DIAGNOZA ŚRODOWISKA RODZINNEGO
I Podstawowe dane o rodzinie
Matka - 38 lat
Ojciec - nie podano wieku
Córka - 19 lat, studentka
Córka - 14 lat
Syn - 8 miesięcy
II Formalna struktura rodziny
Skład rodziny: rodzina pięcioosobowa - matka, ojciec, 3 dzieci
Stan rodziny: pełna
III Nieformalna struktura rodziny
Stosunki między rodzicami: Rodzice w chwili dowiedzenia się o ciąży byli zrozpaczeni. Matka uważała, że jej wiek nie jest odpowiedni do tego, by urodzić kolejne dziecko. Po rozmowie ze starszą córką, która uświadomiła rodzinie, że ciąża to nie choroba, że należy traktować ją jak niezwykłe szczęście, niezależnie od tego, w jakim przychodzi wieku, rodzice zupełnie zmienili swoje nastawienie. Po narodzinach syna szybko zaakceptowali jego stan i byli bardzo zaangażowani w opiekę nad nim.
Stosunki między rodzeństwem: Córki uczestniczyły w przygotowaniach do przyjścia na świat nowego członka rodziny. W żadnym stopniu nie były zazdrosne ani nie czuły się odrzucone przez rodziców. Po narodzinach brata angażowały się w opiekę nad nim, wykazując się dużą dojrzałością emocjonalną.
Stosunki między rodzicami i dziećmi: W chwili dowiedzenia się o przyjściu na świat chłopca, wszyscy byli bardzo poruszeni. Najbardziej szczęśliwy był ojciec, ponieważ zawsze chciał
mieć syna. Starszą córkę od dzieciństwa wychowywał jak syna, uczył ją zabaw i umiejętności typowych dla chłopców. Gdy ta dowiedziała się, że urodzi się brat, ucieszyła się, że ojciec spełni swoje marzenia. Ojciec zaczął planować przyszłość jeszcze nienarodzonego dziecka. Gdy rodzina dowiedziała się o chorobie chłopca, zaakceptowała to dość szybko. Posiadanie rodzeństwa ze specjalnymi potrzebami stało się motywacją do podjęcia przez starszą córkę studiów na kierunku pedagogika specjalna. Teraz chętnie dzieli się z rodziną wiadomościami zdobytymi na studiach, przydatnymi w wychowaniu dziecka niepełnosprawnego. Rodzice są dumni z tak mądrej i dojrzałej córki.
Zalecenia
Nawiązanie współpracy ze specjalistycznym zespołem i zorganizowanie wczesnego wspomagania, mającego na celu pobudzanie psychoruchowego i społecznego rozwoju 8-miesięcznego dziecka z zespołem downa.
Włączenie w opiekę nad bratem obu sióstr chłopca.
Odejście od postawy nadmiernie chroniącej na rzecz postawy rozumnej swobody w wychowywaniu chłopca.