Wydział i Kierunek Lekarski, Grupa II
Joanna Ostrowska
Protokół ćwiczenia nr 1
Osłuchiwanie serca, różnicowanie tonów serca
Badanie tętna
Elektrokardiografia
Ćwiczenie 1. Osłuchiwanie serca, różnicowanie tonów serca.
Cel: Poznanie metod wysłuchiwania zjawisk akustycznych związanych z pracą serca.
Metoda: Osoba osłuchiwana może znajdować się w położeniu pionowym (siedząc lub stojąc) bądź w poziomym, zarówno w spoczynku lub po wykonanym wysiłku fizycznym. W czasie osłuchiwania wyróżnić można dwa tony - pierwszy związany jest z zamykaniem się zastawek przedsionkowo - komorowych (silniejszy jest przy koniuszku serca) i drugi - związany z zamykaniem zastawek półksiężycowatych (silniejszy u podstawy serca). Ton I czasowo odpowiada początkowi skurczu komór natomiast ton II początkowi rozkurczu komór. Po każdym z tonów występuje przerwa. Krótsza po I tonie (odpowiada czasowi skurczu komór) i dłuższa po II tonie (odpowiada czasowi rozkurczu komór). Osłuchiwano także zastawki: dwudzielną (na koniuszku serca), trójdzielną (w pobliżu podstawy wyrostka mieczykowatego), zastawki półksiężycowate: tętnicy płucnej (lewa strona mostka, II międzyżebrze) i aorty (prawa strona mostka, II międzyżebrze).
Ewentualnie wysłuchane szmery (patologiczne zjawiska akustyczne) mogą świadczyć o uszkodzeniu zastawek albo o przeroście serca.
Ćwiczenie 2. Badanie tętna
Cel: Poznanie metody badania tętna i zapoznanie się z jego cechami.
Metoda: Badanie tętna wykonano na tętnicy promieniowej w części nadgarstka. Tetno wynosiło u mnie 68 w stanie spoczynku.
Wnioski: Wartość tętna mieści się w granicach normy. Nie stwierdziłam tachykardii czy bradykardii. Tętno jest miarowe. Metoda palapacyjna nie wyczuwalna jest niemiarowość oddechowa aczkolwiek może ona występować.
Ćwiczenie 3. Elektrokardiografia
Cel: Poznanie elektrycznej aktywności serca i zasad wykonywania EKG. Wyznaczenie osi elektrycznej serca.
Metoda: Elektrokardiograf dzięki umieszczonym na ciele badanego elektrodom zbiera z powierzchni ciała potencjały powstające w wyniku elektrycznej pracy serca. Potencjały zostają przedstawione w formie graficznej. W badaniu elektrokardiograficznym wykorzystuje się odprowadzenia kończynowe (jedno- i dwubiegunowe) oraz przedsercowe. Odprowadzenia kończynowe spojrzenie na serce w płaszczyźnie czołowej, natomiast elektrody przedsercowych w płaszczyźnie poprzecznej. Badany znajduje się w pozycji leżącej. Elektrody zakładamy według ustalonych zasad. W czasie badania szybkość przesuwu papieru ustalona była na 50 mm/s, a czułość 1.
Wyniki: Dołączone tabele oraz EKG wykonane na ćwiczeniach.
Uwagi:
Nie podano amplitud dla odcinków (są to linie izoelektryczne) oraz dla odstępów.
Amplitudę QRS podano jako długość odcinka między największymi wychyleniami: dodatnim i ujemnym
Czas trwania odstępu RR to czas pomiędzy kolejnymi depolaryzacjami komór serca. Służy do oceny czasu trwania cyklu sercowego.