L.p. |
C [mol/m3] |
pierw.C |
σ [Ω-1m-1] |
σśr [Ω-1m-1] |
Λ [Ω-1m2mol-1] |
||
1 |
121,000 |
11,000 |
1,2860 |
1,2760 |
1,2880 |
1,2833 |
0,01060606 |
2 |
60,500 |
7,778 |
0,6910 |
0,6950 |
0,6970 |
0,6943 |
0,01147658 |
3 |
30,250 |
5,500 |
0,3700 |
0,3770 |
0,3750 |
0,3740 |
0,01236364 |
4 |
15,125 |
3,889 |
0,1870 |
0,1874 |
0,1875 |
0,1873 |
0,01238347 |
5 |
7,563 |
2,750 |
0,1164 |
0,1150 |
0,1154 |
0,1156 |
0,01528595 |
6 |
3,781 |
1,945 |
0,0696 |
0,0695 |
0,0697 |
0,0696 |
0,01840661 |
CZĘŚĆ 1
Wartości σ [Ω-1m-1] z trzech pierwszych wierszy zostały przemnożone przez 10-1, natomiast wartości z pozostałych trzech wierszy - przez 10-4.
Obliczenie przewodności molowej:
Λ 0 [Ω-1m2mol-1] |
t+ |
t- |
λ0+ [Ω-1m2mol-1] |
λ0- [Ω-1m2mol-1] |
0,0173 |
0,68 |
0,32 |
0,005882 |
0,011418 |
Wartość granicznej przewodności molowej została odczytana z wykresu funkcji y=ax +b
y = -0,0017x + 0,0204
Współczynnik b jest zarazem wartością Λ 0.
Liczba przenoszenia t- została obliczona na podstawie znanej wartości t+ (0,68). Obie zsumowane wartości muszą dać 1, zatem t- wynosi 0,32.
Nasza sól to: A2X = 2A+ + X2- (
)
Zależność między liczbą przenoszenia, przewodnością molową jonu oraz przewodnością molową elektrolitu.
Zatem
[Ω-1m2mol-1] , a
, więc
[Ω-1m2mol-1]
CZĘŚĆ 2
Mierzony elektrolit |
σ [Ω-1m-1] |
σsr [Ω-1m-1] |
σroztw- σwod |
[Ω-1m2mol-1] |
C [mol/m3] |
Ks |
Nasycony roztwór soli trudnorozpuszczalnych |
0,02150 |
0,02173 |
0,021723 |
|
0,5192 |
|
|
0,02180 |
|
|
|
|
|
|
0,02190 |
|
|
|
|
|
Rozpuszczalnik: H2O destylowana |
0,000009 |
0,0000103 |
|
|
|
|
|
0,000010 |
|
|
|
|
|
|
0,000012 |
|
|
|
|
|
Δσ σroztw- σwod = 0,02173 - 0,0000103 = 0,021723 [Ω-1m-1]
Standardowe odchylenie liczone było ze wzoru:
,
- wartość średniej arytmetycznej
xi - wynik i-tego spośród n pomiarów
x =
[Ω-1m2mol-1]