Lasy ciepłej, umiarkowanej i chłodnej strefy klimatycznej

Twardolistne lasy ciepłej i umiarkowanej strefy

Ciepła strefa klimatyczna granicząc z umiarkowaną charakteryzuje się:

• gorącymi i suchymi latami

• krótkimi, łagodnymi oraz obfitymi w opady zimami

• dużymi rocznymi i dziennymi wahaniami temp. jak również wilgotności powietrza

• rzadkością występowania mrozów i śniegu

• nie są wysokie (górna warstwa zbudowana z drzew wysokości 15-25 m, luźno stojących)

• poniżej rosną niskie drzewa i krzewy oraz bujne runo z bylin, ziół i podkrzewów

• tego typ las jest dość szeroko rozprzestrzeniony na Ziemi

strefy

• klasycznymi formami są lasy oliwne i gaje cyprysowe

Występowanie lasów twardolistnych

• Europa - Basen Morza Śródziemnego

• Afryka - koło Przylądka Dobrej Nadziei

• Ameryka - Kalifornia i Chile

• Australia - dość duże obszary

Lasy twardolistne

• W znacznej części Basenu Morza Śródziemnego ważniejszym gatunkiem jest Pinus halepensis

• We wschodnich rejonach zastępuje ją Pinus bruttia

• Najmniej rozprzestrzeniona jest Pinus pinea

Specjalne miejsce w dolnym piętrze lasów śródziemnomorskich zajmują dęby:

Quercus ilex i Quercus coccifera - na wschodzie

• Quercus suber (dąb korkowy) - na zachodzie

Lasy twardolistne

Na skutek działalności człowieka lasy strefy śródziemnomorskiej zostały przekształcone w tzw. makchia. Są to zarośla zawsze zielonej roślinności twardolistnej, do której możemy zaliczyć karłowate i krzaczaste formy Quercus coccifera, Acer monspessulanum, Fraxinus ornus, Tilia argentea itp..

W Australii podobne zbiorowisko zwane jest makis, w Kalifornii - chaparral, w Afryce Południowej - fynbos

Lasy letnie - lasy liściaste (zrzucające liście na zimę)

Ten typ lasu jest charakterystyczny dla niżowych położeń Europy Środkowej i średnich położeń górskich (regiel dolny).

Występuje również w Ameryce Północnej i w Azji. Natomiast na półkuli południowej prawie w ogóle go nie ma.

Las tego typu wymaga:

• Średnio wysokich i równomiernie w ciągu roku rozłożonych opadów (700-1500 mm)

• Umiarkowanych temp. (od -5°C w styczniu do +20°C w lipcu)

Lasy letnie są zazwyczaj wysokopienne (przeciętna wysokość 25-30 m).

Posiada on wysokie możliwości produkcyjne - 10-15 m3/ha/rok. Średnia produktywność wynosi jednak 5-8 m3/ha/rok.

Gatunkami lasotwórczymi dla Europy są:

• Quercus petraea i Q. robur

• oraz dla Pobrzeża Bałtyku i niższych położeń górskich - Fagus sylvatica

Towarzyszą im inne gatunki liściaste takie jak:

• na północy - Acer pseudoplatanus, Tilia cordata, Ulmus montana, Fraxinus excelsior, Betula verrucosa

• na południu - Castanea vesca

Z gatunków iglastych towarzyszą różne gatunki rodzaju Pinus.

Lasy mieszane liściasto-iglaste oraz lite lasy iglaste

Im dalej na północ warunki cieplne klimatu pogarszają się oraz skraca się okres wegetacyjny. Można wtedy zaobserwować zmiany w składzie gatunkowym lasów i coraz silniej zaznaczający się udział gatunków iglastych.

Ma to miejsce w Europie Północnej oraz Azji Wschodniej jak również w mniejszym stopniu w Ameryce Północnej.

Lasy iglaste chłodnej strefy klimatycznej

• Lasy te porastają północne tereny Europy Azji Wschodniej i Ameryki Północnej, od tundry po strefę umiarkowaną

• Tworzą polarną granicę lasu

• Są wytrzymałe na zimno i suszę

Największym areałem jest tajga syberyjska, zajmuję obszar od Uralu po Ocean Spokojny, jej długość wynosi 5000km a szerokość 1000km

Obszary te zajmują następujące gatunki drzew:

• świerk

• sosna

• modrzew syberyjski

• limba

• towarzyszą gatunki liściaste; olsza czarna, brzoza omszona, brzoza brodawkowa, osika i wierzby

Przystosowania do surowych warunków „Północy”:

• ostrożkowaty pokrój o delikatnych cienkich gałęziach i wąskiej koronie, to przystosowanie do mocnych śnieżyc

• odpowiednia budowa aparatu asymilacyjnego

• stałe ulistnienie drzew iglastych

---