21)Tekstura jest to sposób przestrzennego rozmieszczenia składników w skale. Pojęcie to obejmuje uporządkowanie składników i stopień wypełnienia przez nie przestrzeni w skale.
Aby określić teksturę skały nie można poprzestać na obejrzeniu jednej powierzchni. Należy zawsze obejrzeć trzy powierzchnie, w przybliżeniu prostopadłe do siebie.
W skałach magmowych i metamorficznych określana jest przez stopień krystaliczności skały, wielkość i kształt kryształów oraz wzajemne stosunki między nimi. W skałach osadowych okruchowych teksturą określa się sposób ułożenia składników skały (np. okruchów minerałów lub skał) a w skałach okruchowych - zwięzłych, rodzaj i proporcje spoiwa do szkieletu ziarnowego.
teksturę zbitą (masywną) , gdy minerały wypełniają ściśle całą przestrzeń skały, nie pozostawiając między sobą żadnych wolnych miejsc (porów, próżni). Tekstura taka jest charakterystyczna dla skał plutonicznych i żyłowych, spotykana jest też w skałach wulkanicznych.
tekstury porowate charakteryzują się tym, że w skale pozostały wolne miejsca, nie zapełnione podczas krystalizacji magmy. W porach były uwięzione pęcherzyki gazów
Skały o strukturze masywnej różnią się głównie składem mineralnym i strukturą.
22)Czym różnią się skały masywne od luźnych spoistych?
Skały masywne są odporne na działanie wody natomiast luźne spoiste rozpadają się w wodzie. Wiąże się to z procentową zawartością lepiszcza.
23)Czy skały o różnej genezie mogą mieć jednakową strukturę.
Nie mogą mieć.
24)Czy skały o różnej strukturze i genezie mogą mieć jednakową teksturę?
Nie mogą mieć.
25)Dokładne wyjaśnienie tych zależności.
Analizuj różnice miedzy piaskiem rzecznym a wydmowym i lodowcowym. Różnią się genezą, rodzajem powierzchnią ziaren, warstwowaniem i stopniem selekcji. Podobnie będzie w innych skałach.
26)-30) Skały osadowe (sedymentacyjne) - jeden z trzech głównych typów skał (obok skał magmowych i metamorficznych) budujących skorupę ziemską, powstają przez nagromadzenie się materiału przynoszonego przez czynniki zewnętrzne (np. wodę, lodowiec, wiatr), na skutek jego osadzania się lub wytrącania z roztworu wodnego. Nauka zajmująca się powstawaniem skał osadowych to sedymentologia.
Ze względu na sposób powstania wyróżnia się:
skały okruchowe (klastyczne) - powstałe w wyniku nagromadzenia materiału pochodzącego z rozkruszenia starszych skał, jego przetransportowania i osadzenia przez wodę, wiatr lub lód (ił, piasek, żwir, muł, brekcja zlepieniec, iłowiec, mułowiec)
skały piroklastyczne - powstałe z materiałów wyrzuconych powietrze w czasie erupcji wulkanicznej, np. tuf wulkaniczny, tufit;
skały rezydualne (alitowe, regolit) - zwietrzelina powstała "in situ" (na miejscu) w wyniku wietrzenia skał (przede wszystkim węglanowych): terra rossa, lateryt, boksyt
skały chemogeniczne (pochodzenia chemicznego) - powstałe w wyniku rozpuszczenia składników skał starszych i ponownego wytrącenia osadu wskutek parowania lub reakcji chemicznych z udziałem (lub bez) organizmów żywych:
żelaziste - żelaziak, ruda darniowa;
gipsowe i solne - gips, anhydryt, sól kamienna, sole potasowe;
manganowe, siarkowe (siarka rodzima), strontowe, barytowe, fluorytowe;
skały organogeniczne (pochodzenia organicznego, biogeniczne) - powstałe ze szczątków organizmów zwierzęcych (skały zoogeniczne) i roślinnych (skały fitogeniczne),
kopalne paliwa stałe: węgle kopalne - torf, lignit, węgiel brunatny, węgiel kamienny;
kopalne paliwa płynne: ropa naftowa, asfalt, ozokeryt (wosk ziemny);