Mszyce
Choć należą do najczęściej występujących i najbardziej upartych szkodników, atakujących rośliny doniczkowe, łatwo je zwalczymy, jeśli użyjemy właściwych środków.
Mszyce to jedne z najczęściej wy stepujących szkodników, żerujących na roślinach hodowanych w naszych domach. Na balkonie czy też w ogrodzie inwazja mszyc zwykle bywa najpoważniejsza latem, lecz w ciepłym, zamkniętym środowisku mieszkania są one w stanie rozmnażać się bez przerwy, stanowiąc problem przez cały rok. Istnieje ponad 200 gatunków tych owadów. Niektóre z nich żerują tylko na określonych roślinach, inne nie są aż tak wybredne. Mogą mieć różne barwy: od zielonej, czarnej, różowobrązowej czy czerwonej, do białej i pomarańczowej , Najczęściej występuje jednak forma zielona. Dlatego o mszycach mówi się także jako o zielonej muszce.
Wyczuwają stres
Każda roślina przechodząca trudny okres, będzie bardziej podatna na atak mszyc. Musimy więc zadbać, by nasze rośliny dobrze się rozwijały, Nie powinny być przekarmione, gdyż zbyt wysokie stężenie azotu pobudza nadmierną produkcję soczystych pędów. Nie powinny też cierpieć z nadmiaru albo niedostatku wody, czy też z powodu jakiejś choroby,
Cykl życiowy
Większość mszyc, jakie widzimy w mieszkaniu, jest bardzo mała (ma 1-3 mm długości), lecz w ogrodzie można napotkać większe okazy, które mogq przetrwać zimę, jeśli nie ma mrozu, Mszyce mają miękkie, owalne ciała, czułki i wyraźną parę kłujek. Niektóre są skrzydlate, inne bezskrzydłe, Ich larwy rodzą się żywe, W ciągu 7-8 dni osiągają zdolność do rozrodu,
Obserwujmy rośliny
Ponieważ mszyce żerują gromadnie w zaatakowanym miejscu, uważna obserwacja hodowanych przez nas roślin jest najlepszą metodą zapobiegawczą. Jeśli wykryjemy inwazję we wczesnym stadium, zwykle łatwo ją opanować. Jeśli mszyc jest niewiele, często można je po prostu utopić, zanurzając całą roślinę w zlewie pełnym letniej wody. Ta metoda nie jest oczywiście odpowiednia dla roślin dużych lub niedawno przesadzanych, Wybierając środek chemiczny, musimy pamiętać, że rośliny bywają wrażliwe na pewne chemikalia, Tym samym i mszyce mogą się uodpornić, jeśli stosujemy zbyt często jeden środek. Dlatego też wybierzmy jeden insektycyd, przeczytajmy uważnie instrukcję i starajmy się nie używać wciąż tego samego środka. Zanim jednak użyjemy środka zamiennego, powinniśmy się upewnić, że nie zawiera on tej samej substancji czynnej, co poprzedni. Nie należy także sądzić, ze składniki naturalne nie są trujące.
Jak najlepiej przeprowadzić zabiegi
Najlepiej jest stosować większość z preparatów na zewnątrz domu, w spokojny, bezwietrzny dzień. Rośliny należy chronić przed słońcem do czasu wyschnięcia liści. Dobrym miejscem do tego jest także obszerny parapet na zewnątrz okna. Możemy także postawić roślinę w zlewie, który łatwo jest potem umyć. Większość chemikaliów nie wnika bowiem dobrze w wypolerowane powierzchnie.
Jak stosować
Istnieje wiele materiałów owadobójczych oraz sposobów ich stosowania, Należy wybrać formę najbardziej odpowiadającą warunkom, w jakich rosną rośliny.
Wykrycie substancji
czynnych Wybierając insektycydy, zawsze szukajmy znanego składnika na etykiecie każdego ze środków. Producenci pestycydów często co sezon zmieniają swoje produkty. Ważne jest więc, byśmy szukali nazw składników wspólnych dla wszystkich środków, tj, substancji czynnych, Najczęściej spotykane preparaty są wymienione poniżej:
Krótkotrwale substancje czynne, działające kontaktowo, obejmują: występujące w naturze rotenon (zawarty w Derrinie), nikotynę (jest toksyczna), pyietrum (mało toksyczne) i otrzymany sztucznie malation (utrzymuje się do pięciu dni i jest fitotoksyczny dla gruboszy, paproci, gerber, storczyków);
Długotrwale substancje czynne, działające kontaktowo, obejmują: diazinon (dobry do przelewania ziemi przeciwko mszycom korzeniowym, trwałość 2 tygodnie, nie stosować na paprociach); fentńatrion (trwałość 2 tygodnie); HCH (gamma HCH, lindan; nie używać na roślinach jadalnych - jest toksyczny); syntetyczny piretroidpermetrin (utrzymuje się do trzech tygodni);
ROZPOZNAJEMY INWAZJĘ MSZYC
Niemal każda część rośliny może zostać zaatakowana: zarówno liście, paki, łodygi, kwiaty, jak i korzenie. Młody przyrost jest szczególnie na to narażony.
Objawy
Zaatakowane obszary to najczęściej delikatne pędy, spodnia część liści i miejsca, z których wyrastają młode pędy, Szkody wyrządzane przez mszyce objawiają sio zniekształceniem i osłabieniem zaatakowanej tkanki, obecnością grzybów sadzaków, lepkością i dużą ilością owadów.
Wysysanie soków
Mszyce przebijają tkankę roślin swymi ostrymi kłujkami i wysysają sok, podobnie jak my pijemy przez słomkę. Żerują niemal nieprzerwanie i pochłaniają duże ilości soku.
Lepkie odchody
Mszyce wydalają nadmiar cukru i wody (określane jako rosa miodowa), Przez nie roślina staje się kleista. Na rosie miodowej rozwijają się nieestetyczne czarne grzyby, Ponieważ gromady mszyc przenoszą się z rośliny
na roślinę, ich wydzieliny roznoszą wirusy.
3