abrazja [łac. abrasio `zeskrobywanie'], geol. proces będący jednym z gł. czynników → erozji, polegający na ścieraniu podłoża skalnego przez luźny materiał skalny (głazy, okruchy), ustawicznie przemieszczany przez prąd rzeczny, prądy i falowanie morza, wiatr, lodowiec; polega także na wzajemnym ścieraniu materiału skalnego, wskutek czego ulega on rozdrobnieniu i obtoczeniu. Przy wysokim brzegu morza, atakowanym przez fale, a. prowadzi do powstania stromego, podciętego urwiska brzegowego zw. → klifem oraz płaskiej powierzchni u jego podnóża, zw. platformą abrazyjną; zwykle platforma abrazyjna jest wąska (szerokość od kilku do kilkunastu m), niekiedy jednak, gdy poziom morza powoli się podnosi lub ląd się obniża (→ transgresja morza), może osiągnąć kilkadziesiąt km szerokości (np. wybrzeża Norwegii).

---