Myślenie obrazowe (niewerbalne) polega na przedstawieniu danej koncepcji myślowej w postaci pojedynczego obrazu.
Prawdę, wiedzę i mądrość można wyrażać nie tylko za pośrednictwem pojęć abstrakcyjnych, lecz często bardziej skutecznie i przekonująco za pomocą obrazów. Ekstremalnie niejasna nauka współczesna nie może sobie poradzić z niejasnością języka i faktem abstrakcyjności myślenia, choć sięga po modele i wyjaśnia przez analogię. Dowodzi to tego, że człowiek w swym myśleniu nie może zrezygnować z przedstawiania niezrozumiałych treści za pomocą zrozumiałych obrazów.
Myślenie obrazowe jest:
całościowe - mniej lub bardziej wyraźne całościowe obrazy, w przeciwieństwie do gotowych zestawów informacji lub zwerbalizowanego sposobu myślenia, zapewniają ciągły dopływ nowych wyobrażeń oraz odpowiedni stopień płynności, elastyczności czy oryginalności samego procesu myślenia. myślenie za pomocą symboli czy słów z konieczności wyraża jedynie to, co ogólne i niezmienne, natomiast obrazy wyrażają również to, co jednostkowe i zmienne
intuicyjne -myślenie intuicyjne, w przeciwieństwie do konwencjonalnego jest natychmiastowe i skokowe. Natychmiastowość dotyczy olśnień, a skokowy charakter przejawia się w przeskakiwaniu, opuszczaniu czy nieuświadamianiu sobie poszczególnych etapów procesu rozumowania. Charakteryzuje się wielokierunkowością, ma strukturę rozgałęzioną, jest wielopłaszczyznowe, oprócz sfery świadomej trzeba uwzględnić również emocjonalną.
lateralne (boczne) - w przeciwieństwie do myślenia logicznego, w którym posuwamy się krok po kroku wzdłuż linii rozumowania i gdzie każdy krok musi być uzasadniony, nie musimy trzymać się linii, możemy wymyślić kilka rozwiązań i ocenić je według wielu kryteriów
ewolucyjne - myślenie werbalne ma charakter linearny, dokonuje się przez zdania rozwijające się w czasie słowo po słowie, podczas gdy w myśleniu obrazowym obraz rozrasta się, gdy umysł dodaje nowe pomysły do ogólnej koncepcji
Obrazy dają się łatwiej przekształcać niż werbalne pojęcia i informacje, dlatego że zachowują większą spójność i wykazują większy stopień zgodności ze swoimi desygnatami
Ponadto nie zachowują ostrych granic znaczeniowych, wchodząc raczej w układ sieciowy a nie liniowy (przyczyna - skutek). Dlatego przechodzenie od jednego obrazu do drugiego, a także zmienianie jednego w drugi jest o wiele łatwiejsze. Analiza konkretnego obrazu pozwala na oderwanie się od stereotypów formowania werbalnego, często uogólniających złożone i skomplikowane relacje zewnętrzne i wewnętrzne. Ukrywający się sens łatwiej zlokalizować, dzieląc obraz na części, niż szukając dla określonego pojęcia znaczeń bardziej szczegółowych. Realna jedność i różnorodność części obrazu i ich układu pozwala przełamać sztywność dostępnych nam środków opisu werbalnego, ukazując relacje nie tylko jednostkowe, ale przede wszystkim relacje optymalne. Z tego względu im większe są możliwości manipulacji obrazem, tym większy zasób płynności, elastyczności i oryginalności myślenia.
Myślenie obrazowe jest oparte na wrażeniach i ich związkach będących skutkiem działania bodźców zewnętrznego świata na nasze zmysły. Treść tych wrażeń (wzrokowych, słuchowych czy dotykowych) znajduje się w ciągłym ruchu, a mimo to widzimy jeden obraz.
Wprawdzie możemy wydzielić pewne treści wrażeniowe, jednak nie możemy wyłączyć ich poza obraz. Dlatego mówimy w tym przypadku o myśleniu konkretnym, czyli odnoszącym się do jednego przedmiotu. Zatem spostrzeżenia oparte na tym sposobie myślenia muszą być z natury jednostkowe, mimo że mogą wchodzić w zbiory o różnych stopniach nadrzędności i podrzędności.
Naukowcy twierdzą, że w czasie jednej sekundy osoba myśląca werbalnie może mieć od dwóch do pięciu myśli (w postaci pojedynczych słów ), natomiast myśląca niewerbalnie- trzydzieści dwa obrazy myślowe. Ktoś, kto myśli obrazami, jest w stanie w jednym obrazie myślowym zawrzeć koncepcję, do której opisania potrzeba setek lub tysięcy słów.
Pierwsze projekty maszyn działających na tej zasadzie tworzył Leonardo da Vinci, pierwszy lot śmigłowca, zaprojektowanego przez francuskiego producenta rowerów Paula Cornu miał miejsce w 1907. Najlepsze osiągi tej maszyny to lot na wysokości ok. 1,5 m przez ponad minutę), a pierwszym śmigłowcem, którego lot był w pełni sterowany, był niemiecki Focke-Wulf Fw 61 z 1936.
Teoria względności Einsteina pojawiła się w jego umyśle pod postacią fantazji. Wizja trwająca kilka sekund dała początek niezliczonym książkom, które próbują opisać je słowami. Koncepcja była prosta dla Einsteina, dla przeciętnego człowieka wydaje się prawie nie do pojęcia.