„Zaczarowana zagroda”
Na Stacji Polarnej na wschodnich brzegach Antarktydy naukowcy obserwowali pingwiny Adeli. Chcieli poznać, dokąd odpływają na zimę. Aby się tego dowiedzieć musieli zaobrączkować wszystkie pingwiny. Na obrączkach umieszczona była nazwa stacji i data, by inni polarnicy, marynarze i łowcy wielorybów, pływający mieli informować gdzie widzieli oznakowane pingwiny. Aby założyć ptakom obrączki należało najpierw złapać ptaki. Polarnicy zbudowali zagrodę z brył lodu i tam zapędzili ptaki. Do późnych godzin nocnych trwało naganianie pingwinów do zagrody. Następnego dnia miało nastąpić obrączkowanie i malowanie farbą grzbietów. Jakież było zdziwienie gdy rano zagroda była pusta został tylko jeden pingwin z białą łatką na brzuchu. Został on nazwany profesor Elegancik. Trzykrotnie pingwiny były zaganiane do zagrody i za każdym razem znikały. Polarnicy postanowili zbadać w jaki sposób pingwiny opuszczały zagrodę. Elegancik i drugi pingwin ustawili się w żywą piramidę, pozostałe pingwiny stawały w kolejce i jeden po drugim wdrapywały się po ich plecach, a potem po brzuchach zjeżdżały w dół na drugą stronę zagrody. Gdy minęło lato pingwiny udały się w cieplejsze strony. Profesor otrzymywał sygnały o pobycie pingwinów. Zima minęła pingwiny powróciły w okolice stacji badawczej.