Body piercing - zasady sanitarne, higiena i możliwe zagrożenia

Czym jest piercing?

Słowo P I E R C I N G w tłumaczeniu z języka angielskiego oznacza: przekłuć, przebić. Ostatnio bardzo wiele mówi się o powracającej modzie na body piercing - czyli przekłuwanie ciała. Szczególnie w okresie przedwakacyjnym młodzi ludzie pragną upiększyć swoją sylwetkę, chcą zaszokować niepowtarzalnym wyglądem, podkreślając tym samym swoją indywidualność. Czym różni się piercing od przekłuwania uszu u kosmetyczki?

Zabiegi piercingu powinny być wykonywane w profesjonalnych studiach, gdzie zachowane są wszelkie zasady higieny. Przekłucia ciała dokonuje się za pomocą sterylnej igły, a następnie zakłada się specjalne kolczyki wykonane ze stali lub tytanu. Nie należy się oszukiwać, że taki zabieg jest bezbolesny. Przeciętnie rana goi się kilka tygodni, ale jeżli dojdzie do zakażenia i stanu zapalnego otaczających tkanek, to okres gojenia może się znacznie wydłużyć. Przede wszystkim istnieje ryzyko zakażeń wirusowych, bakteryjnych oraz grzybiczych. Najgroźniejsze są zakażenia wirusami hepatotropowymi typu B i C, jak również wirusem HIV. Zabiegi, które wiążą się z ingerencją w powłoki skóry, powinni wykonywać lekarze, którzy znają fizjologię i anatomię. Nie powinna tego robić kosmetyczka. Dodać jednocześnie należy, że często lekarze nie chcą tego typu zabiegów wykonywać, gdyż nie służą one polepszeniu zdrowia pacjenta.

Piercing to sposób ozdabiania ciała przeznaczony dla osób odważnych i zdecydowanych, zaliczany jest do metod modyfikacji ciała. Zabieg piercingu polega na przekłuciu ciała w specyficznych miejscach. Wybór miejsca zależy od wyobraźni. Do najczęściej przekłuwanych części ciała należą: uszy, wargi, nos, brwi, język, pępek, sutki, okolice podbródka a także narządy płciowe, ale kolczyk w policzku czy szyi również nie jest czymś niespotykanym.

Kolczyki przeznaczone do piercingu, w odróżnieniu do tych tradycyjnych, które nosi się w uszach, są wykonane z tytanu lub stali chirurgicznej, do permanentnego noszenia. Do piercingu najczęściej używane są te typy kolczyków (nazywane są tak ze względu na posiadany kształt):
- kółko zapinane kulką ( z angielskiego captive bead ring - CBR);
- podkówka (circular barbell);
- banan (bananabell);
- sztanga (barbell);
- sztanga powierzchniowa (surface bar);

Do wykonania zabiegu używa się specjalnych szczypiec do podtrzymywania fałd skóry oraz igły welflonowej lub specjalnej igły iniekcyjnej. W środowisku piercerów potępiane jest używanie do przeprowadzenia zabiegu pistoletu, ponieważ może to doprowadzić do powstania blizn. Do niektórych przebić używa się skalpela (na przykład do tak zwanych tuneli).

W zależności od miejsca przekłucia różny jest czas gojenia się piercingu (wynosi on od czterech tygodni - na przykład przegroda nosowa, płatki uszu, do roku - w przypadku pępka i miejsc intymnych). Sposób dbania o higienę przekłutego miejsca zawsze jest podobny, ale do każdego miejsca na ciele istnieją dodatkowe, indywidualne wskazania. Piercing pociąga za sobą wiele wyrzeczeń (na przykład przy kolczyku w wardze lub języku zalecana jest abstynencja w całowaniu, a przekłute miejsca intymne wymagają użycia prezerwatywy podczas stosunku płciowego).

Aby pomóc organizmowi przy samoleczeniu należy dobrze się odżywiać - jeść produkty bogate w białko. Przy gojeniu może pomóc cynk. Można przyjmować go przez pierwszy tydzień, raz dziennie, przy posiłkach. Zalecana dawka dla kobiet to 75mg, dla mężczyzn - 150mg. Bez konsultacji z lekarzem nie należy przyjmować cynku dłużej niż przez tydzień.

Gojenie piercingu, w zależności od miejsca przekłucia trwa od czterech tygodni do roku. Przy odpowiedniej pielęgnacji czas gojenia poszczególnych miejsc wynosi:

- nos: dwa, trzy miesiące
- przegroda nosowa: od czterech do ośmiu tygodni
- brwi: około dwóch, trzech miesięcy,
- płatki uszu: od czterech do ośmiu tygodni

- chrząstka ucha: (także tragus) od trzech miesięcy do roku.
- język: od sześciu do ośmiu tygodni- usta i labret: od dwóch do sześciu miesięcy
- sutki: mężczyźni dwa, trzy miesiące, kobiety cztery do miesięcy
- pępek: od sześciu miesięcy do roku
- miejsca intymne: w zależnie od wybranego typu przekłucia i rodzaju tkanki, przekłucia takie mogą goić się od czterech tygodni do roku.

Ogólne wskazówki dotyczące pielęgnacji piercingu (po ich zastosowaniu prawdopodobieństwo wystąpienia infekcji zmniejsza się do minimum, jeżeli piercing został wykonany profesjonalnie):

- nie dotykać miejsca przekłucia, ani kolczyka nie umytymi rękoma;

- antybakteryjnym mydłem dokładnie myć miejsce przekłucia raz dziennie, nie używać do oczyszczania wody utlenionej i środków zawierających alkohol, ponieważ spowalniają one proces leczenia; zbyt częste mycie nie jest wskazane;

- do usunięcia brudu, który mógł pojawić się na biżuterii i wokół miejsca przekłucia używać ciepłej wody i bawełnianego wacika, później nałożyć środek czyszczący na biżuterię i ranę, i poruszać kolczykiem w przód i w tył (około sześciu razy);

- pozostawić środek czyszczący w kontakcie z przekłutym miejscem na około trzy minuty;

- obmyć miejsce przekłucia pod bieżącą wodą, ponownie ruszając kolczykiem do przodu i do tyłu przynajmniej sześć razy;

- nie pozostawiaj na skórze i biżuterii resztek środka czyszczącego;

- używać roztworu soli morskiej namaczając miejsce przekłucia przez 10 minut;

- zakrzepniętą materię z kolczyka usuwać każdego wieczora, ponieważ może ona przyciągać bakterie;

- przez trzy miesiące unikać gorących kąpieli (chyba że stosuje wodoodporne środki, które mogą zabezpieczyć miejsce przekłucia);

- unikać pływania w rzekach i jeziorach (znajdują się tam bakterie zwiększające ryzyko powstania infekcji);

- nie wyciągaj kolczyka przed zagojeniem się miejsca przekłucia;

- w początkowej fazie gojenia obchodź się z piercingiem delikatnie;

- nie dopuszczać do kontaktu z ustami, językiem, śliną (i innymi płynami ustrojowymi), zębami przez przynajmniej trzy miesiące, unikać kontaktów oralnych;

- chronić piercing przed kontaktem z kosmetykami (zwiększa to ryzyko infekcji);

- jeśli do piercingu użyta została sztanga pamiętać o sprawdzaniu kulek, czy przypadkiem się nie poluźniły, po około dwóch, trzech tygodniach, gdy opuchlizna się zmniejszy można zmniejszyć długość sztangi

- w przypadku ust i języka należy pamiętać o czyszczeniu tkanek wewnętrznych - od czterech do sześciu ( przynajmniej) razy dziennie przepłukiwać jamę ustną roztworem soli morskiej przez około trzydzieści do sześćdziesięciu sekund, płukania stosować przez sześć do ośmiu tygodni. Aby ograniczyć opuchliznę zalecane jest używanie czystego lodu (lud ma się rozpuścić w ustach). Przez kilka pierwszych dni trzeba ograniczyć mówienie, spożycie ciepłych napoi, tytoniu, i alkoholu. Najlepiej spożywać delikatne jedzenie podczas pierwszego tygodnia, lub do czasu gdy odczuwalne jest swędzenie. Unikać picia przez słomkę w okresie gojenia, żadnych kontaktów oralnych przez pierwsze sześć tygodni. Należy łagodnie szczotkować język rano i wieczorem po myciu zębów, nie bawić się piercingiem na zewnątrz jamy ustnej przez przynajmniej miesiąc, drapanie dolnej strony piercingu może powodować blizny na tkance, uderzanie kolczykiem o zęby, chwytanie ustami i tym podobne działania powiększają opuchliznę, mogą też spowodować rozdarcie tkanki. Lepiej jest otworzyć usta aby zaprezentować swoją biżuterię niż wyciągać język, wokół piercingu może pokazać się biała obwódka, jest to normalne, biaława wydzielina nie powinna niepokoić, jeśli wydzielina jest żółto zielona, należy skontaktować się z lekarzem;

- w przypadku piercingu w brwiach trzeba uważać przy wkładaniu ubrań i czesaniu włosów;

- w przypadku piercingu miejsc intymnych aktywność seksualna nie jest zabroniona jednak podczas okresu gojenia mężczyzna powinien rozważyć zakładanie prezerwatyw a kobieta powinna przedsięwziąć podobne środki, aby zminimalizować ryzyko infekcji;

- w przypadku kolczyka w pępku postępowania zależy od rodzaju kolczyka użytego do piercingu.

Piercing w sutku

Żeby zagoić przekłute sutki przy odpowiedniej higienie organizm mężczyzny potrzebuje dwóch, trzech miesięcy, a organizm kobiety od cztery do sześciu miesięcy.

Świeży piercing należy chronić przed kontaktem z ustami, śliną, językiem i zębami przez co najmniej trzy miesiące. Piercing można schładzać roztworem soli morskiej. Przy zachowaniu takiej higieny piercing sutków zwykle goi się bez problemów, trudności mogą się pojawić przy niedelikatnym obchodzeniu się z nie zagojonym piercingiem lub przy braku higieny.

Piercing w pępku

Czas gojenia pępka przy odpowiedniej pielęgnacji wynosi od sześciu miesięcy do roku. Jest to jeden z najtrudniejszych do zaleczenia piercingów. Jeżeli nie dba się o niego odpowiednio łatwo ulega podrażnieniom i infekcjom. Postępowanie z piercingiem w pępku zależy również od typu kolczyka użytego do przekłucia - jeżeli w pępku znajduje się „pierścień” w okresie gojenia nie jest zalecane noszenie ciasnych ubrań i wykonywanie intensywnych ćwiczeń na mięśnie brzucha, ponieważ może to doprowadzić do przemieszczania się kolczyka w kierunku powierzchni, zwiększając szanse odrzucenia lub infekcji, jeśli w pępku znajduje się kolczyk typu „L” ćwiczenia mniej podrażniają miejsce przekłucia i nie wpływają na czas leczenia.

Ponadto przez trzy miesiące powinno się unikać gorących kąpieli (chyba, że użyje się wodoodpornych środków, które zabezpieczą miejsce przekłucia), pływanie w rzekach i jeziorach również nie jest wskazane, ponieważ znajdują się tam bakterie zwiększające ryzyko powstania infekcji.

Piercing w nozdrzach

Przekłute nozdrza goją się około dwóch, trzech miesięcy, przegroda nosowa - od czterech do ośmiu tygodni.

Podczas okresu gojenia nie wolno wyciągać kolczyka, ponieważ jego późniejsze włożenie może okazać się nie możliwe. Do schładzania piercingu można używać roztworu soli morskiej (przez dziesięć minut dziennie). Kosmetyki do makijażu nie mogą stykać się z przekłutym miejscem, ponieważ zwiększa to ryzyko infekcji.

Piercing w języku

Żeby zagoił się piercing w języku musi upłynąć od sześciu do ośmiu tygodni. Przez przynajmniej pół roku kolczyk nie powinien być wyjmowany (wskazane jest nie wyjmowanie kolczyka nawet przez rok, nawet jeśli piercing już się zagoił).

Bawienie się piercingiem w okresie jego gojenia nie jest wskazane. Uderzanie kolczykiem o zęby, chwytanie go ustami i tym podobne działania powiększają opuchliznę i mogą doprowadzić do rozdarcia tkanki. Gdy chcemy pochwalić się biżuterią przed znajomymi lepszym rozwiązaniem od wyciągnięcia języka jest otworzenie ust.

Przez kilka dni piercing będzie opuchnięty. W zmniejszeniu opuchlizny pomoże stosowanie czystego lodu - kostki lodu wkłada się do ust i czeka aż się rozpuszczą. Piercing zawsze wiąże się z wyrzeczeniami. Do czasu aż odczuwa się swędzenie należy spożywać delikatne potrawy i unikać picia przez słomkę. W przepadku piercingu w języku należy jak najmniej mówić przez pierwsze dni po przekłuciu, przez tydzień zrezygnować, lub przynajmniej ograniczyć spożywanie alkoholu, ciepłych napojów, mocno przyprawionego jedzenia i tytoniu. Aby zapobiec infekcji należy przez co najmniej cztery tygodnie unikać kontaktów oralnych (żadnego całowania języczkiem czy seksu oralnego bez prezerwatyw). Zabroniona jest też zabawa piercingiem po za jamą ustną, przynajmniej przez miesiąc po przebiciu. Drapanie dolnej strony piercingu może powodować blizny na tkance.

Biaława obwódka wokół piercingu jest normalnym zjawiskiem, biała wydzielina też nie jest niczym niepokojącym. Objawy infekcji to: gęsta, ciemno żółta lub zielona wydzielina, zaczerwienienie, opuchlizna lub utwardzenie miejsca przekłucia, ból lub uczucie gorąca w miejscu przekłucia. Po zaobserwowaniu któregoś z tych objawów należy zgłosić się do lekarza.

W uniknięciu infekcji pomoże zachowanie higieny. Przed każdym dotknięciem piercingu należy umyć ręce. Od czterech do sześciu razy dziennie należy płukać jamę ustną roztworem soli morskiej, jedno płukanie powinno trwać od około trzydziestu sekund do minuty. Płukanie powinno być stosowane przez sześć do ośmiu tygodni. Rano i wieczorem, po umyciu zębów powinno się delikatnie szczotkować język. Do pielęgnacji piercingu nie są zalecane środki o wysokiej zawartości alkoholu.

Jeśli do przekłucia użyta została sztanga należy pamiętać o sprawdzaniu, czy kulki się nie poluźniły. Po około dwóch, trzech tygodniach, gdy zmniejszy się opuchlizna można zmniejszyć długość sztangi.

Piercing w brwiach i uszach

Na zagojenie piercingu w brwiach potrzeba od dwóch do trzech miesięcy, piercing w płatkach uszu goi się przez cztery, do ośmiu tygodni, a w chrząstce ucha od trzech miesięcy do roku.

Piercing w brwiach i uszach wymaga zachowania ostrożności przy zakładaniu ubrań przez głowę, a także przy czesaniu włosów. Piercing należy chronić przed kontaktem z kosmetykami.

Świeże przekłucie

Lekkie zaczerwienienie, swędzenie, delikatne ropienie i strupy to normalne zjawiska towarzyszące gojeniu się piercingu.

Świeżo przekłute miejsce wymaga szczególnej opieki. Pływanie, korzystanie z sauny i solarium jest zabronione. Nie należy drapać i pozwalać aby inne osoby dotykały piercingu. Trzeba uważać żeby nie narazić przekłutego miejsca na nadmierne podrażnienia. Podczas kąpieli lub pod prysznicem należy starać się aby przekute miejsce nie miało kontaktu z wodą.

Powiększanie się otworów wraz z zaczerwienieniem, swędzenie, wydzielanie się jasnego płynu to oznaki odrzucenia piercingu. Swędzenie może być spowodowane stosowanym środkiem czystości, warto więc najpierw spróbować zmienić ten środek, jeżeli nastąpi poprawa oznacza to, że piercing nie został odrzucony. W przypadku odrzucenia piercingu można spróbować zastosować inny typ metalu czy biżuterii.

Pielęgnacja ran po przekłuciu

Świeżej rany nie powinno się dotykać rękoma. Jeżeli zajdzie konieczność dotknięcia piercingu należy pamiętać o wcześniejszym umyciu rąk. Przez około trzy tygodnie, przynajmniej dwa razy dziennie przekłute miejsce powinno się przemywać wodą utlenioną (3%), później wodę utlenioną można zastąpić mydłem leczniczym (na przykład LMK). Jeżeli piercing znajduje się w brwi należy uważać, żeby przy przemywaniu nie utlenić sobie włosków. W przypadku piercingu w języku nie stosuje się wody utlenionej - po każdym posiłku jamę ustną należy płukać przegotowaną wodą lub płynem antyseptycznym. Po przemyciu skórę należy osuszyć. W tym celu można użyć chusteczki higienicznej lub wacika. Na świeżo przekłute miejsca nie wolno nakładać kremów, balsamów, pudrów i innych kosmetyków. Piercingu nie powinno się zaklejać plastrami. Kolczykiem powinno się codziennie parokrotnie poruszać w przód i w tył, nie możne tego jednak robić gdy na ciele są strupki. Istniejących strupków nie można odrywać - grozi to powiększeniem się ranki i powstaniem blizny. Żeby pozbyć się strupków należy namoczyć je w wodzie utlenionej i poczekać aż same odpadną. Przez okres gojenia zalecaną kąpielą jest prysznic, należy unikać długiego siedzenia w wodzie, szczególnie brudnej i chlorowanej (baseny, stawy, jeziora itp.).

Jak rozpoznać infekcję?

Przy piercingu normalne jest delikatne zaczerwienienie przez kilka pierwszych dni. Niewielkie ilości białej lub delikatnie żółtej substancji wydzielanej przez organizm przez okres do trzech miesięcy, również nie jest niczym niepokojącym (w ten sposób organizm pozbywa się martwych komórek). Symptomami infekcji są: zaczerwienienie, opuchlizna lub utwardzenie miejsca przekłucia, ból lub uczucie gorąca w miejscu przekłucia, gęsta, ciemno żółta lub zielona wydzielina. W przypadku wystąpienia tych objawów należy zgłosić się do lekarza.

Nakłuwanie chorobą...

Piercing nie jest w pełni bezpieczną formą ozdabiania ciała. Powikłania po piercingu występują w ponad 50% przypadków. Do najczęstszych należą stany zapalne skóry, wynikające z umieszczenia w niej ciała obcego. Często jedynym wyjściem jest pozbycie się metalowego kolca. Noszenie kolczyków w wargach czy języku może wywołać podrażnienia przyzębia i odsłonięcie szyjek zębowych. Osłabia to stabilność zębów i powoduje podrażnienia błony śluzowej jamy ustnej. Na tym podłożu może rozwinąć się leukoplakia, która jest stanem przedrakowym. U 35% osób po przekłuciu języka, policzków lub warg cofa się linia dziąseł, co przyspiesza utratę zębów. Deformacje dziąseł powstają zwykle po dwóch, czterech latach noszenia w jamie ustnej sztyftów i kolczyków, ale mogą się pojawić już kilka miesięcy po zabiegu. Przy przekłuwaniu bardzo dobrze ukrwionych intymnych części ciała można przebić żyły. Wprawdzie takie uszkodzenie nie grozi wykrwawieniem, ale może być przyczyną zakażenia dróg rodnych oraz moczowych. Nieumiejętnie przeprowadzony piercing sutka prowadzi do gromadzenia się wydzieliny w przetoce, a w efekcie do powstania bolesnego ropnia, który musi być usunięty chirurgicznie. Wydaje się więc, że cena jaką można zapłacić za chwilową zachciankę jest zbyt wysoka. Zapewne nikt nie ma ochoty na wizyty u lekarzy, po „bądź co bądź” drogim zabiegu założenia kolczyka. Najgroźniejsze są zabiegi wykonywane na własną rękę, w domowych warunkach. Wówczas o infekcję bardzo łatwo, a leczenie zmian może trwać długo, pozostawiając szpecące blizny. Choć moda na piercing wkracza do nas wielkimi krokami, to równie dobrze może się szybko skończyć!!! Nie zapominajmy o tym, gdy najdzie nas ochota na założenie sobie „kolca”!!

POWIKŁANIA PO PIERCINGU I TATUAŻU:

• Duża liczba kolczyków w uchu może powodować obrzęk i stan zapalny tkanek;

• Przekłucie powieki może powodować zapalenie rogówki;

• Znane są przypadki wystąpienia zapalenia opon mózgowo - rdzeniowych po przekłuciu języka;

• Kolczyki w wargach mogą powodować podrażnienie przyzębia i osłabienie stabilności zębów;

• Tatuowanie skóry aż dziesięciokrotnie zwiększa ryzyko zakażenia WZW typu B lub C;

• Barwniki stosowane do tatuażu mogą wywoływać reakcje uczuleniowe;

• Po laserowym usuwaniu tatuaży pozostają blizny;

• Zabiegi piercingu mogą przyczyniać się do powstania ropnia sutka;

• Kolczyki w narządach płciowych mogą powodować przewlekłe stany zapalne; sprzyjające rozwojowi nowotworów .

Źródła:

Internet

1

---