Oznaczanie chlorków metodą Mohra
Metoda Mohra polega na bezpośrednim miareczkowaniu obojętnego roztworu zawierającego jony Cl-, mianowanym roztworem azotanu (V) srebra w obecności chromianu(VI) potasu jako wskaźnika.
Ag+ + Cl- → AgCl↓
Po całkowitym wytrąceniu jonów Cl-, jony Ag+ reagują z chromianem (wskaźnik), wtedy zabarwienie roztworu zmienia się z żółtego na czerwonobrunatne, co wskazuje końcowy punkt miareczkowania.
2Ag+ + CrO42- → Ag2CrO4
Chlorek srebra i chromian różnią się iloczynem rozpuszczalności. Chromian jest związkiem lepiej rozpuszczalnym w wodzie niż chlorek srebra, dlatego najpierw wytrąca się AgCl.
Wykonanie:
Odmierzamy pipetą 10cm3 badanej próby, przenosimy do kolby stożkowej, dodajemy około 1cm3 chromianu(VI) potasu i miareczkujemy mianowanym roztworem azotanu(V) srebra do zmiany zabawienia z żółtej na czerwonobrunatną.
Obliczenia:
Ag+ + Cl- → AgCl↓
Z równania reakcji wynika, że 1 mol jonów Ag+ reaguje z 1 molem jonów Cl-.
[g w próbie]
- stężenie molowe roztworu AgNO3[mol/dm3]
- objętość roztworu AgNO3 użytego do miareczkowania[cm3]
MCl- - 35,45[g/mol]
Wnioski:
Z naszego doświadczenia wyszło, że w badanej przez nas próbie było 0,0119g chlorków. Na to, że nasze wyniki były niepoprawne wpływ mieć mogły: węglany, fosforany(V) i inne aniony, które tworzą z jonami Ag(I) w środowisku obojętnym rozpuszczalne związki.