CZYTANIE 1 Manuela
Wiosną 1940 roku funkcjonariusze radzieckiej NKWD zamordowali polskich jeńców wojennych, głównie oficerów. Stało się to w kilku miejscowościach na terenie dzisiejszej Rosji i Ukrainy: w Katyniu, w Twerze-Miednoje, Charkowie i innych, nie ujawnionych nam jeszcze, miejscach kaźni. Możemy wybaczyć winowajcom, lecz nie wolno nam zapomnieć i udawać, że zbrodni nie było.
CZ. 2 Bartek
W drugiej połowie sierpnia 1939 roku przygotowania Niemiec hitlerowskich do rozpoczęcia II wojny światowej zbliżały się do końca. Pakt Ribbentrop-Mołotow, zawarty w Moskwie 23 sierpnia 1939 roku przesądzał o agresji niemieckiej i radzieckiej na Polskę, przewidywał podział Polski i likwidację państwa polskiego. 31 sierpnia 1939 roku po południu Hitler podpisał nowy, ściśle tajny rozkaz nakazujący wojskom niemieckim rozpoczęcie ataku na Polskę rankiem 1 września 1939 roku. Zmasowane niemieckie siły lądowe a równocześnie lotnictwo wroga przystąpiło do gwałtownych bombardowań polskich miast, węzłów kolejowych, obiektów wojskowych i ośrodków koncentracji wojska.
CZ. 3 Manuela
Miażdżąca przewaga niemiecka na lądzie i w powietrzu doprowadziła do rychłego rozstrzygnięcia bitwy granicznej, padł Kraków, Łódź, Górny Śląsk, Bydgoszcz. Wojska niemieckie atakując z zachodu, północy i południa parły w kierunku Warszawy. 7 września padło Westerplatte, mała, licząca 182 żołnierzy placówka wojskowa.
CZ. 4 Bartek
Dnia 9 września niemiecki zagon pancerny dotarł na przedpola Warszawy, usiłując z marszu zdobyć stolicę. Bohaterska obrona żołnierzy i ludności cywilnej uniemożliwiła to.
17 września 1939 roku Armia Czerwona dokonała agresji od wschodu. Po zakończeniu walk lokalnych ze stawiającymi opór jednostkami polskimi, Rosjanie wzięli do niewoli 200.000 żołnierzy.
CZ. 5 Manuela
3 października 1939 roku ludowy komisarz spraw wewnętrznych Ławrientij Beria rozkazał wyselekcjonowanie z masy jeńców oficerów Wojska Polskiego Korpusu Ochrony Pogranicza, funkcjonariuszy policji państwowej, pracowników wywiadu, sądownictwa i zgrupować ich w obozach Kozielska, Starobielska i Ostaszkowa. Jednocześnie na okupowanym terenie Polski trwały nieustannie dalsze poszukiwania oficerów Wojska Polskiego i funkcjonariuszy innych służb państwowych, nie wziętych bezpośrednio do niewoli we wrześniu 1939 roku.
CZ. 6 Bartek
Akcja masowych rozstrzeliwań, powierzona specjalnym grupom NKWD, rozpoczęła się w kwietniu 1940 roku i trwała do połowy maja 1940 roku. Ofiarom zadawano śmierć pojedynczo z broni krótkiej kalibru 7.65. Instrumentami śmierci były niemieckie pistolety typu Walther i amunicja typu Geco. Jeńców uśmiercano jednym strzałem w tył głowy. W ten sposób do 19 maja 1940 roku wymordowano 14.552 osoby w tym: 4.421 osób w Katyniu, 6.311 w Ostaszkowie i 3.820 więźniów w Starobielsku.
CZ. 7 Manuela
13 kwietnia 1943 roku Niemcy ogłosili odnalezienie mogił polskich oficerów w lesie między miejscowością Gniezdowo i Katyń. Ot fragment relacji radia Berlin z dnia 13 kwietnia 1943 roku.
CZ. 8 Bartek
Tu radio Berlin!
Jest 13 kwietnia 1943 roku Godzina 15.15
(...) Ze Smoleńska donoszą, że miejscowa ludność wskazała władzom niemieckim miejsce tajnych egzekucji masowych, wykonywanych przez bolszewików i gdzie GPU wymordowało 10.000 polskich oficerów. Władze niemieckie udały się do miejscowości Kosogory będącej sowieckim uzdrowiskiem, położonym o 16 km na zachód od Smoleńska, gdzie dokonały strasznego odkrycia. Znalazły dół mający 28 metrów długości i 16 metrów szerokości, w którym znajdowały się ułożone w 12 warstwach trupy oficerów polskich w liczbie 3000. Byli oni w pełnych mundurach wojskowych, częściowo powiązani i wszyscy mieli rany od strzałów rewolwerowych w tyle głowy. Identyfikowanie trupów nie będzie sprawiało trudności, gdyż są one w stanie mumifikacji z powodu właściwości gruntu i ponieważ bolszewicy pozostawili przy ich ciałach papiery osobiste. Już dziś ustalono, że wśród zamordowanych znajduje się m.in. gen. Smorawiński z Lublina. Oficerowie znajdowali się początkowo w Kozielsku pod Orłem, skąd w lutym i marcu 1940 r. sprowadzeni zostali w bydlęcych wagonach do Smoleńska, a stamtąd ciężarówkami zawiezieni do Kosogor, gdzie bolszewicy ich wszystkich wymordowali. Poszukiwania i odkrycia nowych dołów są w toku. Pod już wykopanymi warstwami znajdują się nowe warstwy. Ogólna ilość zamordowanych oficerów obliczana jest na 10.000, co odpowiadałoby mniej więcej całości korpusu oficerskiego polskiego, wziętego przez bolszewików do niewoli. Korespondenci pism norweskich, którzy byli na miejscu i mogli osobiście i naocznie przekonać się o prawdzie tej zbrodni, donieśli o niej do pism swoich w Oslo (...).
CZ. 9 Manuela
Rosjanie wyparli się zbrodni, winą obarczając Niemców. Dopiero 13 kwietnia 1990 roku do zbrodni przyznał się w imieniu narodu rosyjskiego Michaił Gorbaczow. Niestety po dzień dzisiejszy „zbrodnię katyńską” władze Rosji nie chcą uznać jako „ zbrodnię przeciwko ludzkości”.
9