II tony serca wysłuchuje się w drugich przestrzeniach międzyżebrowych.
Tony serca nie powstają w trakcie otwierania zastawek.
Hipokaliemia wydłuża okres plateau.
NO powstaje w śródbłonku naczyniowym.
Lewa komora serca wykonuje pracę objętościową.
Lewa komora jest pompą wysokociśnieniową, a prawa ssąco-tłoczącą.
Wskaźnik serca zależy od powierzchni ciała, a nie od masy.
Objętość wyrzutowa rośnie wprost proporcjonalnie do intensywności wysiłku.
Lewy nerw błędny unerwia tylko lewą komorę serca.
Ilość kwasu mlekowego we krwi jest wprost proporcjonalna do intensywności wysiłku.
Spadek stężenia testosteronu przy jednoczesnym wzroście stężenia kortyzolu może świadczyć o przetrenowaniu.
Lewa i prawa komora kurczą się jednocześnie.
Miocyty lewego przedsionka wykazują najszybsze przewodzenie.
Wzrost stężenia jonów wapnia w przestrzeni międzykomórkowej wpływa inotropowo dodatnio.
Podanie w płynie cukrów prostych przed wysiłkiem zabezpiecza przed hipoglikemią powysiłkową.
Płyny pite podczas wysiłku nie przedostają się do krwi, żeby nie przeciążyć serca.
Zamykanie wolnych kanałów wapniowych występuje pod koniec fazy plateau.
Jony Na+ i Ca2+ wykazują działanie synergiczne w przypadku działania inotropowego.
W mięśniu szkieletowym jest 4 razy więcej włókien szybkokurczliwych niż wolnych.
Wysiłki aerobowe zwiększają liczbę erytrocytów i hemoglobiny.
Zespół QRS trwa 0,06-0,1 s.
Ogólna wydolność fizyczna zależy od pułapu tlenowego.
W pozycji półleżącej nie ma zmniejszenia obciążenia wstępnego.
Skurcz komór rozpoczyna się na początku załamka Q.
Chemoreceptory mogą być pobudzane w hipoksji.
Pobudzenie receptorów zatokowych powoduje aktywację współczulną.
W ciągu krótkiego czasu (10-15 minut) pojemność prawej komory może różnić się od pojemności lewej komory o 80-120ml.
Kwasica metaboliczna pojawia się w trakcie wysiłków przy obciążeniach przekraczających 60% .
Im większa rezerwa sercowa, tym większe wytrenowanie.
Wzrost objętości późnorozkurczowej powoduje zwiększenie siły skurczu serca.
Receptory alfa dominują w naczyniach wieńcowych.
Przepływ w naczyniach wieńcowych jest zależny od napięcia mięśniowego.
Acetylocholina nie wywiera efektu dromotropowego, ale daje izotropowy.
Pobudzenie receptorów B1 przez noradrenalinę zwiększa częstotliwość rytmu zatokowego.
Pułap tlenowy dzieci jest mniejszy, ponieważ mają mniejszą kurczliwość serca.
Wydolność fizyczna zależy od przemian tlenowych.
Ułożenie serca w klatce piersiowej określa się na podstawie odprowadzeń aVL i aVF.
Od skurczu przedsionków zależy objętość i ciśnienie późnorozkurczowe.
Chemoreceptory zużywają najmniejszą ilość tlenu.
W odruchu Bainbridge'a zmniejsza się częstość skurczów do 50-60 na minutę.
Wapń ma działanie inotropowe dodatnie.
W czasie wysiłku supramaksymalnego nie zwiększa się zapotrzebowanie na tlen w stosunku do wysiłku maksymalnego, ale zmienia się siła mięśniowa.
EDHF jest wydzielany w obecności Ca2+, a rozkładany w obecności nadtlenków.
W wysiłku statycznym nie dochodzi do zwiększenia siły, a jedynie do hipertrofii mięśni.
W krążeniu płucnym jest tyle samo krwi co w komorze lewej pomniejszone o ilość krwi w naczyniach wieńcowych.
Najwięcej kwasu mlekowego tworzy się w krótkich biegach sprinterskich, ze względu na zachodzenie przemian beztlenowych.
Hiperkaliemia zwiększa kurczliwość mięśnia sercowego.
Podanie węglowodanów w ciągu 1-2 h po wysiłku jest niezbędne do szybkiej regeneracji glikogenu mięśniowego.
Koniec skurczu na EKG zachodzi w trakcie załamka T.
Główny napływ Ca2+ następuje w trakcie depolaryzacji.
Naczynia wieńcowe mają małą wrażliwość na pCO2.
Najszybsze przewodzenie jest w komórkach strefy przedsionkowo-węzłowej.
Pojemność minutowa w prawej i lewej komorze mogą się różnić o 15-20%.
Wskaźnik sercowy zależy od pojemności minutowej serca.
Objętość wyrzutowa (lub praca serca) jest taka sama w pozycji leżącej i stojącej dzięki działaniu pompy mięśniowej.
Pomiar intensywności wysiłku na podstawie obciążenia względnego jest lepszy niż na podstawie obciążenia bezwzględnego.
W trakcie wysiłku zwiększa się stężenie aldosteronu proporcjonalnie do intensywności.
Stężenie kwasu mlekowego w trakcie wysiłku w niskiej temperaturze jest niższe niż w temperaturze wyższej, gdyż jest niższa temperatura pracujących mięśni.
Odnerwienie (chyba współczulne) znosi napięcie miocytów naczyń krwionośnych.
Napięcie naczyń krwionośnych w mm. szkieletowych jest głównie pochodzenia neurogennego.
W trakcie kontroli składu ciała ważniejszy jest wysiłek aerobowy, niż trening oporowy..
Frakcja wyrzutu zależy od objętości wyrzutowej i objętości późnorozkurczowej.
współczynnik filtracji
Druga fala ciśnienia tętniczego jest pochodzenia oddechowego.
Naczynia wieńcowe są mało wrażliwe na pCO2.
Metoda intensywności względnej pozwala na zastosowanie bardziej fizjologicznego treningu niż metoda bezwzględna.
Wzrost amplitudy załamka R świadczy o zwiększonej objętości rozkurczowej komór.