Pracownia Zakładu Fizyki PL
Nazwisko i imię: Romanowski Daniel |
Wydział: Elektryczny Grupa: ED2.6 |
||
Data: 23.03.98r. |
Nr ćw.: E 12.1 |
Temat: Pomiar czułości stałej lampy oscyloskopowej. |
|
Zaliczenie:
|
Ocena: |
Data: |
Podpis: |
Użyte przyrządy: 1.Woltomierz UM-3a.
2.Oscyloskop ED2.
3.Autotransformator.
Istota ćwiczenia:
Oscyloskop jest uniwersalnym przyrządem laboratoryjnym, służącym do obserwacji, rejestracji i pomiaru napięć elektrycznych. Przy pomocy oscyloskopu możemy również badać zmienne w czasie wielkości fizyczne po przetworzeniu ich na odpowiednie sygnały elektryczne. Zasadniczym elementem oscyloskopu jest lampa oscyloskopowa.
Lampę oscyloskopową charakteryzuje czułość C zdefiniowana jako stosunek wychylenia l plamki świetlnej od środka, do wartości przyłożonego napięcia U do płytek odchylających C = l / U. Odwrotność czułości nazywa się stałą lampy oscyloskopowej S: S = U / l. Dołączając do płytek odchylających napięcie zmienne wielkość wychylenia plamki l zależy od wartości maksymalnej napięcia Um. W tym przypadku czułość lampy wylicza się ze wzoru: C = l / 2Um. Wartość napięcia zmiennego dołączonego do płytek odchylających mierzymy woltomierzem. Ponieważ woltomierz wskazuje napięcie skuteczne US, czułość lampy oscyloskopowej określona jest zależnością: . Stała lampy S wyrazi się więc następująco: .
Układ pomiarowy połączyłem na podstawie poniższego schematu:
gdzie: AT - autotransformator, Osc. - badany oscyloskop. Po zestawieniu obwodu włączyłem oscyloskop. Pokrętło wzmocnienia płynnego wzmacniacza odchylania pionowego Y (5:1) ustawiłem w prawym skrajnym położeniu (1). Pokrętło skokowej regulacji wzmocnienia wzmacniacza odchylania pionowego Y ustawiłem w położeniu 25V/cm. Po takim ustawieniu pokręteł na ekranie pojawiła się plamka świetlna. Położenie tej plamki zmieniałem pokrętłami ↔ i ↑ tak, aby znajdowała się na środku ekranu lampy oscyloskopowej. Pomiary wykonywałem dla trzech położeń (1, 2 i 3) pokrętła wzmocnienia płynnego wzmacniacza odchylania pionowego Y (5:1), mierząc odchylenie l plamki w zależności od wartości napięcia odchylającego US.
Wyniki pomiarów, jak i obliczenia (na podstawie powyższych wzorów) zestawiłem w tabelach:
- położenie nr 1 pokrętła wzmocnienia płynnego wzmacniacza Y (5:1):
US [V] |
10 |
20 |
30 |
40 |
50 |
l [m] |
0,016 |
0,032 |
0,048 |
0,064 |
0,08 |
C [m / V] |
|
|
|
|
|
S [V/m] |
|
|
|
|
|
- położenie nr 2 pokrętła wzmocnienia płynnego wzmacniacza Y (5:1):
US [V] |
10 |
20 |
30 |
40 |
50 |
l [m] |
0,013 |
0,026 |
0,038 |
0,05 |
0,064 |
C [m / V] |
|
|
|
|
|
S [V/m] |
|
|
|
|
|
- położenie nr 3 pokrętła wzmocnienia płynnego wzmacniacza Y (5:1):
US [V] |
10 |
20 |
30 |
40 |
50 |
l [m] |
0,01 |
0,02 |
0,031 |
0,042 |
0,052 |
C [m / V] |
|
|
|
|
|
S [V/m] |
|
|
|
|
|
Przykładowe obliczenia:
Na podstawie wyników pomiarów sporządziłem wykres l = f (US), który dołączyłem do sprawozdania na papierze milimetrowym.
Dyskusja błędów (metoda różniczkowa):
- błąd wynikający z klasy woltomierza:
ΔUC = ΔUkl + ΔUodczytu
ΔUodczytu = przyjmująłem 1 działkę odpowiadającą 2V
ΔUkl = 0,015*60V = 0,9V
ΔUC = ΔUkl + ΔUodczytu = 2 + 0,9 =2,9V
- błąd wniesiony przez oscyloskop:
Δlodczytu = 0,1cm = 0,001m
2