Dendrofobia jest to strach przed drzewami, przedmiotami z drewna oraz wszystkim co z drzewami lub drewnem się wiąże. Naukowcy doszukują się podstawy tego lęku w pradawnych wierzeniach w enty czy drzewce, które jako obrońcy lasów stały na straży ich bogactwa, niczym w Tolkienowskiej trylogii.
Obserwując współczesne poglądy i ludzkie działania w stosunku do Natury, w tym drzew aż często żal że wierzenia te są tylko mitem, a osoby odpowiedzialne za wycinkę drzew nie ponoszą żadnych bezpośrednich konsekwencji.
Obecnie panuje tendencja do ujednolicania krajobrazu-samotne drzewo gdzieś w polu tę jednolitość zakłóca, więc należy je wyciąć, pomimo jego dobroczynnego działania- zatrzymuje wilgoć w podłożu, ochroni przed nagłym wiosennym deszczem lub spiekotą południa.
A także wycinka drzew lub całych aleji przedrożnych -sadzono je z myślą o walorach estetycznych i zbawiennym cieniu podczas długich podróży. Obecnie coraz szybsze środki transportu sprawiają, że mniej zwracamy uwagę na przydrożną roślinność. Ba, nawet coraz częściej postrzegamy ją jako przeszkodę przy poszerzaniu drogi, czy zawalidrogę kiedy po wichurze pozostaje ułamany konar, lub też przyczynę wypadku, kiedy na jego pniu zatrzymuję się rozpędzony samochód.
Ludzie coraz częściej cierpią na swoistą odmianę dendrofobii - nie mogą znieść widoku rosnących drzew. Co innego drzewo martwe-bezdusznie ścięte stanowi cenny surowiec. Przestali zauważać wartość Natury i jej dobroczynne działanie. W podobny sposób działa DORAFOBIA- fobia przed skórą lub futrem zwierzęcym. Często fobia sprawia że człowiek unika tego, czego się boi. W tym przypadku niestety zamiast unikać zwierząt futerkowych zabija się je. Podobnie jak drzewa, tak i zwierzęta stają się surowcem - pozbawiono je zdolności odczuwania bólu oraz prawa do życia.
Wiele korzyści dla środowiska niosą różne akcje organizowane przez aktywistów- posadź więcej, czy sprzątanie świata. Mają one jednak charakter jednorazowy lub cykliczny, a brak ciągłości na co dzień obniża ich wymierne korzyści. Myślę, że najlepszym rozwiązaniem jest edukowanie od najmłodszych lat dzieci, aby w dorosłym życiu ich działania były świadome i trwałe, a nie tylko opierały się na uczestnictwie raz na jakiś czas w zrywach ekologicznych.