U 4-letniej dziewczynki stwierdzono obecność plam na skórze koloru kawy z mlekiem oraz asymetrię twarzy i zniekształcenia kości. U tej dziewczynki można oczekiwać:

1. braku macicy i jajowodów,

2. przyspieszonego dojrzewania,

3. opóźnionego dojrzewania

4. obecności dysgenetycznych gonad,

5. aberracji chromosomalnych.

Uzasadnienie:

Opisane objawy składają się na zespół McCune-Albrighta, który przebiega z przedwczesnym dojrzewaniem płciowym.

Źródło:

Endokrynologia ginekologiczna. DR Mishell, Jr, PF Brenner. α-medica press, 1996.

Zaznacz prawdziwe określenie dotyczące zespołu Mayera-Rokitansky'ego-Kűstnera:

1. występuje pierwotny brak miesiączki, którą można wywołać po próbie E-P,

2. badanie kariotypu często wykrywa aberracje struktury chromosomów,

3. często współistnieją wady układu moczowego,

4. charakterystyczny jest prawidłowy rozwój piersi i zewnętrznych narządów płciowych z nieobecnym lub skąpym owłosieniem pachowym i łonowym.

A. 1,3

B. 3,4

C. 2,3

D. 3

E. 4

Uzasadnienie:

Kobiety z zespołem Mayera-Rokitansky'ego-Kűstnera charakteryzują się prawidłowym kariotypem, prawidłowym rozwojem piersi i zewnętrznych narządów płciowych oraz owłosieniem pachowym i łonowym. Często współistnieją wady układu moczowego. Brak miesiączki wynika zwykle z braku macicy.

Źródło:

Endokrynologia ginekologiczna. P Skałba, PZWL, 1998.

Wskaż nieprawdziwe określenie dotyczące zespołu policystycznych jajników (PCOS):

1. stosunek LH/FSH zawsze jest > 2,

2. wszystkie cykle są bezowulacyjne,

3. stwierdzenie hyperprolaktynemii wyklucza rozpoznanie PCOS,

4. stwierdzenie prawidłowej sekrecji insuliny wyklucza rozpoznanie PCOS,

5. wzrasta ryzyko zachorowania na raka endometrium i sutka.

A. 1,2,3,4

B. 1,2,4

C. 1,3

D. 2,3,4

E. 2,4,5

Uzasadnienie:

Jedynie stwierdzenie dotyczące wzrostu ryzyka zachorowania na raka endometrium i sutka jest prawdziwe dla określenia PCOS.

Źródło:

Endokrynologia ginekologiczna. P Skałba, PZWL, 1998.

Kluczowe znaczenie w przypadku wtórnego braku miesiączki ma oznaczenie:

1. PRL,

2. FSH, LH,

3. Estradiolu.

4. TSH,

5. Żadne z powyższych.

Uzasadnienie:

W pierwszej kolejności należy potwierdzić lub wykluczyć obecność stanów chorobowych przebiegających z hyperprolaktynemią.

Źródło:

Endokrynologia ginekologiczna. P Skałba, PZWL, 1998.

Zespół hyperstymulacji jajników (OHSS) występuje najczęściej u kobiet:

1. powyżej 35 rż,

2. z PCOS,

3. otyłych,

4. gdy stosowano analogi GnRH,

5. przy niskim stężeniu estradiolu.

A. 1,2,3,4,5

B. 2

C. 2,3,4

D. 2,3,4,5

E. 2,4

Uzasadnienie:

Wzrost ryzyka OHSS notuje się u kobiet młodych (poniżej 35rż), szczupłych, z PCOS, gdy stosowano analogi GnRH i przy wysokich poziomach estradiolu.

Źródło:

Endokrynologia ginekologiczna. P Skałba, PZWL, 1998.

Wskaż prawdziwe określenia dotyczące leczenia zespołu hyperstymulacji jajników (OHSS):

1. podstawowe znaczenie ma postępowanie zachowawcze polegające na monitorowaniu parametrów stanu ogólnego,

2. stosowanie roztworu albumin jest wskazane mimo, że może powodować przechodzenie większej ilości białka do „trzeciej” przestrzeni,

3. w przypadku średnicy jajników powyżej 12cm postępowaniem z wyboru jest przezskórna biopsja odbarczająca torbieli,

4. stosowanie heparyn drobnocząsteczkowych jest przeciwskazane ze względu na wzrost ryzyka krwawienia do jamy otrzewnowej z powiększonych jajników,

5. w przypadku oligurii lekiem pierwszego rzutu jest diuretyk pętlowy.

A. 1,2

B. 1,2,3

C. 1,2,3,4

D. 1,2,4

E. 1,2,5

Uzasadnienie:

Prawdziwe są tylko odpowiedzi zawarte w punktach 1 i 2. W zespole OHSS przeciwskazane jest wykonywanie biopsji jajników, a wskazane stosowanie heparyn. Diuretyki pętlowe stosuje się jako leki kolejnego rzutu, po uprzednim wypełnieniu łożyska naczyniowego.

Źródło:

Endokrynologia ginekologiczna. P Skałba, PZWL, 1998.

Do leków stosowanych u kobiet ze stwierdzonym podwyższonym poziomem prolaktyny należą:

1. bromokryptyna,

2. chinagolid,

3. lizuryd,

4. kabergolina,

5. metyldopa.

A. 1

B. 1,2

C. 1,2,3

D. 1,2,3,4

E. 1,2,3,4,5

Uzasadnienie:

Wszystkie wyżej wymienione leki, poza metyldopa (zwiększa wydzielanie PRL) znalazły zastosowanie w leczeniu hyperprolaktynemii.

Źródło:

Endokrynologia ginekologiczna. P Skałba, PZWL, 1998.

Co sprawdza pytanie:

Wiedzę dotyczącą farmakoterapii hyperprolaktynemii.

Gestagenami stosowanymi w antykoncepcji hormonalnej działającymi bezpośrednio bez udziału aktywnych metabolitów są:

1. norgestimat,

2. gestoden,

3. desogestrel,

4. lewonorgestrel,

5. dienogest.

A. 1,2,3

B. 1,3,5

C. 2,3,5

D. 2,4,5

E. 3,4,5

Uzasadnienie:

Gestoden, lewonorgestrel i dienogest są aktywnymi substancjami wywierającymi efekt biologiczny. Norgestimat i desogestrel działają głównie przez aktywne biologicznie metabolity.

Źródło:

Endokrynologia ginekologiczna. P Skałba, PZWL, 1998.

Określenie „minitabletka” (minipill) w odniesieniu do antykoncepcji hormonalnej dotyczy:

1. preparatów zawierających poniżej 50μg EE w tabletce,

2. preparatów zawierających 30μg i mniej EE w tabletce,

3. preparatów zawierających 20μg i mniej EE w tabletce,

4. preparatów zawierających wyłącznie gestagen,

5. preparatów zawierających 20μg EE w tabletce w połączeniu z gestagenem III generacji.

Uzasadnienie:

Określenie „minipill” zarezerwowane jest wyłącznie dla preparatów zawierających same gestageny.

Źródło:

Endokrynologia ginekologiczna. P Skałba, PZWL, 1998.

W leczeniu zespołów androgenizacji u kobiet stosuje się następujące leki:

1. octan cyproteronu,

2. spironolakton,

3. flutamid,

4. glikokortykosteroidy,

5. dwuskładnikowa tabletka antykoncepcyjna.

A. 1,2,3

B. 1,2,3,4

C. 1,2,3,4,5

D. 1,2,3,5

E. 1,2,4,5

Uzasadnienie:

Wszystkie wyżej wymienione leki znajdują zastosowanie w różnych zespołach chorobowych przebiegających z androgenizacją.

Źródło:

Endokrynologia ginekologiczna. P Skałba, PZWL, 1998.

Na wynik testu ciążowego opartego na oznaczaniu HCG teoretycznie mogą wpłynąć poziomy następujących hormonów:

1. LH,

2. FSH,

3. TSH,

4. ACTH,

5. PRL.

A. 1

B. 1,2

C. 1,2,3

D. 1,2,4

E. 1,2,5

Uzasadnienie:

Podobną budową do HCG charakteryzują się LH, FSH i TSH (wspólna podjednostka alfa).

Źródło:

Endokrynologia ginekologiczna. P Skałba, PZWL, 1998.

W badaniu ogólnym nasienia u 21-letniego mężczyzny stwierdzono prawidłową ilość plemników całkowicie nie wykazujących ruchu. W wywiadzie częste, nawracające zapalenia płuc. W badaniu usg jamy brzusznej stwierdzono obecność wątroby po lewej stronie. Na podstawie powyższych danych można ustalić rozpoznanie zespołu:

1. Kallmanna,

2. Klinefeltera,

3. Kartagenera,

4. Reifensteina,

5. Morrisa.

Uzasadnienie:

W zespole Kartagenera defektowi budowy błony śluzowej wielu narządów, który polega na obecności nieruchomych rzęsek, towarzyszy odwrócenie trzewi.

Źródło:

Niepłodność. T Pisarski, M Szamatowicz, PZWL, 1997.

Do najczęściej występujących zaburzeń funkcji osi podwzgórze-przysadka-jajnik, występujących w endometriozie zalicza się:

1. nieprawidłową folikulogenezę,

2. brak owulacji,

3. luteinizację niepękniętego pęcherzyka,

4. defekt fazy lutealnej,

5. hyperprolaktynemię.

A. 1,2,3,4,5

B. 1,3,5

C. 2,3,5

D. 2,4,5

E. 3,4,5

Uzasadnienie:

Wszystkie wyżej wymienione objawy mogą towarzyszyć endometriozie.

Źródło:

Niepłodność. T Pisarski, M Szamatowicz, PZWL, 1997.

Podwyższony poziom prolaktyny u kobiet może być przyczyną:

1. plamień przedmiesiączkowych,

2. rzadkich miesiączek,

3. mlekotoku,

4. niewydolności lutealnej,

5. cykli bezowulacyjnych.

A. 1,2,3

B. 1,2,3,4,5

C. 2,3,4

D. 2,3,4,5

E. 2,3,5

Uzasadnienie:

Wszystkie wyżej wymienione objawy mogą towarzyszyć hyperprolaktynemii.

Źródło:

Niepłodność. T Pisarski, M Szamatowicz, PZWL, 1997.

---