Widząc nieszczęśliwego psa i jego właściciela zadaje sobie zawsze jedno pytanie: co przyczyniło się do ich złych relacji? Może zabrakło czasu, pieniędzy, wyobraźni człowieka, a może przyczyna była inna?
Pies to nie mebel ani zabawka, którą możemy bawić się dopóki nas nie znudzi, a potem odrzucić w kąt. Pies to żywa istota, zdolna do odbierania i okazywania uczuć. Psy myślą, wyciągają wnioski, uczą się i zapamiętują, i dlatego dla prawidłowego rozwoju fizycznego i psychicznego, potrzebują odpowiednich warunków, od początku swojego życia.
Większość psów, podobnie jak innych zwierząt, rodzi się ze zrównoważoną psychiką. Ich umysł jest jak niezapisana karta, która w miarę rozwoju zapełniana jest nowymi informacjami o otoczeniu. Jeśli zwierzę przebywa, tak jak w naturze, wśród zdrowych i stabilnych emocjonalnie osobników, zaspokajane są wszystkie jego potrzeby, więc jego rozwój przebiega prawidłowo. Dzięki naturalnemu instynktowi przetrwania zwierzęta eliminują ze swojego stada osobniki chore lub o niestabilnej psychice. Jest to jedyna dla nich gwarancja przetrwania.
Sytuacja ma się inaczej w momencie wprowadzenia psa do ludzkiej rodziny. Biorąc do domu zwierzę, stajemy się odpowiedzialni za jego dalsze życie. To od nas pies powinien nauczyć się poznawać świat.
Problem powstaje kiedy zaczynamy traktować psa jak człowieka, dając mu to, co z naszego ludzkiego punktu widzenia wydaje się, że jest psu potrzebne, np. przytulenie w sytuacji gdy pies przestraszy się hałasu za oknem. Większość z nas robi to z dobrego serca, bo najzwyczajniej w świecie kocha swojego psa. Oczywiście nie ma nic złego w miłości do zwierząt. Błędem jaki popełniamy jest nieświadome wzmacnianie problemów psa, poprzez nagradzanie jego lęków. Z drugiej strony nie można też całkowicie zaniedbać psa, traktując go jak więźnia, zamykając w ciasnej klatce lub przypinając na łańcuch, bez najmniejszej nawet namiastki swobody.
Błędy w zrozumieniu natury zwierzęcia i nieprawidłowe jego traktowanie powodują zachwianie równowagi psychicznej psa i powstanie szeregu problemów z jego funkcjonowaniem w środowisku. Przyczyną powstawania problemów mogą być również czynniki fizyczne jak choroby lub nieprawidłowa dieta. Najczęściej występujące w psów problemy to:
- agresja (pod różnymi postaciami)
- nadpobudliwość
- obsesje/ fiksacje
- fobie
- brak pewności siebie
- niepokój/ lęk przed separacją
- depresja
Pomocą dla psa cierpiącego na ww. zaburzenia jest terapia behawioralna. Powinna ona przebiegać w zależności od konkretnego przypadku i być opracowana optymalnie, biorąc pod uwagę możliwości psa oraz właściciela. W kolejnych artykułach postaram się przybliżyć państwu specyfikę każdego z problemów oraz przedstawić różne możliwości ich rozwiązania.