MATERIAŁY BUDOWLANE Z I ICH TECHNOLOGIE

ZESTAW I B

1. Zdefiniować klasę, wytrzymałość gwarantowaną i wytrzymałość umowną betonu.

Klasy betonu

Symbol literowo liczbowy np. B20, B25 itp. odpowiadający wytrzymałości na ściskanie tego betonu, przy czym liczba po literze „B” oznacza wytrzymałość gwarantowaną

Wytrzymałość gwarantowana

Jest to wytrzymałość na ściskanie zagwarantowana przez producenta wyrobu z prawdopodobieństwem 95%. Inna definicja: wymagane przy danej klasie ograniczenie dolne do minimalnej wytrzymałości betonu, przy założonej wadliwości 5% oraz przy posiadaniu ufności co najmniej 0,05.

Wytrzymałość umowna betonu

Wytrzymałość na ściskanie
mierzona na próbkach sześciennych 15x15x15 cm, dojrzewających w temp. 18°C ± 2°C i przy wilgotności powyżej 90%.

2. Jaki warunek musi spełniać wytrzymałość betonu określona na próbkach 15*15*15 cm, aby przy liczbie kontrolowanych próbek n < 15, można było partię betonu zakwalifikować do danej klasy?

Wariant pierwszy

Liczba próbek n<15 (3-14 szt.)

Partia betonu może być zakwalifikowana do danej klasy jeśli jego wytrzymałość mierzona na próbkach 15x15x15 cm spełni warunek:
∝ - współczynnik zależny od ilości próbek

Ilość próbek	∝
3-4	1,15
5-8	1,10
9-14	1,05

Np. są trzy próbki: 25,4; 24,8; 27,2. wybiera się o najniższej wytrzymałości. Dobiera się klasę, np. B20 R_i min. ≥ 1,15 · 20 = 23 MPa. 24,8 jest większe od 23, dlatego można przyjąć klasę betonu jako B20.

Wariant drugi

n ≥ 15
R - wartość średnia;

s - odchylenie standardowe średnie

3. Omówić kolejność czynności przy projektowaniu betonu metodą zaczynu (włącznie z receptą roboczą).

Metoda zaczynu

Tok postępowania:

1. dobór uziarnienia kruszywa z uwzględnieniem jego maksymalnej szczelności

2. przygotowanie próbki kruszywa o masie co najmniej 20kg (w naszym przypadku 12kg)

3. wyliczenie ze wzoru Boloney`a stosunku C/W

4. przygotowanie zaczynu o stosunku C/W wyliczonym wcześniej

5. wykonanie próbnego zarobu (próbna mieszanka) przez stopniowe dolewanie zaczynu do kruszywa aż do uzyskania żądanej konsystencji.

6. wyznaczenie objętości próbnego zaczynu

7. ustalenie tzw. recepty laboratoryjnej czyli wyliczenie rzeczywistej ilości podstawowych składników w 1m³ mieszanki betonowej z wzorów:
   ;
   ;
   

C_r, K_r, W_r - rzeczywiste składniki w kg na 1m³.

C₁, K₁, W₁ - ilości składników w próbnym zarobie o objętości V₁

4. Scharakteryzować zasadę działania, uzyskanie efektu i zastosowanie domieszek uplastyczniających.

Domieszki uplastyczniające

Wyróżnia się:

• Zwykłe (zmniejszające ilość wody zarobowej do 10-18%, obniżają napięcie powierzchniowe wody zarobowej)

• Superplastyfikatory tzw. upłynniacze (zmniejszenie ilości wody zarobowej o 18-35%, powodują powstawanie wokół ziaren cementu podwójnej warstwy jonowej, dzięki której zmniejszają się siły tarcia i następuje intensywna dyspersja zaczynu cementowego.)

DYSPERSYJNY UKŁAD,

układ rozproszony, układ niejednorodny fizycznie, składający się z fazy ciągłej — fazy rozpraszającej (dyspersyjnej) i fazy rozproszonej (zdyspergowanej)

DYSPERSJI STOPIEŃ, chem.

stosunek powierzchni fazy rozproszonej układu dyspersyjnego do jej objętości

Są to związki (plastyfikatory ogólnie) organiczne o łańcuchowej budowie cząsteczkowej, wykazujące silne powinowactwo zarówno do cząstek cementu jak i do wody. W wyniku zastosowania preparatów uplastyczniających cząstki mieszanki betonowej zostają naładowane jedno-imiennie, co powoduje odpychanie się tych cząstek, a tym samym lepszą urabialność mieszanki. Efekt działania zależy od ilości i rodzaju domieszki, ilości i rodzaju cementu (np. klasy), ilości wody zarobowej, oraz od rodzaju i jakości kruszywa.

Funkcją plastyfikatorów i superplastyfikatorów jest przede wszystkim:

• zmniejszenie napięcia powierzchniowego wody

• zmniejszenie ilości użytej wody zarobowej, bez pogorszenia wytrzymałości końcowej

• zwiększają zwilżalność ziaren cementu i polepszają stopień ich zdyspergowania (rozproszenia).

• zmniejszenie wodożądności składników mieszanki betonowej (ograniczenie powstawania rys skurczowych)

• zwiększenie szczelności betonu - poprawa odporności na działanie czynników agresywnych

• podwyższenie wytrzymałości końcowej

• napowietrzenie mieszanki betonowej (zwiększenie mrozoodporności betonu)

• plastyfikatory regulują kąt θ ( kąt stycznej do krzywizny kropli wody; przy użyciu plastyfikatorów kąt ten staje się mniejszy; kąt ma związek napięciem powierzchniowym wody)

zastosowanie:

1. w betonach transportowanych na znaczne odległości

2. w warunkach letnich do wykonywania dużych masywów betonowych, z uwagi na spowolnienie uwalniania ciepła hydratacji.

3. do podawania zapraw i mieszanek betonowych metodami hydraulicznymi.

Nazwy handlowe preparatów: Klutan, klutarnit (o zmniejszonej ilości cukru, do 2%) - produkuje się z odpadów celulozowo-papierniczych.

Kat - 1 (z odpadów ziemniaczanych), Skarbet, Betoplast - rodzina domieszek (od 1 do 6),

Addiment BV3, SK - 1

---