ZDANIA Z UT
+ CONIUNCTIVUS
UT FINALE (celowe): aby, żeby
ut, uti, ne (aby nie) - con. praes. i imperf., odp. na pytanie: po co?
UT OBIECTIVUM (dopełnieniowe): aby, żeby
ut, uti, ne (aby nie) - con. praes. i imperf.
UT CONSECUTIVUM (skutkowe): że
UT CONCESSIVUM (przyzwalające): chociaż
con. praes. i perfecti; ne lub ut non
UT rozpoczynające zdania PODMIOTOWE: że
odp. na pytania: kto? co?, występują po użytych nieosobowo czasownikach
+ INDICATIVUS
UT COMPARATIVUM (porównawcze): jak (jak...tak)
ut...sic, ut...ita
UT TEMPORALE (czasowe): skoro, gdy
czynność wcześniejsza względem zdania głównego
ZDANIA Z CUM
+ CONIUNCTIVUS
CUM HISTORICUM (czasowe): skoro, gdy
con. plusquampefecti (czynność uprzednia) lub imperfecti (czynność równoczesna)
CUM CAUSALE (przyczynowe): ponieważ
CUM CONCESSIVUM (przyzwalające): chociaż
+ INDICATIVUS
CUM TEMPORALE (czasowe): kiedy
zdanie równoczesne w stosunku do zdania głównego
+ZDANIA WARUNKOWE
pod jakim warunkiem?; od si = jeśli
modus realis: poprzednik i następnik są indikatiwami lub imperatiwami
modus potentialis: poprzednik i następnik są: con. praes. dla teraźniejszości lub con. perf. dla przeszłości
modus irrealis: poprzednik i następnik są: con. imperf. dla teraźniejszości lub con. plusquamperfecti dla przeszłości
ZDANIA ZE SPÓJNIKAMI INNYMI NIŻ UT I CUM
zdania pytajne zależne - zaczynają się od zaimków i przysłówków pytajnych
inne spójniki zdań przyczynowych
przyzwolonych
czasowych
+ZDANIA WZGLĘDNE (od qui, quae, quod)
celowe (który by, co by, aby)
skutkowe (który by, co by, że, żeby)
przyczynowe (który, że, ponieważ, skoro)
przyzwolone (chociaż, który, jakkolwiek)
coniunctivus jest w nich takiego samego typu jak w takich zdaniach z UT i CUM