy sił.

 

We Francji i Włoszech pewna bardzo popularna u nas roślina jest powszechnie dodawana do sałat i sałatek. U nas nie jest dzisiaj powszechnie stosowana, chociaż przed laty często gościła na naszych stołach. Mowa o pokrzywie. Jest to roślina bardzo odżywcza, bogata w żelazo, karoten, witaminę K i B2, chlorofil, potas i wapń. Dzięki tym składnikom oczyszcza skórę, zwalcza trądzik i inne wykwity, zapobiega wypadaniu włosów. Jej lekko słodki smak wzbogaca walory smakowe sałaty.

 

Dość często używany w kuchni por także zawiera wiele cennych składników. Są nimi: żelazo, wapń, fosfor, magnez, sód, potas, mangan, witaminy z grupy B i C, błonnik i inne. Kulinarne zastosowanie pora jest znane. Cenimy go w zupach, surówkach (zwłaszcza z dodatkiem jabłka). Por między innymi goi stany zapalne skóry, owrzodzenia i wykwity, przynosi ulgę opuchniętym stawom, łagodzi ukąszenia owadów. To tylko nieliczne z jego zalet.

 

 

Wiele dbających o urodę pań zawdzięcza piękną cerę poziomkom. Ich smak i aromat nie wymagają reklamy. Zjada się ją najczęściej na surowo a także w konfiturach i sokach, galaretkach. Rzadziej natomiast używa się liści i korzeni poziomki - np. w formie herbatki. Poziomki zawierają dużo żelaza, fosforu, wapnia i bromu. Dzięki temu odżywiają skórę.

 

Owoce dzikiej róży to najprawdziwszy skarbiec witaminy C a także E, B, K, PP a także flawonoidów, kwasów organicznych, pektyn, cukrów i soli mineralnych. To wszystko sprawia, że owoce dzikiej róży wpływają korzystnie na uszczelnienie i wzmocnienie naczyń krwionośnych, reguluje wydzielanie hormonów i wiele innych. Leczą trądzik i stany zapalne skóry i ogólnie wzmacniają. Wzbogacają także smak np. konfitur, dżemów czy nalewek.

 

Surówki z czarnej rzodkwi z dodatkiem np. śmietany lub oliwy to cenny element właściwego odżywiania. W korzeniu czarnej rzodkwi znajduje się mnóstwo witaminy C, wapnia, potasu, żelaza i siarki - dlatego tak bardzo wzmacnia organizm i uzupełnia braki składników mineralnych. Jej cenne działanie jest także zasługą olejków gorczycznych o charakterystycznym ostrym smaku i zapachu. Sok z czarnej rzodkwi znakomicie wzmacnia cebulki włosów, zwalcza łupież i łojotok skóry głowy.

 

Kolejnym bardzo cennym w zdrowej diecie warzywem jest poczciwa sałata. Niezawodna jako dodatek do drugiego dania. Sałatę wysoko cenili i spożywali w dużych ilościach starożytni Rzymianie i zalecali jedzenie jej na surowo przed właściwym posiłkiem. Tak właśnie jedzą Francuzi i Włosi i tak samo zalecają współcześni żywieniowcy. Sałata działa uspokajająco, co ciekawe łagodzi kaszel (sprawdziłam, rzeczywiście!) orzeźwia i zasila organizm w sole mineralne i witaminy, ułatwia trawienie. Liście sałaty kryją bogactwo witamin C, A i B oraz cukry, proteiny i białka oraz błonnik. Sałata zjedzona wieczorem ułatwia dobry sen. Ugotowana działa lekko rozwalniająco a jej liście stosowane zewnętrznie jako okład na zaczerwienioną skórę po opalaniu dają efekt łagodzący, gojący i przeciwzapalny. Świeże liście sałaty, zgniecione i utarte na papkę skutecznie witaminizują cerę w formie maseczki.

 

Podobny w swej zawartości jest seler. Ma niepowtarzalny smak i chętnie dodajemy go do zup i surówek. Oprócz prowitaminy A zawiera witaminy B1, B2, E, PP i C a także pokaźne ilości składników mineralnych: potasu, sodu, wapnia, magnezu i fosforu. Liście selera zawierają ponadto żelazo, karoten i białko. Sok z selera z dodatkiem soku z marchwi i pomidorów nie dość, że jest smaczny, to dodatkowo bardzo wzmacnia i uzupełnia niedobory witamin i minerałów.

 

W przypadku uporczywego swędzenia skóry dieta winna być bogata w witaminę A, występującą między innymi w wątróbce, tranie, rybach, jajach, ziemniakach, szpinaku, serach i maśle. Prowitamina A występuje w marchwi, kapuście, szpinaku, dyni, pomidorach, morelach, czarnych jagodach i czarnej porzeczce.

 

Czy odpowiednio długi sen ma znaczenie dla stanu skóry? Wpływ stresu na skórę.

 

Oczywiście, że sen ma ogromne znaczenie. Człowiek, który mało sypia jest zmęczony. Zmęczenie uwidacznia się w zaczerwienionych spojówkach, podkrążonych oczach oraz natychmiast widoczne jest na skórze. Staje się ona blada, ziemista, czasem przezroczysta, wiotka, szybciej się starzeje. Właściwa ilość relaksu na świeżym powietrzu a następnie 6-8 godzin nieprzerwanego snu nocnego daje nam podstawy do dobrego samopoczucia i energii przez cały dzień. Twarz nabiera blasku i koloru, jest świeża i promienieje. Właściwie dotleniony organizm szybciej się regeneruje

Zapewnienie sobie regularnego snu, odpoczynku w ciągu dnia, ruchu na świeżym powietrzu oraz zdrowych, regularnych posiłków i odpowiedniej ilości płynów zapewni nam piękną cerę, zdrowie a przede wszystkim radość życia i spowolnienie widocznych oznak upływu czasu.

 

---