PRĄD STAŁY

Aby w zabiegu jonoforezy zredukować zjawiska elektrochemiczne, należy zastosować:

1. prąd diadynamiczny DF

2. przerywany prąd stały (t_imp=80 µs, t_przerwy=20 µs)

3. modulowany prąd średniej częstotliwości

Efekty przeciwbólowe uzyskiwane podczas działania prądu stałego:

1. są wywołane hamowaniem bodźców bólowych na poziomie rdzenia kręgowego wskutek działania katody

2. są wywołane miejscową hiperpolaryzacją błon komórkowych włókien bólowych uzyskiwaną wskutek działania katody

3. są wywołane miejscową hiperpolaryzacją błon komórkowych włókien bólowych wskutek działania anody

Pojęciem: katelektrotonus określa się:

1. zmniejszenie pobudliwości mięśni wskutek działania ujemnego bieguna prądu elektrycznego

2. zwiększenie pobudliwości mięśni wskutek działania dodatniego bieguna prądu elektrycznego

3. zwiększenie pobudliwości mięśni wskutek działania ujemnego bieguna prądu elektrycznego

Pojęciem elektroforezy określa się:

1. ruch spolaryzowanych cząsteczek znajdujących się w płynach ustrojowych w kierunku przeciwnego bieguna prądu elektrycznego

2. przepływ płynów komórkowych w kierunku odpowiedniego bieguna prądu elektrycznego

3. ruch płynów komórkowych i zawieszonych w nich cząsteczek spolaryzowanych w kierunku przeciwnych biegunów prądu elektrycznego

Przykładem kataforezy jest:

a) ruch ujemnie spolaryzowanych leukocytów w kierunku anody

b) ruch dodatnio spolaryzowanych komórek naskórka w kierunku katody

c) ruch dodatnio spolaryzowanych fibroblastów w kierunku katody

Zstępujący kierunek przepływu prądu w galwanizacji i kąpielach elektryczno-wodnych (układ elektrod: biegun dodatni bliżej osi ciała, biegun ujemny obwodowo):

a) powoduje dopływ krwi do kończyn dolnych i poprawia ukrwienie

kończyn

b) ułatwia odpływ krwi z kończyn dolnych i sprzyja usuwaniu obrzęków

c) powoduje dopływ krwi do kończyn dolnych i sprzyja usuwaniu

obrzęków

Podczas działania prądu stałego katoda powoduje:

a) hiperpolaryzację błon komórkowych włókien mięśniowych

b) hipopolaryzację błon komórkowych włókien mięśniowych

c) hiperpolaryzację błon komórkowych włókien nerwowych

Pojęciem: anelektrotonus określa się:

a) zmniejszenie pobudliwości nerwów wskutek działania dodatniego bieguna prądu elektrycznego

b) zwiększenie pobudliwości mięśni wskutek działania dodatniego bieguna prądu elektrycznego

c) zmniejszenie pobudliwości mięśni wskutek działania ujemnego bieguna prądu elektrycznego

Pojęciem elektroosmozy określa się:

1. ruch spolaryzowanych cząsteczek znajdujących się w płynach ustrojowych w kierunku przeciwnego bieguna prądu elektrycznego

2. przepływ płynów komórkowych w kierunku odpowiedniego bieguna prądu elektrycznego

3. ruch płynów komórkowych i zawieszonych w nich cząsteczek spolaryzowanych w kierunku przeciwnych biegunów prądu elektrycznego

Przykładem anaforezy jest:

1. ruch ujemnie spolaryzowanych leukocytów w kierunku anody

2. ruch ujemnie spolaryzowanych komórek naskórka w kierunku anody

3. ruch dodatnio spolaryzowanych fibroblastów w kierunku katody

Wstępujący kierunek przepływu prądu w galwanizacji i kąpielach elektryczno-wodnych (układ elektrod: biegun ujemny bliżej osi ciała, biegun dodatni obwodowo):

1. powoduje dopływ krwi do kończyn dolnych i poprawia ukrwienie kończyn

2. ułatwia odpływ krwi z kończyn dolnych i sprzyja usuwaniu obrzęków

3. powoduje zmniejszenie pobudliwości mięśni kończyn dolnych

Zabiegi rozgrzewające:

1. należy wykonywać zawsze po zabiegu jonoforezy

2. należy wykonywać zawsze przed zabiegiem jonoforezy

3. kolejność wykonywania zabiegów jest bez znaczenia

W zabiegach jonoforezy stosuje się:

1. małe dawki prądu stałego

2. małe i średnie dawki prądu stałego

3. duże dawki prądu stałego

W zabiegach z użyciem prądu stałego wykonywanych w okolicy twarzy:

1. nie należy przekraczać 1 mA

2. nie należy przekraczać 3 mA

3. nie należy przekraczać 10 mA

Pod wpływem ujemnego bieguna prądy stałego dochodzi do:

1. zmniejszenia pobudliwości mięśni

2. zwiększenia pobudliwości mięśni ale nie występują skurcze mięśni

3. zwiększenia pobudliwości mięśni i skurczu mięśnia przy odpowiednio

dużym natężeniu prądu

Zaburzenia ukrwienia w okolicy stopy i podudzia można leczyć za pomocą:

1. galwanizacji anodowej

2. galwanizacji zstępującej (elektroda dodatnia w okolicy uda, elektroda

ujemna w okolicy stopy)

3. kąpieli elektryczno-wodnej wstępującej (elektroda dodatnia w okolicy

stopy, elektroda ujemna w okolicy uda)

Podczas wykonywania galwanizacji katodowej:

1. katoda powinna być mniejsza niż anoda w celu zmniejszenia na niej gęstości prądu

2. katoda powinna być większa niż anoda w celu zwiększenia na niej gęstości prądu

3. katoda powinna być mniejsza niż anoda w celu zwiększenia na niej gęstości prądu

Niepożądane skutki obecności jonów konkurencyjnych w zabiegach jonoforezy eliminuje się poprzez:

1. stosowanie odpowiednich stężeń leków

2. stosowanie odpowiedniego natężenia prądu

3. stosowanie odpowiedniej polaryzacji elektrod

Zabiegi rozgrzewające:

1. są niewskazane po zabiegu jonoforezy ponieważ powodują nadmierne rozproszenie leku w tkankach

2. są wskazane po zabiegu jonoforezy ponieważ ułatwiają wnikanie leku do tkanek

3. w żaden sposób nie wpływają pozytywnie lub negatywne na efektywność jonoforezy

W przypadku stosowania jonoforezy z hydrokortyzonem (hydrokortyzon^-):

1. lek należy umieścić pod katodą

2. lek należy umieścić pod anodą

3. lek należy umieścić pod obiema elektrodami

Podczas zabiegu kąpieli elektryczno-wodnej, którego celem jest ułatwienie odpływu krwi z kończyn dolnych w leczeniu przewlekłych obrzęków należy:

1. biegun dodatni prądu podłączyć w okolicy stóp a biegun ujemny bliżej osi ciała

2. biegun ujemny prądu podłączyć w okolicy stóp a biegun dodatni bliżej osi ciała

3. biegun dodatni prądu podłączyć w okolicy dłoni a biegun ujemny w okolicy stóp

Stosując kąpiel elektryczno-wodną w celu zwiększenia pobudliwości mięśni i nerwów kończyn dolnych u pacjenta z niedowładem wiotkim należy:

1. biegun dodatni prądu umieścić w okolicy stóp a biegun ujemny prądu przykręgosłupowo

2. biegun ujemny prądu umieścić w okolicy stóp a biegun dodatni prądu przykręgosłupowo

3. najlepiej zastosować prąd przemienny układając elektrody wzdłuż przebiegu mięśni kończyn dolnych

Miejscowy, przeciwbólowy efekt działania prądu galwanicznego związany jest z:

1. działaniem dodatniego bieguna prądu pod którym występuje anelektrononus

2. działaniem ujemnego bieguna prądu pod którym występuje katelektrotonus

3. działaniem dodatniego bieguna prądu, pod którym występuje kaelektrotonus

Chcąc uniknąć niekorzystnego efektu obecności jonów konkurencyjnych w zabiegach jonoforezy należy:

1. stosować mocne dawki prądu galwanicznego aby ułatwić wchodzenie leku do tkanek

2. stosować odpowiednie stężenie leku i dbać o czystość podkładów

3. dbać o czystość podkładów i stosować mocne dawki prądu galwanicznego

W przypadku stosowania jonoforezy z chlorowodorkiem lidokainy (lidokaina²⁺):

1. lek należy umieścić pod anodą

2. lek należy umieścić pod katodą

3. lek należy umieścić pod obiema elektrodami

W kąpielach elektryczno-wodnych w celu usuwania obrzęków kończyn dolnych wykorzystuje się:

1. zjawisko anaforezy wskutek którego płyny przepływają od katody do anody

2. zjawisko elektroosmozy wskutek którego płyny przepływają od katody do anody

3. zjawisko elektroosmozy wskutek którego płyny przepływają od anody do katody

W przypadku wykonywania jonoforezy w celu rozmiękczenia blizny stosuje się:

1. jonoforezę z lidokainą^-; lek umieszcza się pod anodą

2. jonoforezę z jodem^-; lek umieszcza się pod katodą

3. jonoforezę z jodem⁺; lek umieszcza się pod katodą

4

1

---