PRAWO PRACY - ASUTRIA
Podstawowe informacje na temat prawa pracy w Austrii
Do najważniejszych aktów prawnych, które regulują stosunki pomiędzy pracownikiem a pracodawcą w Austrii należą:
- Kodeks pracy (Arbeitsverfassungsgesetz)
- Ustawa o urlopach
- Ustawa o pracownikach zarobkowych (Angestelltengesetz)
- Ustawa o czasie pracy (Arbeitszeitgesetz)
- Ustawa o ochronie macierzyństwa (Mutterschutzgesetz)
- Kodeks gospodarczy (Gewerbeordnung)
- Kodeks cywilny (Allgemeines Bürgerliches Gesetzbuch)
Rodzaje umów o pracę
W Austrii mamy do czynienia z różnymi rodzajami umów o pracę wyróżnionymi przez prawo pracy. Należą do nich:
- umowa o pracę (Arbeitsvertrag), która zawierana jest między pracownikiem i pracodawcą
- umowa zlecenia (Werkvertrag), która zawierana jest między usługodawcą oraz usługobiorcą
- umowa dla przedstawicieli „wolnych zawodów”
Zawieranie umów dopuszczane jest zarówno w formie pisemnej, jak i ustnej. W wypadku, gdy umowa zostanie zawarta w formie ustnej pracodawca zobligowany jest do dostarczenia pracownikowi na piśmie spisu jego praw i obowiązków (Dienstzettel). Dokument ten może służyć, jako potwierdzenie wcześniej zawartej umowy.
Umowa zlecenia nie zawiera podległości służbowej, czas pracy regulowany jest przez usługodawcę. Pracownik otrzymuje wynagrodzenie dopiero po zakończeniu pracy. Usługodawcy nie przysługuje prawo do urlopu oraz premii, chyba, że przewiduje to umowa.
Działalność przedstawicieli „wolnych” zawodów nie wymaga licencji oraz zezwoleń (np. różnego rodzaju eksperci, tłumacze, autorzy). W tym wypadku praca nie musi być wykonywana osobiście, a wykonawca nie korzysta ze środków pracy zlecającego usługę. Koniec umowy równoznaczny jest z zakończeniem pracy.
Informacje na temat czasu pracy
Zgodnie z prawem pracy, czas pracy wynosi 8 godzin dziennie i 40 godzin tygodniowo. W niektórych dziadzinach dopuszczalny czas pracy wynosi do 10 godzin dziennie, lecz tylko w wypadku, gdy tydzień pracy trwa 4 dni do 52 tygodni w roku. Są to przypadki spowodowane specyfikacją branży np. hotelarstwo. Pracownik ma prawo do bezpłatnej półgodzinnej przerwy, jeżeli praca trwa dłużej, niż 6 godzin dziennie.
Możliwe są również inne formy czasu pracy dopuszczalne przez prawo, takie jak: zatrudnianie w niepełnym wymiarze czasu pracy, zatrudnianie częściowe, szychty itp.
Prawo do urlopu wypoczynkowego
Pracownik ma prawo do urlopu wypoczynkowego w wymiarze 25 dni roboczych lub 30 dni kalendarzowych. Osoby pracujące powyżej 25 lat mają większy wymiar urlopu, mianowicie 6 tygodni, tj. 30 i 36 dni.
Prawo do urlopu posiada również osoba zatrudniona od 6 miesięcy. Urlop liczony jest proporcjonalnie do przepracowanego okresu.