Pomiary fotometryczne wykonane w ćwiczeniu za pomocą fotometru Lummera-Brodhuna oparte były na metodzie subiektywnego porównania oświetlenia powierzchni z dwóch źródeł światła I oraz Ix jednocześnie. Równania wzorów określone przez Lamberta dotyczą punktowych źródeł światła, dlatego też pomiary obarczone są błędami. Wiele błędów wynikło także podczas pomiarów na wskutek małej czułości oka ludzkiego oraz niedokładnego odczytu ze skali odległości. Aby zmniejszyć te błędy należałoby zastąpić oko ludzkie urządzeniem mniej subiektywnym, np. układem elektronicznym. Poza tym pewny swój udział miały zewnętrzne źródła światła, które mogły zmienić wyniki pomiarów oraz zmęczenia oka spowodowane zbyt dużą ilością pomiarów. Z wykresu zależności natężenia światła w funkcji kąta wynika, że badana żarówka miała różne wartości natężenia światła w różnych kierunkach.
Przy pomiarze z wykorzystaniem fotoogniwa selenowego błędy spowodowane były przyczynami podobnymi jak w przypadku pomiarów fotometrem. Natężenie oświetlenia przy pomiarze fotoogniwem maleje, gdy zwiększamy odległość oraz gdy zwiększamy kąt odchylenia płytki fotoogniwa od źródła światła.
Współczynnik przepuszczalności filtra określony był ze stosunku dwóch natężeń oświetlenia, dlatego też błędy wynikają z tego, że wartość natężenia oświetlenia E należało odczytać z charakterystyki i=f(E) dla fotoogniwa, która była sporządzona we wcześniejszych pomiarach posiadających również swoje błędy. Dla filtra I należało również obliczyć odległość przekształcając wzór na natężenie oświetlenia, oraz następnie wyznaczyć błąd bezwzględny natężenia dla tego filtra. Wartości natężeń i ich błędów dla innych filtrów odczytałem z tabeli pomiarowej, z której wyznaczałem charakterystykę i=f(E), ponieważ pomiary pokrywały się.
Podczas oświetlania fotoogniwa selenowego można zauważyć, że wraz ze spadkiem natężenia oświetlenia wywołaną: czy to poprzez zmianę kąta padania światła, czy przez zmianę odległości badanego fotoogniwa od źródła światła, czy przez ustawienie na drodze promieni filtra, maleje również prąd fotoelektryczny i. Zjawisko to zostało wykorzystane przy produkcji systemów alarmowych, fotokomórek oraz różnego rodzaju układów detektorów świetlnych.
Ćwiczenie to ukazało ogólną istotę własności światła, oraz urządzeń z nim związanych.