Przetwarzanie Informacji
Przetwarzanie obrazu
1. Typy grafiki komputerowej - jakie i co one oznaczają?
Grafika komputerowa - dział informatyki zajmujący się wykorzystaniem komputerów do generowania obrazów oraz wizualizacją rzeczywistych danych. Grafika komputerowa jest obecnie narzędziem powszechnie stosowanym w nauce, technice, kulturze oraz rozrywce.
Klasyfikacja:
grafika wektorowa - w tym przypadku nazwa może być nieco myląca, ponieważ obrazy mogą składać się nie tylko z wektorów (odcinków), ale również z innych figur geometrycznych. Cechą grafiki wektorowej jest to, że zapamiętywane są charakterystyczne dla danych figur dane (parametry), np. dla okręgu będzie to środek i promień, dla odcinka współrzędne punktów końcowych, a dla krzywych parametrycznych współrzędne punktów kontrolnych. Program, jeśli musi narysować obraz na urządzeniu (bądź to rastrowym, bądź wektorowym), na podstawie posiadanych danych wygeneruje obraz tych figur - bardzo ważna zaleta tej reprezentacji to możliwość dowolnego powiększania obrazów, bez straty jakości.
grafika rastrowa - do zapamiętania obrazu rastrowego potrzebna jest dwuwymiarowa tablica pikseli nazywana powszechnie bitmapą. Nazwa wzięła się stąd, że początkowo były rozpowszechnione systemy wyświetlające obrazy czarno-białe, więc w takim przypadku pojedynczy piksel mógł być opisany przez jeden bit. Jednak gdy powszechniejsza stała się grafika kolorowa, piksele zaczęły być opisywane więcej niż jednym bitem - wówczas pojawiła się nazwa pixmapy, która jednak nie przyjęła się (chociaż jest stosowana np. w X Window).
http://www.yops.info/cms/grafika_komputerowa.html
2. Co oznaczają skróty: RGB i CMYK?
RGB - jeden z modeli przestrzeni barw, opisywanej współrzędnymi RGB. Jego nazwa powstała ze złożenia pierwszych liter angielskich nazw barw: R - red (czerwonej), G - green (zielonej) i B - blue (niebieskiej), z których model ten się składa. Jest to model wynikający z właściwości odbiorczych ludzkiego oka, w którym wrażenie widzenia dowolnej barwy można wywołać przez zmieszanie w ustalonych proporcjach trzech wiązek światła o barwie czerwonej, zielonej i niebieskiej (zob.promieniowanie elektromagnetyczne).
Z połączenia barw RGB w dowolnych kombinacjach ilościowych można otrzymać szeroki zakres barw pochodnych, np. z połączenia barwy zielonej i czerwonej powstaje barwa żółta. Do przestrzeni RGB ma zastosowanie Synteza addytywna, w której wartości najniższe oznaczają barwę czarną, najwyższe zaś białą. Model RGB jest jednak modelem teoretycznym a jego odwzorowanie zależy od urządzenia (ang. device dependent), co oznacza, że w każdym urządzeniu każda ze składowych RGB może posiadać nieco inną charakterystykę widmową, a co za tym idzie, każde z urządzeń może posiadać własny zakres barw możliwych do uzyskania.
Model RGB miał pierwotnie zastosowanie do techniki analogowej, obecnie ma również do cyfrowej. Jest szeroko wykorzystywany w urządzeniach analizujących obraz (np. aparaty cyfrowe, skanery) oraz w urządzeniach wyświetlających obraz (np. telewizory, monitory komputerowe).
Zapis koloru jako RGB często stosuje się w informatyce (np. palety barw w plikach graficznych, w plikach html). Najczęściej stosowany jest 24-bitowy zapis kolorów (po 8 bitów na każdą z barw składowych), w którym każda z barw jest zapisana przy pomocy składowych, które przyjmują wartość z zakresu 0-255. W modelu RGB 0 oznacza kolor czarny, natomiast 255 kolor biały. W rzadszych przypadkach stosuje się model, w którym przypada po 12 lub 16 bitów na każdą ze składowych, co daje dużo większe możliwości przy manipulowaniu kolorem.
http://pl.wikipedia.org/wiki/RGB
CMYK - zestaw czterech podstawowych kolorów farb drukarskich stosowanych powszechnie w druku kolorowym w poligrafii i metodach pokrewnych (atramenty, tonery i inne materiały barwiące w drukarkach komputerowych, kserokopiarkach itp.). Na zestaw tych kolorów mówi się również barwy procesowe lub kolory triadowe (kolor i barwa w jęz. polskim to synonimy). CMYK to jednocześnie jedna z przestrzeni barw w pracy z grafiką komputerową.
http://pl.wikipedia.org/wiki/CMYK
3. Formaty plików graficznych - zacznij od najdokładnijszego.
BMP - Format przechowywania grafiki rastrowej opracowany dla OS/2, a następnie zastosowany jako podstawowy format plików graficznych Windows, co jest główną przyczyną popularności tego formatu. Pliki BMP zwane również bitmapami (ich rozszerzenie to .bmp) mogą zawierać obrazy o głębi kolorów do 24 bitów, a więc ok. 16,7 milionów kolorów. Możliwa jest również ich kompresja. Por. GIF, JPEG, TIFF, PCX.
GIF - Jeden z popularnych formatów plików graficznych. Zachowany w nim obraz może być czarno-biały, w odcieniach szarości lub kolorowy (maksymalnie 256 barw). Zaletą GIF-ów jest ich mały rozmiar (dzięki kompresji) oraz możliwość tworzenia animowanych GIF-ów - głównie z tych dwóch powodów są one szeroko wykorzystywane w internecie. Formatu GIF można używać za darmo, ale tworzenie wykorzystujących go aplikacji wymaga porozumienia z mającą do niego prawa firmą Unisys. Pliki w tym formacie mają rozszerzenie .gif Od ang. Graphics Interchange Format
JPEG - Jeden z popularnych formatów zapisu plików graficznych. JPEG potrafi zapisywać 24-bitowy kolor ze stuprocentową wiernością, ale można także pominąć niektóre szczegóły, dzięki czemu plik wynikowy zajmuje znacznie mniej miejsca (jest to zwane kompresją stratną, gdyż prowadzi ona do utraty jakości obrazu, choć przy niskim stopniu kompresji oko ludzkie nie dostrzega zmian jakości). Ponieważ po kompresji pliki JPEG mogą być bardzo małe, są chętnie stosowane w internecie do urozmaicania wyglądu stron WWW. Pliki w formacie JPEG mają rozszerzenia .jpg lub .jpeg Od ang. Joint Photographic Experts Group
TIFF - Format zapisu plików graficznych. TIFF jest rodzajem bitmapy wykorzystującym różne metody kompresji; istnieje też możliwość zapisu bez kompresji. TIFF zapisuje 24-bitowy kolor. Format ten został stworzony przez firmy Aldus i Microsoft, obecnie jego właścicielem jest Adobe Systems. Ten rodzaj plików ma rozszerzenia .tif lub .tiff Od ang. Tag Image File Format lub Tagged Image File Format
PCX - Format zapisu plików graficznych opracowany na początku lat 80, gdy w użyciu były jeszcze karty graficzne CGA i Hercules. Później modyfikowany; obecnie zapisuje 24-bitowy kolor. Pliki w tym formacie (rozszerzenie .pcx) nie są kompresowane.
http://www.capricorno.yoyo.pl/grafika/formaty.htm
4. Typy kompresji plików graficznych.
KOMPRESJA - jest to technika zmniejszania ilości pamięci zajmowanej przez plik z obszarem graficznym. Kompresja plików graficznych polega m.in. na redukcji informacji o obrazie - np. zamiast 9 pikseli obrazka, program uśrednia je i zapamiętuje jako jeden. Dwa podstawowe sposoby zmniejszania objętości plików graficznych to redukcja kolorów i redukcja rozdzielczości.
Istnieją dwie grupy kompresji:
bez utraty jakości- tzn. kiedy zdjęcie, które poddaliśmy kompresji rozkompresujemy otrzymamy obraz identyczny z pierwotnym.
z utratą jakości- technika ta zapewnia doskonały poziom kompresji, ale niestety pozbawia rysunek-zdjęcie pewnych drobnych szczegółów.
http://www.zso3.slupsk.pl/pdf/grafikalo.pdf
5. Fotografia cyfrowa a analogowa.
Fotografia cyfrowa polega na utrwaleniu obrazu w postaci cyfrowej, a nie, jak w fotografii tradycyjnej, na chemicznym nośniku światłoczułym. Do wykonywania zdjęć, w odróżnieniu od tradycyjnej (nazywanej czasem, choć niezbyt słusznie, jako przeciwieństwo cyfrowej, określeniem analogowa), służy sprzęt o odmiennej konstrukcji - cyfrowy aparat fotograficzny.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Fotografia_cyfrowa
Fotografia tradycyjna (inaczej, chociaż nie do końca poprawnie fotografia analogowa, w odróżnieniu od cyfrowej) to taka, gdzie nośnikiem obrazu sa chemiczne materiały światłoczułe (filmy, błony, płyty czy papiery itp.). W fotografii tradycyjnej dominującą jest fotografia srebrowa, czyli fotografia oparta o światłoczułe halogenki srebra.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Fotografia_tradycyjna