Politechnika Wrocławska |
MIERNICTWO 2 |
Katedra Metrologii Elektronicznej i Fotonicznej |
|||||
Ćwiczenie 3 |
Pomiar napięcia stałego przyrządami analogowymi i cyfrowymi
|
Rok Akademicki 2008/2009 Semestr II Letni |
|||||
Data wykonania 7.04.2009 |
L.P. |
Nr indeksu |
Nazwisko i imię |
Podpis |
Sporządził Bartosz Łaszkiewicz |
||
|
1. |
171474 |
Kowalczuk Piotr |
|
|
||
Grupa 5 |
2. |
171411 |
Kuprowski Maciej |
|
Sprawdził/Ocena |
||
|
3. |
171334 |
Łaszkiewicz Bartosz |
|
|
Celem ćwiczenia jest poznanie:
parametrów typowych woltomierzy napięcia stałego oraz warunków poprawnej ich eksploatacji
metody obliczania i eliminowania błędu pomiaru, wynikającego ze zmiany wartości mierzonej wskutek włączania do obwodu przyrządu pomiarowego
Spis wykorzystanych przyrządów pomiarowych i elementów:
Zasilacz stabilizowany 0-30V/0-3A
Opornica dekadowa DR4B-16
Miernik cyfrowy „Meratronik” typ V543 Rw=10MΩ
Woltomierz magnetoelektryczny LM-3 KL 0,5 Rw=
Zadanie 2. Badanie dzielnika napięcia
Rys.1 Schemat pomiarowy
Uzas=11V |
Woltomierz magnetoelektryczny LM-3 |
Woltomierz Cyfrowy typu multimetr „Meratronik” V543 |
|||||
|
α |
Uzakr |
αmax |
C |
Ux |
Ux/Rx |
Xzakr |
|
dz |
V |
dz |
|
V |
- |
- |
U1 |
55 |
15 |
75 |
0,2 |
11,0 |
11,383 V |
10 V |
U2 |
53,25 |
7,5 |
75 |
0,1 |
5,33 |
5,694 V |
10 V |
R1 |
- |
- |
- |
- |
- |
0,5955 kΩ |
1 kΩ |
R2 |
- |
- |
- |
- |
- |
0,5957 kΩ |
1 kΩ |
Tab.1 Pomiar parametrów wejściowych i wyjściowych dzielnika napięcia
Przykładowe obliczenia:
Uzas=11V |
Woltomierz magnetoelektryczny LM-3 |
Woltomierz Cyfrowy typu multimetr „Meratronik” V543 |
||||||
|
Ux |
Uzakr |
ΔU |
δU |
Ux/Rx |
Xzakr |
ΔU/ΔΩ |
δU/δΩ |
|
V |
V |
V |
% |
- |
- |
- |
% |
U1 |
11,0 |
15 |
0,08 |
0,007273 |
11,383 V |
10V |
0,007 V |
0,000615 |
U2 |
5,33 |
7,5 |
0,04 |
0,007505 |
5,694 V |
10V |
0,004 V |
0,000702 |
R1 |
- |
- |
- |
- |
0,5955 kΩ |
1 kΩ |
0,0004 Ω |
0,000672 |
R2 |
- |
- |
- |
- |
0,5957 kΩ |
1 kΩ |
0,0004 Ω |
0,000671 |
Tab.2 Zapis parametrów dzielnika napięcia z uwzględnieniem błędów pomiarowych
Teraz należy rozpatrzyć błąd metody. Błąd metody będziemy rozpatrywać tylko dla napięcia wyjściowego U2, gdyż napięcie U1 jest napięciem zmierzonym na „zasilaczu” więc nie jest obarczone błędem metody. W takim razie wyglądać będzie to następująco:
|
|
Woltomierz analogowy |
Woltomierz cyfrowy |
U2 |
V |
5,33 |
5,694 |
δUmet |
% |
-0,69 |
-0,00003 |
ΔUmet |
V |
-0,04 |
-0,000002 |
U2-ΔUmet |
V |
5,37 |
0,5694 |
Tab.3 Uwzględnienie błędu metody do wartości U2
|
Woltomierz analogowy |
Woltomierz cyfrowy |
Rezystancja |
K |
0,48 |
0,50 |
0,50 |
K z uwzględnieniem |
0,49 |
0,50 |
0,50 |
ΔK z uwzględnieniem |
|
|
|
δK z uwzględnieniem |
|
|
|
Tab.4 Obliczanie stałej dzielnika napięciowego
Przykładowe obliczenia:
Wnioski:
Pomiaru dzielnika napięcia dokonywaliśmy dwoma rodzajami przyrządów. Cyfrowym i analogowym. Korzystniejszy okazał się wybór miernika cyfrowego, który posiada bardzo dużą rezystancję wewnętrzną. Spowodowało to wystąpienie bardzo małego błędu metody (wynika to bezpośrednio z arytmetyki granic
). Dzielnik napięcia w moim przypadku był skonstruowany tak, że
więc stała dzielnika wynosiła w granicach 0,5. Podsumowując całe ćwiczenie wyciągam 1 podstawowy wniosek. Do pomiaru napięcia w dzielniku napięcia dobrze jest dobierać mierniki o bardzo dużej rezystancji wewnętrznej.