Glin
Właściwości chemiczne:
Symbol: Al
Masa atomowa: 27
Liczba atomowa: 13
Grupa: 13
Okres: 3
Liczba elektronów: 13
Liczba protonów: 13
Liczba elektronów walencyjnych: 3
Liczba powłok: 3
KONFIGURACJA: K2L8M3
1s22s22p63s23p1
Blok energetyczny: p
Elektroujemność: 1,5
Wartościowość: 3
Właściwości fizyczne:
Barwa: srebrzystobiała
Ciągliwy, kowalny
Stan skupienia: stały. metal
Temperatura topnienia: 660,32°C
Temperatura wrzenia: 2519°C
Gęstość: 2.702 g/cm3
Najważniejsze związki glinu to tlenek glinu, amfoteryczny wodorotlenek glinu.
Glin tworzy też wodorek, a wodorek glinowo-litowy LiAlH4 jest powszechnie stosowanym w chemii organicznej silnym środkiem redukującym. Duże znaczenie przemysłowe mają też aluminoksany, a zwłaszcza MAO (metylowy aluminoksan), z którego produkuje się sita molekularne, oraz powszechnie wykorzystuje jako stałe podłoże dla wielu katalizatorów. Glina i kaolin powszechnie wykorzystywane przy produkcji ceramiki to złożone mieszaniny glino-krzemianów. Ze względu na swoje właściwości, takie jak mała gęstość i odporność na korozję, stopy glinu z miedzią i molibdenem zwane duraluminium znalazły wiele zastosowań i są używane do wyrobu szerokiej grupy produktów - od puszek do części statków kosmicznych
W reakcji wodorotlenków glinu z kwasami powstają sole. Najbardziej znanym połączeniem glinu z tlenem jest otrzymywany w wysokich temperaturach, trudnotopliwy i bardzo twardy Al2O3 (korund), krystalizujący wysokich układzie heksagonalnym. Oprócz niego występuje wiele innych, często uwodnionych odmian Al2O3, otrzymywanych z wodorotlenków glinu w niższych temperaturach. Spiekanie Al2O3 z tlenkami metali dwuwartościowych prowadzi do powstania spineli. Z wodorem glinu tworzy (pośrednio) silnie spolimeryzowany wodorek (AlH3). Glin łatwo reaguje z fluorowcami. Techniczne znaczenie mają stopy glinu z innymi metalami, odznaczające się niskim ciężarem właściwym (duraluminium, magnalium, skleron). Są one stosowane w przemyśle lotniczym i samochodowym. Metaliczny glin służy do produkcji przedmiotów codziennego użytku, przewodów elektrycznych, aparatury chemicznej, zwierciadeł teleskopowych, folii stosowanej powszechnie do pakowania. Za pomocą glinu można wydzielać inne metale z ich związków (aluminotermia). Sproszkowany glin jest składnikiem farb i materiałów wybuchowych. Zabarwione kryształy korundu znane są jako kamienie szlachetne (kamienie ozdobne) - rubiny, szafiry - wykorzystywane technicznie w konstrukcji laserów.