Świderska Jolanta 04.11.2002 r.
WMiIM
II rok, metalurgia
gr. 6, zespół 3.
Lab. 4
Badania wpływu temperatur wyżarzania
i szybkości chłodzenia na własności stali
Celem ćwiczenia jest badanie wpływu obróbki cieplnej na stal konstrukcyjną o zawartości węgla 0,4% węgla w stali.
Wykonanie:
Badania przeprowadzono dla 5 próbek metalu w postaci walców o wysokości około 1,5 cm i średnicy 1 cm. Próbki zostały podgrzane w piecach (temperaturę przedstawiono w tabeli poniżej) na czas 15 minut. Następnie próbki hartowano w wodzie w temperaturze pokojowej, za wyjątkiem próbki nr 5, którą poddano procesowi normalizacji (schłodzono na powietrzu). Po tym procesie ponownie zbadano twardość próbek, a następnie próbki 3,4 poddano procesowi odpuszczania. W tym celu próbki ponownie umieszczono w piecach o zróżnicowanych temperaturach na czas 20 minut. Po schłodzeniu próbek (na powietrzu) zbadano ich twardość.
Hartowanie - chłodzenie w wodzie lub oleju stali nagrzanej do odpowiednio wysokiej temperatury, przeprowadzone w celu wytworzenia w niej twardego martenzytu.
Odpuszczanie - polega na nagrzewaniu uprzednio zahartowanego przedmiotu do temperatury A1, wygrzaniu w tej temperaturze i ochłodzeniu najczęściej w temperaturze otoczenia lub wodzie czy oleju.
Twardość próbki wyjściowej wynosi 200 HB
Nr próbki
|
Temperatura [˚C] |
Czas chłodzenia [min] |
Rodzaj chłodzenia |
Twardość HB |
1. |
650 |
15 |
woda |
205 |
2. |
750 |
15 |
woda |
458 |
3. |
850 |
15 |
woda |
607 |
4. |
850 |
15 |
woda |
607 |
5. |
850 |
15 |
powietrze |
205 |
Wnioski wynikające z tabeli:
Próbka 1 - Temperatura hartowania 650˚C nie wpływa na zmianę struktury stali co nie powoduje zmiany właściwości mechanicznych materiału. Nie przekroczono linii przemiany fazowej A1.
Próbka 2 - Hartowanie w temperaturze 750˚C powoduje przekroczenie linii A1 i przemianę części ferrytu w austenit. Próbka po ochłodzeniu ma większą twardość niż próbka 1.
Próbka 3 - Hartowana w 850˚C (przekraczamy linie A3 całkowita przemiana ferrytu w austenit, przy hartowaniu austenit zostaje przekształcony w martenzyt) a następnie odpuszczamy w temperaturze 500˚C. Powoduje to wydzielenie się z martenzytu, węgla w postaci węglika. Zmniejsza to twardość próbki.
Próbka 4 - Podobnie jak próbka 3, ale odpuszczana w temperaturze 650˚C Powoduje to przekształcenie wydzielonego węglika w cementyt a także zaczyna się jego sferoidyzacja. Powoduje to dalsze zmniejszenie twardości próbki.
Próbka 5 - Próbka normalizowana, tzn. nagrzewana w temperaturze 850˚C i chłodzona na powietrzu.
Na wykresie przedstawiono wykres zależności temperatur hartowania (chłodzenie wodą) i odpuszczania.
Linie zawierające:
kwadraty - przedstawia odpuszczanie
trójkąty - przedstawia hartowanie
Wnioski:
Hartowanie zwiększa twardość materiału kosztem jego plastyczności. Zabieg odpuszczania ma na celu zwiększenie plastyczności uprzednio zahartowanego materiału. Im szybszy czas chłodzenia materiału tym większa jego twardość.
1