Sprawozdanie numer 2

Skład grupy: Kozi i Jaro i Monika a reszta niech spierdala

Temat: Pomiary parametrów służących do oceny zagrozenia wyrzutami gazów i skał.

Wstęp teoretyczny :

Zagrożenie wyrzutowe jest jednym z najbardziej niebezpiecznych zagrożeń naturalnych

występujących w górnictwie podziemnym. Ryzyko powstania wyrzutu metanu i skał potęguje

się wraz z wzrostem głębokości.. W wyniku schodzenia z eksploatacją na coraz większe

głębokości obserwuje się wzrost metanonośności pokładów, co przy jednoczesnym obniżeniu

się przepuszczalności gazowej węgla przyczynia się do wzrostu tego zagrożenia.

Czynnikami decydującymi o występowaniu zagrożenia są między innymi: wysoka gazonośność złoża (metanonośność ), mała zwięzłość skał, wysokie ciśnienie i intensywność desorbcji gazów oraz prowadzenie robót w sąsiedztwie zaburzeń geologicznych. Zmniejszenie wytrzymałości węgla oraz zmniejszenie wskaźnika wytrzymałości wpływa nie tylko na zwiększone skłonności zagrożeń zjawiskami gazogeodynamicznymi, ale także na wielkość zjawiska i kawerny powyrzutowej. Ustalono dwie kategorie zagrożenia wyrzutami metanu i skał w podziemnych zakładach górniczych wydobywających węgiel kamienny:

1)skłonne do występowania wyrzutów metanu i skał,

2)zagrożone wyrzutami metanu i skał.

Cel ćwiczenia: wpiszcie sobie sami ze skryptu coś wymyślcie

Pomiary wyrzutów gazów i skał

Ciśnienie gazu w otworze- pomiary zostały wykonane w 30 sekundowych odstępach czasowych przez 5 minut; wyniki kształtują się następująco:

30s-0.26atm

60s-0,4atm

90s-0.52atm

120s-0,6atm

150s-0,64atm

180s-0.67atm

210s-0,7atm

240s-,072atm

270s-0,76atm

300s-0,78atm

Po 330 sekundach odbył się jeszcze jeden pomiar w celu sprawdzenia stabilizacji ostatniego pomiaru który wyniósł 0,79 atm.

Wskaźnik zwięzłości skał wyznacza się przy użyciu zestawu składającego się z:

-kruszarki

-objętościomerza

-sit

-wagi.

Aby wynaczyć wskaźnik f_Z należy pobrać próbki bezpośrednio pokładu zaś w świeżo rozcinanych warstwach pokładu próbki pobiera się w chodnika w odległości nie większej niż 150m, w przypadku ściany próbkę pobiera się z czoła ściany w odległości nie więcej niż 50m lecz co najmniej 10m od chodnika przyścianowego. W przypadku gdy w pokładzie występują warstwy o małej zwięzłości pobieranie próbek ogranicza się do warstw mało zwięzłych. PO usunięciu zwietrzałego kawałka węgla obłupano go młotkiem na 6 kawałków. Każdy z nich o średnicy ok. 10cm. Utworzono 5 próbek ponieważ jest to węgiel twardy. Następnie pobrane próbki rozdrobnione młotkiem z czego otrzymano ziarna o średnicy od 1-2cm- próbka do analizy. W celu określenia wskaźnika zwięzłości z próbki analitycznej pobrano ok. 50g badanego materiału i wsypano do zbiornika kruszarki następnie opuszczono bijak pięciokrotnie na każdą z próbek. Następnie potłuczony materiał przesiano przez sito z boczkami kwadratowymi o długości 0,5mm. Otrzymano klasę ziarnową o średnicy ziaren <0,5mm. Próbkę wstrząśnięto. Otrzymano następującą wartość: 12mm. Zwięzłość obliczono ze wzoru:

f_Z=
; gdzie: l to wartość odczytana na tłoczku pomiarowym objętościomierza w mm.

f_Z=
.

Desorbcja gazu:

Pomiar wykonany przy użyciu desorbometru manometrycznego typu DMC-2: na początku w desorbometrze manometrycznym umieszczono ziarna pyłu które wcześniej zostały przesiane przez sita o średnicy oczek 1mm i 0.5mm następnie zmierzono desorbcję a więc ciśnienie gazu wydostającego się ze zwiercin. Na pobranie materiału, przesianie i zmierzenie mamy czas - 2 min. Zamknięto pojemniczek do komory desorbcyjnej, po 60 sek , dokręcono lewy korek desorbometru; pierwszy pomiar odbył się po 60 sekundach a drugi po 120 sek.

Po 60sek-50mm słupa wody co jest równe 0,5Kpa i po 120sek 72mm słupa wody co jest równe 0,7kPa. Wartości te występują w stosunku 72:50.

Wnioski;

• Desorpcja metanu wynosi 0,7 kPa i jest mniejsza od wartości 1,2 kPa, pokład jest zagrożony wyrzutami gazów i skał

• Zwięzłość węgla wynosi 8,6

• W kopalni nastąpił wyrzut metanu i skał, miał miejsce nagły upływ metanu, z otworu wydobywa się większa ilość zwiercin, następują wydmuchy, zakleszczenia lub wypychanie wiertła z otworu, po wykonaniu robót strzałowych wydobywa się większa ilość gazu, rozrzut urobku na większą odległość pomimo tej samej technologii wykonywania robót strzałowych

• Należy przygotować odpowiednie służby w razie występowania wyrzutó gazów i skał

• Należy informować pracowników pracujących w danym terenie o ewentualnych zagrożeniach mogących mieć miejsce na ich stanowisku pracy

• Kontrolne pomiary intensywnośći desorpcji powinno się wykonywać co najmniej raz w ciągu doby

• Jeśli wszystkie wskaźniki są przekroczone wychód zwiercin bada się z otworu o długości co najmniej 6 metrów, pomiary te wykonuje się w celu poprawy bezpieczeństwa pracowników pracujących na stanowiskach zagrożonych wyrzutami gazów i skał

• Eksploatację zaczyna się od pokładu, który możliwie najbardziej odpręży daną warstwę skał zagrożonych wyrzutem, stosujemy system ścianowy, możliwe jest urabianie kombajnami

• Bezpośrednio po pomiarze należy zapisywać wyniki pomiarów na tablicach kontrolnych, na podstawie tych zapisów tworzone są prognozy

• W razie gdy podczas wiercenia wystąpi niekontrolowany duży wypływ metanu przerywa się wszystkie czynności a urządzenia wyłanczają się przed upływem 15 sek.

• Należy zwalczać zagrożenia wyrzutami metanu i skał poprzez strzelania odprężające, strzelania wstrząsowo-urabiające, odgazowanie pokładów wysoko gazonośnych, zwiercać pokład w celu obniżenia naprężeń eksploatacyjnych, nawadniać pokład

• Dla każdej z metod zwalczania zagrożeń wyrzutów opracowuje się tchnologiczne ich wykonanie

---