Zdania podrzędne czasowe - wprowadzenie
Oraciones temporales: la introducción
Zdanie podrzędne czasowe to zdanie, które zastępuje okolicznik czasu - określa moment wykonania czynności. Najczęściej spotykanym spójnikiem wprowadzającym zdanie czasowe jest cuando (kiedy). Zdanie czasowe może odnosić się do teraźniejszości, przeszłości lub przyszłości.
Jeśli zdanie odnosi się do teraźniejszości, jego budowa wygląda podobnie jak budowa zdania warunkowego zerowego, ale zamiast si (jeśli) występuje spójnik cuando (kiedy) lub cada vez que (zawsze gdy), np.
Si la temperatura aumenta, el hielo se funde. (Jeśli temperatura rośnie, lód się topi.)
Cuando la temperatura aumenta, el hielo se funde. (Gdy temperatura rośnie, lód się topi.)
Cada vez que la temperatura aumenta, el hielo se funde. (Zawsze gdy temperatura rośnie, lód się topi.)
W przypadku konstrukcji z cuando, tak jak w przypadku warunku zerowego, mówimy raczej o sytuacji pewnej, a nie o przypuszczeniu.
Gdy mowa o czynnościach dokonanych w przeszłości, w zdaniu podrzędnym używa się trybu oznajmującego Indicativo, np.
Cuando nos conocimos, yo no hablaba español. (Gdy się poznaliśmy, ja nie mówiłem po hiszpańsku.)
Cuando llegaron al centro comercial, ya las tiendas ya estaban cerradas. (Gdy dojechali do centrum handlowego, sklepy już były zamknięte.)
Me estaba duchando, cuando el teléfono sonó. (Brałam prysznic, gdy zadzwonił telefon.)
Gdy mowa o przyszłości, zdanie podrzędne czasowe będzie wymagało użycia trybu łączącego Subjuntivo:
Me iré cuando termine. (Pójdę sobie, gdy skończę.)
Cuando quieras, iremos de viaje. (Gdy zechcesz, pojedziemy w podróż. )