Stężenie masowe - to stosunek masy danego składnika do całej masy stopu podany w procentach.
Stężenie atomowe - udział atomów składnika w ogólnej liczbie atomów stopu wyrażony procentowo.
Roztwór stały - stanowi jednorodną fazę o wiązaniu metalicznym i strukturze krystalicznej o własnościach typowo metalicznych. Metal, którego atomy występują w sieci w przewadze jest rozpuszczalnikiem. Drugi składnik jest nazywany pierwiastkiem rozpuszczonym.
Roztwór podstawowy - gdy rozpuszczalnikiem jest pierwiastek będący składnikiem stopu. Wtórny - gdy rozpuszczalnikiem jest faza międzymetaliczna.
Roztwory stałe podstawowe zachowują strukture sieciową taką samą, jak czysty metal rozpuszczalnika. W zależności od zakresu stężenia składnika rozpuszczonego roztwory stałe mogą być podzielone na: graniczne, ciągłe. Roztwór stały podstawowy występuje zwykle w pewnym zakresie stężeń zmniejszających się od 100% rozpuszczalnika. Jeżeli stężenie składnika rozpuszczonego jest ograniczone w pewnym zakresie, roztwór stały jest nazywany roztworem stałym granicznym. W przypadku nieograniczonej rozpuszczalności obydwu składników w stanie stałym w całym zakresie stężeń, tj. od 0 do 100%, roztwór stały jest roztworem stałym ciągłym.
Czynniki decydujące o tworzeniu roztworów stałych można ująć w formie czterech reguł:
Elektrowartościowości ujemnej - roztwory stałe powstają wtedy, gdy niewielka jest różnica elektrowartościowości składników. Im bardziej elektrododatni jest jeden ze składników, a drugi elektroujemny, tym większa jest tendencja do tworzenia się faz międzymetalicznych.
Typów sieci - powstanie roztworów stałych ciągłych jest możliwe jedynie wtedy, gdy obydwa składniki mają ten sam typ struktury krystalicznej; w przeciwnych przypadkach mogą tworzyć się roztwory stałe graniczne.
Wielkości atomów - całkowita wzajemna rozpuszczalność w stanie stałym występuje w przypadku gdy stosunek promieni atomowych jest mniejszy od 1,08. Gdy stosunek ten jest większy od 1,15, tworzą się roztwory graniczne, o stężeniu metalu rozpuszczonego zwykle mniejszym od 1%
Względnych wartościowości - rozpuszczalność metali o wyższej wartościowości w metalach jednowartościowych jest większa niż metali jednowartościowych w metalach o wartościowości wyższej. Dotyczy to właściwie wyłącznie miedziowców.
W roztworach stałych atomy składnika rozpuszczonego mogą być rozmieszczone: w przestrzeniach międzywęzłowych rozpuszczalnika w roztworach stałych międzywęzłowych, w węzłach sieci krystalicznej rozpuszczalnika, zastępując jego atomy w roztworach stałych różnowęzłowych, zupełnie przypadkowo.
W przypadku gdy atomy pierwiastka rozpuszczonego są usytuowane w sposób nieuporządkowany w przestrzeniach międzywęzłowych sieci metalu rozpuszczalnika, roztwór stały jest nazywany roztworem stałym międzywęzłowym.
Gdy atomy metalu rozpuszczonego zajmują przypadkowo dowolne węzły w sieci krystalicznej metalu rozpuszczalnika, roztwór stały jest nazywany roztworem stałym różnowęzłowym