1. Patomorfologia SM

Patomorfologia 

• Podłożem anatomicznym SM są:

• ogniska demielinizacji pełnej jak i częściowej

• pierwotny odczyn zapalny nie ograniczony do obszarów sąsiadujących z polami rozpadu mieliny 

• Świeże ogniska demielinizacyjne są barwy szaroróżowej, starsze bardziej szare o zwiększonej spoistości.

• Kształt ognisk jest nieregularny.

Demielinizacja

Demielinizacja to zanikanie mieliny, tj. białej substancji, która izoluje zakończenia nerwowe. Mielina pomaga w utrzymaniu szybkiego tempa procesu otrzymywania i odczytywania informacji z mózgu do innych części ciała. Zanik mieliny uniemożliwia komórkom nerwowym normalne funkcjonowanie. Na zakończeniach włókien nerwowych, w miejscach gdzie doszło do zaniku mieliny, powstają blizny lub zgrubienia.
Demielinizacja jest główną przyczyną występowania objawów, których doświadczają osoby z SM.

W SM zmniejsza się prędkość, z jaką włókna nerwowe przekazują informacje. Nawet po zaleczeniu blizn wywołanych chorobą, i po odbudowie osłonki mielinowej czas reakcji zakończeń nerwowych pozostaje opóźniony!

2. Objawy kliniczne SM

Objawy kliniczne SM :

• Ze strony nerwów czaszkowych

1.Zaburzenia wzrokowe 40-87%

(wywołane przez jednostronne zapalenie nerwu wzrokowego),

mogą wystąpić na kilka lat przed zdiagnozowaniem choroby;

• różnego stopnia zamglenia wzroku

• ubytki w polu widzenia

• całkowita jedno lub obustronna ślepota

Mogą wystąpić nagle, bez uchwytnej przyczyny

2.Uszkodzenia nerwów ruchowych gałki ocznej

• W wyniku rozwoju ognisk w obrębie pnia mózgu

• Objawia się to niedowładem, rzadziej porażeniem nerwów III, IV, VI

• Chorzy skarżą się na podwójne widzenie

• Badaniem stwierdza się zez, zaburzenia w poruszaniu gałek ocznych, nierówność źrenic

3. Zaburzenia słuchowe 10-15%

• Mają pochodzenie ośrodkowe, w rzadkich przypadkach wywołane są przez ogniska demienilizacji w pniu n .VIII

• Chorzy skarżą się na niedosłuch, świsty i szumy w uszach

4. Zaburzenia błędnikowe 50%

• Występują w postaci zawrotów głowy

• Objawem uszkodzenia układu przedsionkowego jest oczopląs poziomoobrotowy obustronny

5. Objawy ze strony nerwu V

• Parestezje

• Nerwobóle

• Ubytkowe zaburzenia czucia

6.Objawy ze strony nerwu IX

• Dyzartria

• Osłabienie napięcia mięśni podniebienia

• Zmniejszenie ruchomości więzadeł głosowych

• Dysfagia

7.Objawy uszkodzenia jąder autonomicznych n. X, ośrodków naczynioruchowych i oddechowych

• Tachykardia

• Wahania ciśnienia tętniczego krwi

• Uporczywe wymioty

• Czkawka

3. Typy przebiegu SM

Typy przebiegu SM
  Typ SM-RR (relapsing-remitting) przebieg z rzutami i remisjami -kolejno następujące po sobie okresy rzutu i remisji, po okresie rzutu następuje albo pełny powrót sprawności ruchowej do stanu wyjściowego przed rzutem, albo pozostają utrwalone deficyty.

• Typ SM-PP (primary-progressive) pierwotnie postępujący -od początku jest przewlekły, stopniowy postęp choroby bez wyraźnych rzutów i remisji

• Typ SM-SP (secondary-progressive) wtórnie postępujący - po okresie rzutów i remisji przybiera postać przewlekłą

• Typ SM-PR (progressive-relapsing) postępujący przebieg z rzutami - przebieg od początku stopniowo postępujący z wyraźnymi rzutami choroby, po których następuje całkowity lub niecałkowity powrót do stanu przed rzutem.

• W okresie pomiędzy rzutami następuje stopniowe pogarszanie się stanu klinicznego. (2), (13)

• Choroba przebiega w formie rzutów i remisji

• Rzut powoduje pogorszenie się stanu chorego.

• Im więcej rzutów, tym stan chorego jest gorszy.(10)

• Rzut- to wystąpienie nowych objawów neurologicznych lub wyraźne pogorszenie już istniejących, trwające 24h i dłużej (3)

• Czas pomiędzy rzutami mierzy się od pierwszego dnia rzutu do pierwszego dnia kolejnego pogorszenia i nie może być on krótszy niż 30 dni (4)

• Remisja-to ustąpienie objawów

• może być całkowita (co się zdarza rzadko i tylko na początku choroby) lub częściowa i trwać może różnie długo (13), (10)

4. Cele usprawniania chorych z SM

Cele usprawniania chorych z SM:
 jak najdłuższe utrzymanie sprawności ruchowej

• p/działanie depresji i załamaniu psychicznemu

• poprawa siły i ogólnej kondycji fizycznej

• zapobieganie bólom

• skompensowanie zaburzeń koordynacji i innych objawów neurologicznych

• utrzymanie pełnego zakresu ruchów czynnych oraz normalizacja napięcia mm

• zatrzymanie lub opóźnienie zaniku mm

• p/działanie zakrzepom żylnym i odleżynom

• obniżenie spastyczności;