POLECENIA UŻYWANE W MATLABIE

Demo - demonstracja wykonania wielu poleceń

!nc lub !edit nazwa pliku.m - edycja pliku

q=[11 22 13; 21 22 23; 31 32 33]; - zapis macierzy

q(2,3)=123; - zmiana wartości dowolnego elementu ( 2 - wiersz, 3 - kolumna )

wym=size(q) - wymiar aktualnej macierzy q

Z=zeros(n,m) - macierz zerowa, gdzie n i m oznaczają dowolną liczbę wierszy i kolumn

Z=ones(n,m) - macierz o wszystkich elementach równych 1

E=eye(n) - kwadratowa macierz jednostkowa, tzn. na głównej przekątnej są 1

R=rand(n,m) - macierz o wszystkich elementach będących liczbami pseudozespolonymi

x=0:0.5:3 - szczególny przypadek macierzy o jednej kolumnie, zwana wektorem kolumnowym, lub macierz o jednym wierszu, zwana wektorem wierszowym; opis: x = wartość elementu : przyrost : wartość ostatniego elementu

clear - usuwa wszystkie zmienne z pamięci roboczej

k=sqrt(-1); - zapis jednostki urojonej

z=zr+zi*i; - sposób uzyskania macierzy o elementach zespolonych

ZA=angle(Z) - wyznaczenie argumentu ZA liczy zespolonej Z

ZI=imag(Z) - wyznaczanie części urojonej ZI liczby zespolonej Z

ZM=abs(Z) - wyznaczanie modułu ZM liczby zespolonej Z

ZR=real(Z) - wyznaczanie części rzeczywistej ZR liczby zespolonej Z

ZS=conj(Z) - wyznaczanie części sprzężonej ZS liczy zespolonej Z

s=a+b; % dodawanie macierzy

r=a-b; % odejmowanie macierzy b od macierzy a

il=a*b; % iloczyn macierzy

sp=a/b; % dzielenie lewostronne ( sp=a*b^-1 )

sl=a\b; % dzielenie prawostronne ( sl=b*a^-1 )

pm=a^n; % potęgowanie macierzy a do potęgi n

at=a'; % obliczanie macierzy transponowanej do macierzy a

mt=a.*b; - oznacza obliczenia mt(j,k)=a(j,k)*b(j,k)

st=a./b; - oznacza obliczenia st(j,k)=a(j,k)/b(j,k)

Obliczenia które możemy stosować w stosunku do macierzy kwadratowych:

wyznq=det(q); - wyznacznik macierzy q

rzad=rank(q); - rząd macierzy q

norma=norm(q); - norma macierzy q

wspolcz=poly(q); - wektor współczynników wielomianu charakterystycznego

odwra=inv(q); - macierz odwrotna do macierzy q

[v,w]=eig(q); - macierz wartości własnych i wektorów własnych macierzy q

Polecenia dotyczące wektora współczynników wielomianu f:

wi=conv(f,p); - mnożenie wielomianów f i p

wp=polyder(f); - obliczanie pochodnej wielomianu f

b=polyval(f,x₀); - wartość wielomianu dla x=x₀

wr=roots(f); - obliczenie pierwiastków wielomianu dla f(x)=0

wu=residue(f); - rozkład na ułamki proste

Komendy które stosujemy w zależności od żądanej postaci graficznej:

plot(x,y) - wykres w skali liniowej

semilogx(x,y) - wykres, na którym oś x jest w skali logarytmicznej

semilogy(x,y) - wykres, na którym oś y jest w skali logarytmicznej

loglog(x,y) - wykres, na którym oś x i y jest w skali logarytmicznej

polar(r,k) - wykres we współrzędnych i biegunowych

bar(x,y) - wykres słupkowy

stairs(x,y) - wykres schodkowy

xlabel(`coś') - opis osi x

ylabel(`coś') - opis osi y

Title(`cos') - tytuł danego wykresu

grid - naniesienie na wykres siatki współrzędnych

clg - wyczyszczenie ekranu graficznego

== - równość dwóch argumentów

~= - nierówność dwóch argumentów

<= - mniejszy równy

>= - większy równy

& - iloczyn logiczny

| - suma logiczna

~ - negacja

clc - wyczyszczenie całego ekranu tekstowego

disp(`Ten komunikat pojawi się na ekranie') - wprowadzanie na ekran tekstów informacyjnych

w=input(`wczytaj z klawiatury wartość zmiennej w =') - wprowadzanie danych z klawiatury

---