Rodzaje gimnastyki:

1. Podstawowa- dzieli się na:

- dla dzieci w wieku przedszkolnym 3-6

- młodszy wiek szkolny 7-10

- średni wiek szkolny 11-13

- starszy wiek szkolny 14-18

- dorosłych- dla kobiet i mężczyzna-

- starszych,

- zadaniem jej jest przygotowanie fizyczne org., wszechstronny jego rozwój, wyrabianie nawyków ruchowych w znaczeniu dla życia, pracy i zdrowia, harmonijne rozwijanie org.,

- ćwiczeni które dominują w gimn. podstawowej - to biegi, skoki, rzuty, dźwiganie, czołganie, mocowanie.

2. Sport gimnastyczny- Cele- opanowanie techniki sportowej i systematyczne jej doskonalenie; maksymalny rozwój fizyczny org. i osiągniecie możliwie największego rozwoju cech psychomotorycznych, przygotowanie psychiczne i taktyczne do startu,

- Sport gimnastyczny dzieli się na:

- gimnastykę sportową:-

- 4 bój kobiet (ćw. wolne, skok przez konia, poręcze asymetryczne, równoważnia)

- 6 bój mężczyzn (ćw. wolne, poręcze symetryczne, koń z lękami, na kołach, na drążku, skok przez konia)

- akrobatykę sportową:

- skoki akrobatyczne(Ki M);

- ćwiczenia dwójkowe (K i M + mieszane)

- ćwiczenia w zespole (K- trójkowe; M- czwórkowe)

- skoki na trampolinie- batut- K i M;

-skoki synchroniczne kobiet dwójkowe;

- skoki synchroniczne mężczyzn- dwójkowe,

- gimnastykę artystyczną;

- ćwiczenia ze skakanką,

- ćw. z obręczką z drewna

- ćw. z piłką

- ćw. ze wstążką

- ćw. z maczugami

- układy zbiorowe- 6 zawodniczek

3. Pomocniczo- specjalna:

- gimnastyka pomocnicza w sporcie

- gimnastyka w zakładach pracy (specjalną)

4. Lecznicza:

- stosowane ćwiczenia- profilaktyczne, korekcyjne, rehabilitacyjne;

- ćwiczenia działające: miejscowo, ogólno-usprawniające,

- sposób wykonywania dzielimy je na: ćw. bierne, ćw. czynne, ćw. specjalne(oddechowe), ćw. koordynacyjne

Pozycje wyjściowe:

- wysokie- postawa zwarta, w rozkroku, wykroku, zakroku, jednonóż, zmieniając położenie nóg i rąk- postawa w rozkroku- ramiona w bok, na biodrach lub na karku

- pół wysokie- przysiady, klęki z odmianami- np. przysiad podparty, unik podparty, klęk obunóż, klęk jednonóż, klęk podparty, klęk podparty jednonóż,

- niskie- siady, leżenia przodem, tyłem , bokiem, leżenia przewrotne, przerzutne, a także podpory leżąc przodem tyłem, lub bokiem

- „izolowane” - np. skłon w tył w siadzie na ławeczce, izolujące np. ruch w st. biodrowym- siady, klęki, klęki podparte, leżenie.

- w zwisie i podporach- dzielimy na:

- wolne: -gdy ciało jest podparte lub zwieszone tylko na rękach lub nogach

- mieszane- gdy występują dwa punkty podporu lub zawieszenie ciała, np. przysiad zawieszony- zwis na rękach i podpór na nogach.

Ustawienia względem przyrządów:

- linie równoległe- pobok

- linie przecinające się- poprzek

Wspieranie- przeniesienie ciała z niższego położenia do wyższego, najczęściej ze zwisu do podporu przy dążeniu głowy w przód, która osiąga najpierw najwyższe położenie.

Wymyki- przemieszczenie ciała z położenia wyższego do niższego, ale przy dążeniu nogami w przód, gdzie wpierw nogi osiągają najwyższe położenie.

Kołowroty- jest to ruch obrotowy dookoła osi przyrządu, z podporu do podporu, poprzez chwilowy zwis, np. kołowrót w tył, olbrzymi.

Woltyżer lub przedmachy- to szybkie przenoszenie nóg lub ciała nad przyrządem. ,wyróżniamy- wymachy-ruch jedną lub dwoma nogami, i powrót do pozycji wyjściowej bez przenoszenia nad przyrządem. Przedmachy dzielimy na:

- okroczne- w przód, w tył, jednonóż,

- odwrotne- kiedy tułów jest odwrócony tyłem do przyrządu,

- zawrotne- kiedy tułów lub nogi zwrócone są przodem do przyrządu,

- oboczne- obunóż, boczne ułożenie tułowia na przyrządzie.

Woltyże- koła i nożyce.

Rodzaje ćwiczeń zwinnościowo- akrobatycznych:

- statyczna praca mięśniowa- stania, pozycje wstrzymaniem, stanie na rękach, stanie na głowie, waga przodem,

- dynamiczna praca mięśniowa- przewroty, wychwyty, przerzuty, salta.

-przewroty i przerzuty wolne (salto)- wykonywane są bez dotykania podłoża.

Podział w gimnastyce:

1. Somatyczno- anatomiczny - płaszczyzny

2. Fizjologiczny - Skórcze - izotoniczny, izometryczny, auksotoniczny

3. Strukturalny -

- ćw. cykliczne - bieg, chód - powtarzalność wykon. ćwiczeń;

- ćw. acykliczne- wyk. jednorazowo-skoki rzuty na przyrządach;

- ćw. mieszane- skoki gimn., skoki akrobatyczne z rozbiegu;

- ćw. symetryczne i asymetryczne-

4. Wg działania sił zewnętrznych- czynne; bierne; czynno-bierne

5. Psychomotoryczny- (funkcjonalny) - ćw. kształtujące siłę statyczną, dynamiczną, szybkość wytrzymałość, gibkość, zwinność, zręczność, równowagę

6. Stosowany-

A- ćwiczenia porządkowo- dyscyplinujące- musztry, kolumny ćwiczebne, zabawy porządkowo- dyscyplinujące,

B- ćwiczenia kształtujące:

- wolne i indywidualne,

- ze współćwiczącym,

- z przyborami-

a) podręcznymi- woreczki krążki gazety,

b) - standardowe- piłki, laski, skakanki,

- na przyrządach typu szwedzkiego- drabinki, i ławeczki gimnastyczne,

C- użytkowo- sportowe:

-utylitarne- chody, biegi, skoki, czołgania, wspinania,

- zwinnościowo- akrobatyczne-

- zwisy i podpory na przyrządach

- skoki gimnastyczne

D- ćwiczenia uzupełniające:

- rozluźniające i relaksacyjne

- korektywne

- zabawy i gry gimnastyczne

Ćwiczenia w płaszczyznach:

- strzałkowa- w przód i w tył,- skłony, wymachy,

- czołowa- w bok- lewo i prawo- skłony, wymachy, wypady w bok

- poprzecznej- poziomej- skręty w lewo i w prawo

-skrętoskłony i ćw. tułowia- wykon6wane są w wielu płaszczyznach jednocześnie.

Podział ćw. gibkościowych:

- czynne

- bierne

- czynno-bierne

- stretching

Ćwiczenia gibkościowe: - mostki, powolne przerzuty i szpagaty.

Ćwiczenia dynamiczne:

Przetaczania- są to ćw. polegające na kontakcie kolejnych części ciała z podłożem, bez przewrotu przez głowę. Mogą być wykonywane w przód, w tył, w bok, z różnych pozycji wyjściowych, w skuleniu, o tułowi złamanym i wyciągnięciu: np. przetoczenie w skuleniu- z leżnie tyłem w skuleniu przetoczenie w przód i w tył;

- z przysiadu skulonego lub z przysiadu podpartego- przetoczenie w tył na plecy i z powrotem

- z siadu prostego - przetoczenie w tył do leżenia przewrotnego lub przerzutnego

- przetoczenie w bok - z leżnia przodem, ramiona w górę- przetoczenie w prawo lub w lewo lub ciągłe toczenie

- z klęku podpartego lub siadu klęcznego- przetoczenie prz3ez leżenie tyłem do pozycji wyjściowej,

- z siadu rozkrocznego

Przetoczenie w wygięciu- przetoczenie w tył przez bok- kołyska z siadu prostego lub leżenia przewrotnego do leżenia przodem,

Przewrót- to ćwiczenia charakteryzujące się obrotem wokół osi porzecznej ciała z przewrotem przez głowę przy ciągłym kontakcie z podłożem,

- z przysiadu podpartego należy skłonić głowę, unieść biodra

- przenieść ciężar ciała na ręce

- ugiąć ramiona

- oprzeć kark na podłożu ( kolana przylegają do kl. piersiowej / wykorzystując odbicie nogami)

- przetoczyć się na plecach (np. do przysiadu podpartego)

Metodyka przewrotu w przód:

- zastosowanie pochylni

- przy pomocy współćwiczącego- np. z pozycji taczek,

-woreczek między nogami,

- nad gazetą - f. lotu

- doskonalenie- wykonywanie z rozbiegu, odbicia jednonóż, obunóż, naskoku przez przeszkodę, łączenie przewrotów z podskokami i obrotami

Przewrót w tył- z przysiadu podpartego

- należy pochylić głowę,

-przyjąć pozycję skuloną

- odepchnąć się rękami i przetoczyć w tył (ugięte ramiona należy przenieść we górę i w tył- oprzeć dłonie na podłożu za głową)

- po przetoczeniu się przez głowę- wyprostować ramiona,

- unieść barki i tułów w górę

- przejście do przysiadu podpartego

Przerzuty- są to obroty wyprostowanego ciała wzdłuż osi porzecznej, z chwilowym podparciem się rękami z lądowaniem na nogi. Wyróżniamy: przerzuty bokiem w przód i tył. Wykonywane z miejsca i z rozbiegu, jako elementy samodzielne i do połączenia z lądowaniem na dwie lub jedną nogę.

- Przerzut bokiem wykonuje się z postawy przodem z miejsca lub rozbiegu, z kolejnym oparciem nóg i rąk w jednej linii i tułowiu wyprostowanym do postawy rozkrocznej. Ćwiczenia przygotowawcze:- w skłonie podpartym wysokie przeskoki z nogi na nogę; przeskoki zawrotne nad ławeczkami gimn. lub częścią skrzyni; przerzut bokiem z pochyli lub podwyższenia; przerzut bokiem z pomocą współćwiczącego.

Ćwiczenia statyczne:

- podpory leżąc-

- leżenie przewrotne i przerzutne-

- stanie na głowie i przedramionach

- stanie na rękach

- wagi

- wytrzymania w ćwiczeniach dwójkowych i piramidach

Stanie na głowie- wykonuje się z różnych pozycji wyjściowych do różnych pozycji końcowych. Można je wykonywać odbiciem i zamachem, siłowo, o nogach prostych lub ugiętych, z przysiadu, lub rozkroku.

Stanie na głowie odbiciem- z przysiadu lub rozkroku podpartego należy ułożyć dłonie i głowę tak, aby punkt podparcia tworzył trójkąt równoramienny. Odbiciem wyprostować tułów i nogi, ciężar ciała powinien być rozłożony równomiernie na ręce i czoło. Powrót do przysiadu następuje przez ugięci nóg lub załamania tułowia i rozkrok.

Ćwiczenia pomocnicze- w przysiadzie podpartym oparcie głowy i próby oderwania nóg od podłoża, z uniku podpartego oparcie nóg o drabinki i próby samodzielnego stania poprzez oddalanie stóp od drabinek, stanie na głowie z pomocą.

Stanie na rękach- należy do grupy podporów wolnych, wykonuje się je zazwyczaj z uniku podpartego oparciem dłoni na szerokość barków, z odbicia jednej i zamachem drugiej nogi. W momencie odbicia należy wychylić barki do przodu i unieść głowę. W fazie dochodzenia nóg do pionu następuje cofanie barków i usztywnienie bioder.

Ćwiczenia przygotowawcze: z przysiadu podpartego unoszenie bioder w górę kolejnym odbiciem nogami z wymachami nożycowymi, * z przysiadu podpartego tyłem do drabinek wchodzenie nogami po szczeblach do stania na rękach i powrót do pozycji wyjściowej, * z uniku podpartego odbiciem i zamachem stanie na rękach z pomocą współćwiczącego, * stanie na rękach z oparciem o drabinki z odrywaniem nóg od szczebla i próbowanie samodzielnego stania.

Piramidy- są to ćwiczenia trójkowe, czwórkowe, i wielo osobowe zarówno męskie jak i damskie.

Ćwiczenia równoważne- dzielą się na:

- Ćwiczenia bez przyrządów

- Ćw. z przyrządami

- Ćw. ze współćwiczącym

- Ćw. na przyrządach

- Ćw. z formie zadaniowej i zabawowej

W ćw. na równoważni wyróżnia się następujące grupy elementów;

1. postawy wyjściowe, wejściowe, wyskoki,

2. przejścia, przebiegnięcia, podskoki, przeskoki,

3. obroty i piruety,

4. ćw. tułowia , ramion i nóg,

5. wstrzymania i pozy

6. elementy akrobatyczne

7. zeskoki

Ćwiczenia w zwisach i podporach na przyrządach:

- drążek, poręcze symetryczne, kółka, koń z łękami, poręcze asymetryczne,

- zwisy wolne i mieszane,

- podpory wolne i mieszane,

- ćw. statyczne i dynamiczne

Każde ćwiczenie na przyrządach skł. się z:

- pozycji wejściowej

- ruchu właściwego

- pozycji końcowej

W zależności od ruchu dzielimy na:

- zamachy- przedni, boczny, tylni

- przedmachy (woltyżer)- okroczny, oboczny, odwrotny, kuczny, zawrotne rozkroczne,

- obroty-

- wymyki,

- wspierania

- kołowroty

- wykręty

- zeskoki

Skoki- szybkie przenoszenie ciała nad przyrządem dzięki wykonaniu prędkości rozbiegu oraz siły odbicia z nóg i rąk.

Podział skoków:

- skoki proste- wykonywane tylko odbiciem z nóg, bez opierania rąk o przyrząd,

- skoki złożone- wykonywane przy pomocy odbicia nóg od podłoża (odskoczni), odbicia z rąk od przyrządu. Dzielą się na:

- zawrotne- oboczne- odwrotne- rozkroku--kuczne- chyłkiem- klęczne- lotne- przewrotne- przerzutne (przodem, bokiem)- sportowy

Podstawowa technika wykonywania skoków:

- rozbieg,

- naskok na odskocznie i odbicie nogami,

- lot

- odbicie rękami

- lądowanie

Przy organizacji zawodów gimnastycznych należy mieć na uwadze:

• rodzaj zawodów

• program zawodów

• regulamin zawodów

• prowadzenie zawodów

• prawa i obowiązki zawodników

• prawa i obowiązki sędziów

• sprawozdawczość

Rodzaje zawodów gimnastycznych:

- klasyfikacyjne- PZG- Polski Związek Gimnastyki / PZAS- Polski Związek Akrobatyki Sportowej

- nieklasyfikacyjne- np. szkolne

Ogólne zasady sędziowania:

- Rodzaje błędów:

- małe - 0,1-0,2

- średnie- 0,3-0,4

- duże- 0,5-0,8

- błędy specjalne

- błędy niewykonania

- błędy kompozycji

- błędy wyrażenia ogólnego

- błędy dotyczące akompaniamentu muzycznego

2

---