Temat pracy: Zastosowania arkusza kalkulacyjnego.

Co to jest "arkusz kalkulacyjny"?

Arkusz kalkulacyjny jest jak zaawansowany kalkulator, który poza wykonywaniem funkcji matematycznych może być używany do magazynowania danych. To program komputerowy przedstawiający dane, głównie liczbowe, w postaci zestawu dużych tabel dwuwymiarowych, pozwalający na automatyczną obróbkę tych danych oraz na prezentację ich w różny sposób. Popularny program stosowany w księgowości oraz w biurze. Można, przykładowo, używać arkusza kalkulacyjnego w celu śledzenia tygodniowego budżetu swego gospodarstwa domowego. Ważne, by od samego początku wiedzieć, do czego chcesz używać swego arkusza kalkulacyjnego. Należy więc pomyśleć o układzie Twego arkusza kalkulacyjnego przed rozpoczęciem, np: jak przedstawiane mają być informacje. Należy pomyśleć o takich kwestiach jak nagłówki kolumn i wierszy. Musisz mieć jasność, co do celu swego arkusza kalkulacyjnego. Arkusz kalkulacyjny może być tak duży lub mały jak potrzeby użytkownika. Arkusz kalkulacyjny może obejmować jeden lub więcej "arkuszy". Różne arkusze mogą być używane do ułatwienia Ci organizowania swych danych. Przykładowo, arkusz kalkulacyjny gospodarstwa domowego może zawierać jeden arkusz dla każdego miesiąca w roku, z których wszystkie tworzą jeden arkusz kalkulacyjny. Za pomocą arkusza kalkulacyjnego można także wizualizować dane, prezentując je w postaci wykresów (kolumnowych, słupkowych, kołowych, liniowych, warstwowych itd.), które pozwalają łatwiej zorientować się we wzajemnych zależnościach i tendencjach. W zaawansowanych arkuszach kalkulacyjnych dostępne są również języki makropoleceń i języki programowania, przetwarzanie danych. Ostatni skok technologiczny to pojawienie się zintegrowanych pakietów biurowych "w stylu" MS Office - stało się to na początku lat dziewięćdziesiątych. Oczywiście dokładne podawanie dat jest trudne bo procesy te przebiegały stopniowo i w różnych krajach w różnym czasie.

Zastosowania arkuszy kalkulacynych.

Do przydatnych zastosowań arkuszy kalkulacyjnych należą

• planowanie w ramach gospodarstwa domowego

• rachunkowość

• wykonywanie podstawowych obliczeń

• śledzenie wykorzystania czasu

• tworzenie list

• i wiele innych.

W środowisku Windows najbardziej znanym arkuszem kalkulacyjnym jest Microsoft Excel z pakietu Microsoft Office. Do najbardziej zaawansowanych produktów tej kategorii można także zaliczyć arkusze w pakietach biurowych WordPerfect Office (Quattro Pro) i OpenOffice.org W tym module używaną aplikacją jest Microsoft Excel. Istnieją jednak inne aplikacje arkuszy kalkulacyjnych umożliwiające wykonywanie tych samych funkcji, o jakich będzie tu mowa.

Trudno do końca zdefiniować pojęcie oprogramowanie biurowe, można przyjąć, że generalnie jest to:
- edytor tekstu;
- arkusz kalkulacyjny;
- program do tworzenia prezentacji multimedialnych;
- baza danych;
- menadżer kontaktów i terminów, klient poczty elektronicznej;
- inne programy o pomocniczym charakterze (np. przeglądarka plików graficznych).

Rola oprogramowania biurowego we współczesnej informatyce pomimo dość pogardliwego traktowania jest bardzo duża:
- to przez nie informatyka zmienia funkcjonowanie instytucji, firm a nawet całych krajów;
- szkolenia z tego zakresu stanowią ogromną część rynku;
- to te programy oprócz systemu operacyjnego są najczęściej sprzedawane;
- to nad ich udoskonalaniem pracuje tysiące informatyków piszących ich nowe wersje.

Podstawy programu MS Excel

Arkusz kalkulacyjny składa się z komórek, z których każda zawiera pojedynczą informację. Komórka to miejsce przecięcia wierszy z kolumnami. Kolumny przebiegają pionowo w dół okna, a każda z nich ma literę, która ją określa. Wiersze przebiegają poziomo przez okno, a każdy z nich ma liczbę, która go określa. Przykładowo, komórka nazwana "C4" znajduje się w trzeciej kolumnie i w czwartym wierszu arkusza. Są to "współrzędne komórek". Nawigacja przebiega poprzez użycie klawiszy ze strzałkami. Strzałka w prawo i w lewo pomagają poruszać się po kolumnach a strzałki w górę i w dół przez wiersze. Gdy poruszasz się przez arkusz kalkulacyjny JAWS podaje nazwę każdej komórki oznajmiając głosem wiersz i kolumnę, w jakiej się znajduje. Aby przejść do konkretnej komórki naciśnij Control + G i wprowadź współrzędne komórki. Arkusz kalkulacyjny powstał z myślą o zastosowaniach w bankach oraz księgowości, gdzie wykonywana jest olbrzymia ilość !żmudnych, powtarzających się według określonego schematu obliczeń. Pomysł jest prosty. W pamięci komputera tworzona jest tabela podzielona na pola, do których można wpisywać liczby, teksty oraz obliczenia według rozmaitych wzorów. Zazwyczaj, oprócz spełniania podstawowych funkcji, czyli umożliwienia wprowadzania danych i wykonywania prostych działań arytmetycznych, programy tego typu są wyposażone w narzędzia graficzne, funkcje matematyczne, statystyczne, finansowe i inne dodatki pozwalające na tworzenie wykresów, złożonych analiz i zestawień. Arkusz kalkulacyjny jest tym dla tradycyjnych narzędzi planowania: ołówka, gumki, arkusza rachunkowego i kalkulatora, czym edytor tekstu dla maszyny do pisania. Najbardziej popularnym arkuszem kalkulacyjnym jest Excel, wchodzący w skład pakietu Microsoft Office. Programy z tego pakietu wyróżniają się jednolitym interfejsem użytkownika, dlatego po opanowaniu podstaw obsługi Worda, wiele umiejętności można zastosować w pracy z Excelem. Pomimo różnicy w charakterze i przeznaczeniu obu programów, podstawowe funkcje związane na przykład z obsługa plików, korzystaniem z poleceń menu lub pasków narzędzi, a nawet elementami formatowania dokumentu wykonuje się w taki sam sposób. Pliki programu Microsoft Excel, noszą nazwę skoroszytów. Skoroszyt może składać się z jednego lub kilku arkuszy roboczych, ich liczbę może ustalać użytkownik. Arkusz jest podzielony na kolumny i wiersze, które są odpowiednio nazwane: kolumny kolejnymi literami alfabetu (A, B, C, ..., Z, AA, AB, AC, ..., IV), wiersze kolejnymi liczbami (1, 2, 3, ..., 65536). Na ekranie monitora widoczna jest zazwyczaj tylko niewielka część arkusza. Podstawowym elementem arkusza jest komórka, której niepowtarzalny adres powstaje z połączenia nazwy kolumny i wiersza, na przecięciu których się ona znajduje.

---