Politechnika
Laboratorium Technik Wytwarzania
Temat: Wyznaczanie granic stabilności obrabiarki.
Część teoretyczna;
Granica stabilności obrabiarki wyznacza obszar pracy stabilnej (w obszarze tym nie występują drgania samo wzbudne - autodrgania). Drgania mają ujemny wpływ na powierzchnię obróbki, niekorzystny wpływ drgań powoduje szybsze zużycie obrabiarki. Drgania samo wzbudne są najczęściej występującym rodzajem drgań w obrabiarkach. Występują one z mniejszym lub większym stopniu przy wszystkich sposobach obróbki.
Istotne cechy drgań samo wzbudnych:
okresowo zmienna siła powodująca drgania samo wzbudne, nie pochodzi z zewnątrz (jak to ma miejsce w drganiach wymuszonych lecz wywołana jest ruchem drgającym i zanika wraz z nim);
powstałe w skutek tłumienia straty są uzupełniane przez zewnętrzne źródło energii (silnik elektryczny);
częstość drgań samo wzbudnych leży w pobliżu częstotliwości drgań własnych układu
;
amplituda drgań samo wzbudnych wzrasta w czasie drgania zjawiska lub utrzymuje stałą wartość również wtedy, gdy układ jest tłumiony.
Przyczyny powstawania drgań samo wzbudnych:
zależność siły skrawania od przekroju warstwy skrawanej;
zależność siły skrawania od szybkości skrawania, zależność ta opiera się na zmniejszaniu się siły skrawania ze wzrostem szybkości skrawania;
zależność siły tarcia między narzędziem a przedmiotem obrabianym, zwłaszcza na powierzchni natarcia;
zmienność warstwy skrawanej spowodowana falistością powierzchni.
Sposoby zapobiegania drganiom samo wzbudnym można podzielić na konstrukcyjne i technologiczne.
Sposoby konstrukcyjne:
zwiększenie sztywności podstawowych zespołów i elementów układu OUPN;
właściwa orientacja głównych osi sztywności układu dominującego względem kierunku działania wypadkowej siły skrawania;
zastosowanie sztucznych tłumików drgań.
Technologiczne sposoby polegają na takim doborze parametrów geometrycznych ostrzy narzędzi i warunków skrawania, aby proces skrawania był stabilny.
Cel ćwiczenia.
W celu wyznaczenia granicy stabilności obrabiarki wykorzystano stożek wykonany ze stali 40H i poddano go toczeniu na uniwersalnej tokarce kłowej.
Parametry skrawania:
posuw
prędkość obrotowa
- początkowa grubość warstwy skrawanej
- długość toczenia
- najmniejsza średnica stożka
- największa średnica stożka
- wysokość stożka
- długość drogi toczenia w warunkach stabilnych
Obliczenie granicznej szerokości warstwy skrawanej.
Przyjęty kąt =
Wnioski:
Na podstawie przeprowadzonych badań i obliczeń stwierdzono, że po przekroczeniu długość powierzchni skrawanej 9,6 mm zaczęły występować drgania samowzbudne układu spowodowane zbyt dużą szerokością warstwy skrawanej.