Wyznaczanie rozmiarów szczelin i przeszkód za pomocą światła laserowego, LAB27, LABORATORIUM FIZYCZNE GRUPA 2


LABORATORIUM FIZYCZNE GRUPA 6

Kolejny Nr ćwiczenia 7

Nazwisko i imię

Kszysztof Pałucki

Wydział :

Elektryczny

Symbol ćwiczenia 27

Data odrobienia ćwiczenia

15.04.96

Semestr 2

Temat: Badanie widm promieniowania niezrównoważonego gazów.

Data oddania sprawozdania

21.04.96

Grupa st. 5

Podpis asystenta

Ocena

I. WYNIKI POMIARÓW :

I. a) Położenie linii widmowych helu :

Lp.

Kolor

Kąt a1

[°]

Kąt a2

[°]

Kąt średni

[°]

Długość fali

[nm]

1

niebieski

15°45'

15°42'

15°43'30''

447,15

2

niebiesko-zielony

16°37'

16°38'

16°37'30''

471,31

3

zielony słaby

17°16'

17°18'

17°17'

492,19

4

zielony

17°39'

17°40'

17°39'30''

501,57

5

żółty

20°49'

20°48'

20°48'30''

587,56

6

czerwony

23 50'

23 51'

23 50'30''

667,81

6

ciemnoczerwony

25 19'

24 54'

25 13'30'

706,52

I. b) Położenie linii widmowych neonu :

Lp.

Kolor

Kąt a1

[°]

Kąt a2

[°]

Kąt średni

[°]

1

niebiesko-zielony

16°34'

16°35'

16°34'30''

2

zielony - słaby

18°16'

18°16'

18°16'

I. c) Położenie linii widmowych wodoru.

Lp.

Kolor

Kąt a1

[°]

Kąt a2

[°]

Kąt średni

[°]

1

niebieski

14°56'

15°53'

15°09'30''

2

niebiesko-zielony

16°05'

16°55'

16°30'

3

zielony

16°53'

17°20'

17°06'30''

4

żółty

20°30'

20°48'

20°39'

5

czerwony

22°59'

23°18'

23°08'30''

II. OPIS ĆWICZENIA oraz OPRACOWANIE WYNIKÓW POMIARÓW:

II. a) opis ćwiczenia :

W ćwiczeniu obserwowaliśmy widma emisyjne helu, neonu oraz wodoru Na podstawie otrzymanych wyników pomiarów wyznaczymy stałą siatki dyfrakcyjnej, długości fal w części

widzialnej dla widma wodoru,stałą Rydberga,dyspersję kątową,a także zdolność rozdzielczą siatki.Obliczymy również błędy wyznaczenia stałej siatki dyfrakcyjnej oraz pomiarów długości fal.

II. b) obliczenie stałej siatki dyfrakcyjnej :

Stała siatki dyfrakcyjnej wyrażona jest wzorem:

gdzie: k - rząd widma,

li - długość fali,

ji- wartość średnia kąta odchylenia prążka widmowego dla fali o długości li.

Po wstawieniu wartości z tabeli z p.I. a) otrzymaliśmy :

II. c) wyznaczenie dyspersji kątowej :

Dyspersja kątowa jest opisana wzorem :

Po wstawieniu wartości z tabeli z p.I. b) mamy :

l1 = 1652,35 * sin (16°34'30'')= 1652,35 *0,2853 = 471,42 [nm]

l2 = 1652,35 * sin (18°16')= 1652,35 *0,3134 = 517,85 [nm]

Obliczona dyspersja wynosi D = 0,00064 [rad / nm].

Dla porównania obliczyliśmy wartość dyspersji ze wzoru :

Otrzymaliśmy następujący wynik D = 0,00064 [rad / nm]. Widać zatem, że obydwa wyniki nie różnią się w przedziale dokładności.

II. d) obliczenie zdolności rozdzielczej siatki dyfrakcyjnej :

Zdolność rozdzielczą siatki dyfrakcyjnej obliczyliśmy ze wzoru :

gdzie : Dl= l1 - l2

l1 i l2 - długości fal dwóch prążków widma leżących najbliżej siebie,

ale rozróżnialnych przez daną siatkę

l - średnia arytmetyczna l1 i l2 .

R obliczyliśmy dla kątów :

j1 = 17 17'

j2 = 17 39'30''

dla których długości fal wynoszą :

l1 = 492,19 [nm]

l2 = 501.51 [nm]

Rozwiązanie : R = 53.31 .

II. e) Wyznaczenie długości fal w części widzialnej dla widma wodoru.

Jeśli jest znana stała siatki,to na podstawie pomiarów położenia prążków

widmowych można obliczyć odpowiadające im długości fal

li= a/k * sinfi

gdzie: fi - kąt ugięcia prążka widmowego- średni.

l1=1652.35 *sin (15 09'30'' ) = 429.33 [nm]

l2=1652.35 *sin (16 30') = 483.1 [nm]

l3=1652.35 *sin (17 06'30'') = 494,67 [nm]

l4=1652.35 *sin (20 39') = 571.47 [nm]

l5=1652.35 *sin (23 08'30'') = 647.05 [nm]

II.f)wyznaczenie stałej Rydberga.

Stałą wyznaczamy ze wzoru :

Ri = n2 * m2 1

(m2 - n2 ) li nm 

Wstawiając n =2, m=3,4,5 i odpowiednie długości fal obliczone w punkcie

( f ) otrzymujemy wartość średnią :

1

R = 0.013  nm 

II. g) obliczenie błędów : 1. pomiaru stałej siatki,

Korzystamy ze wzoru :

Błąd wyznaczenia kąta wyniósł w naszym przypadku Dji = 10'.

Lp.

Kolor

Błąd względny

pomiaru a

Błąd względny

wyrażony w [%]

1

niebieski

0,0103

1,03

2

niebiesko-zielony

0,0097

0,97

3

zielony słaby

0,0093

0,93

4

zielony

0,0091

0,91

5

żółty

0,0077

0,77

6

czerwony

0,0066

0,66

2. pomiarów długości fal.

Jest on opisany wzorem :

gdzie : |Da| -jest najmniejszą wartością spośród otrzymanych ze wzoru (*).

Wartość ta to błąd względny pomiaru stałej siatki.

Lp.

Kolor

Błąd względny

pomiaru l

Błąd względny

wyrażony w [%]

1

niebieski

0,0169

1,69

2

niebiesko-zielony

0,0163

1,63

3

zielony słaby

0,0159

1,59

4

zielony

0,0157

1,57

5

żółty

0,0143

1,43

6

czerwony

0,0132

1,32

III. WNIOSKI :

W ćwiczeniu obserwowaliśmy widma widzialne trzech gazów. Były nimi hel, neon oraz wodór. Obserwacji dokonywaliśmy za pomocą spektroskopu.Zaobserwowaliśmy widma

gazów i zmierzyliśmy położenie linii widma oraz wyznaczyliśmy długości fal. Na podstawie otrzymanych wyników wyznaczyliśmy stałą siatki dyfrakcyjnej, dyspersję kątową oraz zdolność rozdzielczą siatki. Obliczone błędy pomiaru stałej siatki oraz pomiaru długości fal były stosunkowo niewielkie.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Wyznaczanie rozmiarów szczelin i przeszkód za pomocą światła laserowego, FIZLAB25, LABORATORIUM
Wyznaczanie rozmiarów szczelin i przeszkód za pomocą światła laserowego Labor25
Wyznaczanie rozmiarów szczelin i przeszkód za pomocą światła laserowego, L25, Wyniki ˙wiczenia nr 33
pomiar stałej siatki dyfrakcyjnej za pomocą światła laserowego (2)
~$miar stałej siatki dyfrakcyjnej za pomocą światła laserowego doc
wyznaczanie rozmiar˘w przeszk˘d za pomoca lasera he ne1
Wyznaczanie rozmiarów przeszkód za pomocą lasera półprzewodnikowego
Wyznaczanie rozmiarów przeszkód za pomocą lasera He Ne
Wyznaczanie rozmiarów przeszkód za pomocą lasera Wstęp i wnioski Karolina
23 Wyznaczanie rozmiarów przeszkód za pomocą lasera Kamil
Fizyka- Rozmiar przeszkód za pomocą lasera, ?WICZENIE NR
Wyznaczanie momentu bezwładności brył za pomocą drgań skrę(1 (2), Sprawozdania - Fizyka
100 Wyznaczanie gęstości ciał stałych za pomocą wagi Jolly'ego i piknometru
Wyznaczanie dł. fali świetlnej za pomocą siatki dyfr, Fizyka
Wyznaczanie gęstości ciał stałych za pomocą piknometru, Budownictwo UTP, semestr 1 i 2, Nowy folder
WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ROZSZERZALNOŚCI CIECZY ZA POMOCĄ PIKNOMETRU

więcej podobnych podstron