Zes. 8
Lignina jest bezpostaciową substancją przesycającą ściany zdrewniałych komórek. Należy do związków bardzo odpornych na działanie mikroorganizmów. Jej powolny rozkład w glebie dostarcza materiału do wytwarzania próchnicy. Lignina wystepuje w elementach ksylemu, we wszystkich roslinach naczyniowych. Nadaje ona sztywność ścianie co umożliwia powstawanie we wnętrzu ciała rośliny komórek martwych. Pod względem chemicznym lignina jest polimerem, w którym jednostki strukturalne w postaci pochodnych fenylopropanu są połączone w trójwymiarową sieć. Ligniny zaierają w swoim składzie m.im. spolimeryzowane alkohole aromatyczne i mogą stnowić nawet ponad 30% suchej masy tkanki.
Mangan w procesie fotosyntezy Dimer magnezowy połączony poprzez pochodną tyrozyny z kompleksowym związkiem rutenu. Po oświetleniu takiego układu następowało przekazanie elektronu ze wzbudzonego kompleksu rutenowego na metylowiologen, połączone z przejściem rutenu stopnia utlenienia +2 na +3. potem w czasie krótszym niż 100ns, na skutek wewnątrzcząsteczkowego transferu elektronu, następowała redukcja rutenu do stopnia utleniania +2 przez elektron pochodzący z dimeru manganowego, który ze stanu +2/+2 przechodzi w stan +2/+3. Układ taki naśladuje zatem dobrze reakcje transferu elektronów zachodzące po donorowej stronie fotoukładu II.
Ruchy tropiczne i nastyczne. Różnice i podobieństwa. Tropizm - jest ruchem kierunkowym, znaczy to że istnieje zależność między kierunkiem ruchu a kierunkiem działania bodźca. Tropizmy są w zasadzie ruchami wzrostowymi. Nazwy poszczególnych kategorii tropizmów pochodzą od bodźców, które je wywołuje. Jeżeli organ reagujący tropicznie ustwia się swą dłuższą osią równolegle do kierunku bodźca lub spadku jego natężenia to jest to paralelotropizm zaś w reakcji na bodziec grawitacyjny o ortotropiźmie. Jeśli organ kieruje się do źródła bodźca - do miejsca do większej intensywności jego działania to jest to tropizm dodatni. Wychylenie się w kierunku przeciwnym to tropizm ujemny. Tropizmy klasyfikuje się na podstawie bodźca: *fototropizm - powodowany przez światło *geotropizm - przez siłę grawitacji *chemotropizm - przez czynniki chemiczne *termotropizm - przez temperaturę *hydrotropizm - różnice wilgotności *tigmotropizm - bodźce mechaniczne *elektrotropizm - potencjał elektryczny *traumotropizm - zranienie. Nastie - ruchy organów roślin niezależne od kierunku działania bodźca. Zachodzą one w organach o budowie grzbietobrzusznej i są wywołane niejednakowym wzrostem lub zmianami turgoru po górnej i dolnej stronie organu. Istnieją 2 rodzaje reakcji nastycznych: *ruchy wzrostowe - wynikające z różnic szybkości wzrostu wydłużeniowego przeciwnych stron organów *ruchy turgorowe - powodowane różnicami turgoru określonych komórek. Najlepiej poznanymi nastycznymi ruchami turgorowymi są ruchy komórek szparkowych. Nastie podobnie jak tropizmy określa się według wyzwalających je bodźców: *fotonastia - ruch wywołany zmianą intensywności światła *termonastia - ruch organu wywołany zmianą temperatury *chemonastie - ruchy wywołane czynnikami natury chemicznej *sejsmonastia - ruchy organu wywołane działaniem jakiegokolwiek bodźca: mechanicznego, elektrycznego, termicznego, chemicznego, świetlnego.
Fazy rozwojowe roślin. Embriogeneza. Powstanie osi zarodka i bielma. Życie roślin rozpoczyna się w momencie zapłodnienia. Powstaje wtedy zygota, z której wykształca się zarodek. Następuje wzrost korzeni, liści i łodyg. Po tym jak roślina osiągnie określony stopień rozwoju jej wzrost zostajy zahamowany i wytwarzają się organy generatywne. Cykl rozwojowy roślin składa się z dwóch stadiów: *wegetatywne - rozwój embrionalny, kiełkowanie, wzrost wegetatywny *generatywne - wytwarzanie pąków, kwitnienie, owocowanie, starzenie i śmierć. Embriogeneza to proces rozwijania się organizmu z zygoty. Zygota zawiera wszystkie tkanki, które tworzą plan przyszłej rośliny. Siewka zbudowana jest zgodnie z dwoma kierunkami wzrostu. Pierwszy z nich wyznacza szczyt i podstawę i składa się z następujących elementów: merystemu wierzchołkowego liścieni, hypokotylu i korzenia. Drugi to promienisty kierunek wzrostu wyznaczony przez: epidermę, korę pierwotną i wiązki przewodzące. Centra podziałów odpowiadają za pierwotny kształt rośliny. Merystemy wierzchołkowe odpowiadają też za powstawanie tkanek pierwotnych. Embriogenezę dzielimy na: zygotyczną i somatyczną. Bielmo, czyli tkanka odżywcza powstaje z połączenia komórki plemnikowej z wtórnym jądrem woreczka zalążkowego. Połączenie to zachodzi podczas zapylania. Szybki podział komórek zarodka prowadzi do powstania dwóch zawiązków liścieni. Wchodząc w stadium sercowate zarodek spłaszcza się i wydłuża grzbietowo- brzusznie. Dochodzi do powstania merystemów wierzchołkowych pędów i korzenia.