BADANIE ZALEŻNOŚCI TEMPERATUROWEJ OPORU PÓŁPRZEWODNIKA (TERMISTORA)
|
NR ĆWICZENIA 12 |
Półprzewodnik jest to materiał, którego przewodnictwo elektryczne w temperaturze pokojowej ma wartość pośrednią pomiędzy pośrednictwem metali i izolatorów.Półprzewodniki cechuje własność, że opór elektryczny maleje wraz ze wzrostem temperatury w pewnym zakresie, podczas gdy opór elektryczny dla metali rośnie. W półprzewodnikach rozróżniamy dwa rodzaje przewodnictwa:
- przewodnictwo samoistne
- przewodnictwo domieszkowe
Przewodnictwo samoistne jest uwarunkowane przejściem elektronów z zapełnionego pasma walencyjnego do pustego pasma przewodnictwa. W wysokich temperaturach wystarcza wzbudzenie termiczne, aby przerzucić niektóre elektrony z pasma walencyjnego do pustego pasma przewodnictwa. Gdy elektron zostanie przeniesiony do pasma przewodnictwa, to w paśmie walencyjnym zostaje puste miejsce, które nazywa się dziurą.
Przewodnictwo domieszkowe (niesamoistne) jest uwarunkowane obecnością w nim domieszek. Atomy domieszek nazywamy donorami, jeżeli wprowadzają obsadzone poziomy energetyczne z którymi elektrony mogą być łatwo podniesione do pasma przewodnictwa kryształu. Atomy domieszek nazywamy akceptorami, jeżeli wprowadzają one nieobsadzone poziomy energetyczne, do których elektrony mogą być łatwo przeniesione z pasma walencyjnego kryształu, pozostawiając w nim dziury.
W ćwiczeniu badamy zależność temperaturową oporności termistora, czyli oporu sporządzanego z materiału półprzewodnikowego. Termistory wykonuje się z tlenków miedzi (Cu2O, CuO), tlenków magnezu (Mn2O, MnO) lub mieszaniny tlenków. Cechą charakterystyczną termistora jest silna zależność oporu od temperatury.
W naczyniu z gliceryną znajduje się termistor A. Naczynie podgrzewamy na grzejniku, podłączonym do sieci poprzez autotransformator. Za pomocą autotransformatora ustalamy napięcie zasilania na około 100V. Temperaturę kąpieli glicerynowej i zanurzonego w niej termistora zmieniamy w zakresie od 20oC do 100oC, mierząc co 10oC opór termistora za pomocą mostka Wheatstone,'a. W drugiej części ćwiczenia zdejmujemy charakterystykę prądowo-napięciową termistora umieszczonego w powietrzu, a następnie w glicerynie o temperaturze pokojowej. Termistor można ogrzać nie tylko przez podniesienie temperatury otoczenia, ale także przez przepuszczenie prądu elektrycznego. Wyniki zestawiamy w tabelce.
mA
V
220V*
termometr
Do mostka 220V *
Wheatsone'a A
grzejnik
Tabela nr2 . Dla gliceryny. Tabela nr3. Dla powietrza.
U[V]
|
I[mA] |
|
U[V] |
I[mA]
|
20 30 40 50 60 70 80 90 100 |
1.5 2.2 3.1 4.0 4.9 5.9 6.9 8.1 9.2 |
|
20 30 40 50 60 70 80 90 100 |
2.0 3.0 4.3 5.7 7.2 8.8 10.7 13.1 16.0 |
Tabela nr1.
R[Ω]
|
ln R |
T[C] |
T[K] |
1/T[1/K] |
8200 5000 3200 2100 1350 920 640 460 360 |
9.01 8.52 8.07 7.65 7.21 6.82 6.46 6.13 5.89 |
20 30 40 50 60 70 80 90 100 |
293 303 313 323 333 343 353 363 373 |
3.41 3.30 3.19 3.10 3.00 2.92 2.83 2.75 2.68 |
OBLICZENIA:
V - klasa 0,5; 2-150V,1działka=2V,
mA ΔI=0.02*I,
Δt =2oC
ΔR=2%+wartość działki
ΔU = Klasa * Zakres/100 + 1działka
ΔU = 150* 0.5/100 + 2 = 2.75
1. Dla mostka Wheatstone'a.
ΔR/R * 200% = 2%
ΔR = R * 0.02
ΔR1 = 8200 * 0.02 = 164
ΔR2 = 5000 * 0.02 = 100
2. Dla miliamperomierza w powietrzu:
ΔI/I*100% = 2%
ΔI = I*0.02
2.0*0.02 = 0.04
3.0*0.02 = 0.06
4. Dla miliamperomierza w glicerynie:
ΔI = I*0.02
1.5*0.02 = 0.15
2.2*0.02 = 0.04
5.
Δ1/T1 = 1/T2
Δ1/T1 = 1/ (293) 2 = 0.0000116
Δ1/T2 = 1/ (303)2 = 0.0000108
6.
ΔlnR = δlnR/δR*ΔR = 0.02
R = Ro*e ΔE / 2kT
tgα = ΔE/2k
ΔE = tgα *2k
ΔE = Δtgα *2k
Eg = 2k * tgα = 2k * (ΔlnR/Δ(1/T)) = 2k * (9.0118 - 7.2078)/(3.41*10-3 - 3*10-3) = 2k *4400 =
= 2*1.38*10-23 *4400 = 2.76 * 10-23 * 4400 = 1.2144 * 10-19
k = 1.38 * 10-23
=0.31[eV]
Wnioski
Na podsawie przeprowadzonych obliczeń otrzymaliśmy wynik energii aktywacji, która w przypadku danego termistora wynosi 0.31[eV] . Wyniki doświadczenia umożliwiły nam wykonanie wykresu zależności wielkości oporu półprzewodnika od wzrostu jego temperatury. Podczas wykonywania pomiarów w tym doswiadczeniu powstał bład, który był spowodowany niedokładnym odczytaniem wyniku z urządzenia pomiarowego. Charakterystyka prądowo-napieciowa półprzewodnika wykazała, że nie można opisywać zjawisk w nim zachodzących za pomocą prawa Ohma. Na charakterystykę prądowo-napieciową bezpośredni wpływ wywiera otoczenie, w którym znajduje się półprzewodnik.