Zadanie 1 - Fragment Pisma Świętego: 1 Kor 13, 1-8. 13
Hymn o miłości
1 Gdybym mówił językami ludzi i aniołów,
a miłości bym nie miał,
stałbym się jak miedź brzęcząca
albo cymbał brzmiący.
2 Gdybym też miał dar prorokowania
i znał wszystkie tajemnice,
i posiadał wszelką wiedzę,
i wszelką [możliwą] wiarę, tak iżbym góry przenosił.
a miłości bym nie miał,
byłbym niczym.
3 I gdybym rozdał na jałmużnę całą majętność moją,
a ciało wystawił na spalenie,
lecz miłości bym nie miał,
nic bym nie zyskał.
4 Miłość cierpliwa jest,
łaskawa jest.
Miłość nie zazdrości,
nie szuka poklasku,
nie unosi się pychą;
5 nie dopuszcza się bezwstydu,
nie szuka swego,
nie unosi się gniewem,
nie pamięta złego;
6 nie cieszy się z niesprawiedliwości,
lecz współweseli się z prawdą.
7 Wszystko znosi,
wszystkiemu wierzy,
we wszystkim pokłada nadzieję,
wszystko przetrzyma.
8 Miłość nigdy nie ustaje,
[nie jest] jak proroctwa, które się skończą,
albo jak dar języków, który zniknie,
lub jak wiedza, której zabraknie.
13 Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość - te trzy:
z nich zaś największa jest miłość.
Pytania:
1. Z powyższego tekstu wybierzcie najważniejsze dla was 3 cechy miłości.
2. Jaka wartość miłości ukazana jest w 1 Kor 13, 1-3 - Pogrubione wersety.
Zadanie 2 - Katechizm Kościoła Katolickiego
1822 Miłość jest cnotą teologalną, dzięki której miłujemy Boga nade wszystko dla Niego samego, a naszych bliźnich jak siebie samych ze względu na miłość Boga.
1823 Jezus czyni miłość przedmiotem nowego przykazania 74 . Umiłowawszy swoich "do końca" (J 13, 1), objawia miłość Ojca, którą od Niego otrzymuje. Uczniowie miłując się wzajemnie, naśladują miłość Jezusa, którą także sami otrzymują. Dlatego Jezus mówi: "Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Wytrwajcie w miłości mojej!" (J 15, 9). I jeszcze: "To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem" (J 15,12).
1824 Miłość - owoc Ducha i pełnia Prawa - strzeże przykazań Boga i Chrystusa: "Wytrwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej" (J 15, 9-10) 75 .
1825 Chrystus umarł z miłości do nas, gdy byliśmy jeszcze "nieprzyjaciółmi" (Rz 5,10). Pan prosi nas, byśmy jak On miłowali nawet naszych nieprzyjaciół 76 , stali się bliźnimi dla najbardziej oddalonych 77 , miłowali dzieci 78 i ubogich jak On sam 79 .
Pytania:
Kogo wg Katechizmu Kościoła Katolickiego mamy miłować i dlaczego?
Zastanówcie się i wymiencie jak możemy okazać naszą miłość Panu Bogu?
Zadanie 3 - Jan Paweł II w Łowiczu w 1999 roku
Tak bardzo bym chciał, abyście wszyscy mieli w waszych domach atmosferę prawdziwej miłości. Bóg dał wam rodziców i za ten wielki dar winniście Panu Bogu często dziękować. Szanujcie i kochajcie waszych rodziców. Oni was zrodzili i wychowują. Rodzice są przecież dla was najbliższymi przyjaciółmi, u których winniście szukać pomocy i rady w waszych życiowych problemach. W tej chwili myślę z bólem i wielką troską o tych waszych rówieśnikach, którzy nie mają domu rodzinnego i pozbawieni są miłości i ciepła rodziców.
Wiedzcie, że nie jesteście samotni. Towarzyszy wam Ktoś, kto was nigdy nie zawiedzie. Chrystus rozumie najtajniejsze pragnienia waszego serca. On czeka na waszą miłość i na wasze świadectwo.
Pytania:
Co Jan Paweł II mówi o rodzicach?
Jak możemy okazać miłośc naszym rodzicom?
Zadanie 4 - Fragment Biografii Matki Teresy z Kalkuty
W dniu 10 września 1946 roku, podczas podróży z Kalkuty do klasztoru w Darjeeling, na coroczne rekolekcje, Matka Teresa z Kalkuty doświadczyła, jak to później określa „powołania w powołaniu”. „Zostałam wezwana, by opuścić klasztor i oddać się pomocy ubogim.
W roku 1948, wyruszyła na swą misję do slumsów, by nieść ratunek umierającym, głodującym, chorym i ubogim. Początkowo założyła szkołę w Motijhil i wkrótce rozpoczęła udzielanie pomocy ubogim i głodującym.
7 października 1950 roku, Matka Teresa z Kalkuty otrzymała pozwolenie z Watykanu na założenie zgromadzenia diecezjalnego, które później stanie się zgromadzeniem Misjonarek Miłości. Matka Teresa tak określa cel swojego zgromadzenia: „głodni, nadzy, bezdomni, sparaliżowani, ślepi, trędowaci, wszyscy ci ludzie w całym społeczeństwie czują się niechciani, niekochani i zaniedbani. Ludzie ci stali się ciężarem dla wszystkich i są przez wszystkich unikani”. Zgromadzenie rozpoczęło swą działalność w Kalkucie, posiadając zaledwie 13 członków.
W roku 1952, Matka Teresa z Kalkuty otworzyła swój pierwszy dom dla umierających w miejscu udostępnionym przez miasto Kalkuta. Z pomocą urzędników indyjskich przemieniła opuszczoną świątynie hinduistyczną w dom dla umierających Kalighat, darmowe hospicjum dla ubogich. Nazwała je Kalighat, Dom Czystego Serca. Ludzie przyprowadzani do hospicjum otrzymywali pomoc medyczną i dostawali możliwość odejścia z godnością, zgodnie z rytuałami ich wiary. Muzułmanom czytano Koran, Hindusi otrzymywali wodę z Gangesu, a katolicy otrzymywali sakrament namaszczenia chorych.
Wkrótce Matka Teresa otworzyła dom dla chorych na trąd i nazwała to miejsce Shanti Nagar (Miasto pokoju).
Misjonarki Miłości opiekowały się coraz to większą liczbą bezdomnych dzieci. Matka Teresa poczuła więc potrzebę, by stworzyć dla nich dom. W roku 1955, otworzyła Nirmala Shishu Bhavan, Dom Dzieci Nieskazitelnego Serca, jako schronienie dla bezdomnych sierot i bezdomnej młodzieży.
Pytania:
Podać jak okazywała swą miłość drugiemu człowiekowi Matka Teresa?
Jak My możemy pomagać bliźnim?
Fragment: Łk 19,1-10
(1) Potem wszedł do Jerycha i przechodził przez miasto. (2) A /był tam/ pewien człowiek, imieniem Zacheusz, zwierzchnik celników i bardzo bogaty. (3) Chciał on koniecznie zobaczyć Jezusa, kto to jest, ale nie mógł z powodu tłumu, gdyż był niskiego wzrostu. (4) Pobiegł więc naprzód i wspiął się na sykomorę, aby móc Go ujrzeć, tamtędy bowiem miał przechodzić. (5) Gdy Jezus przyszedł na to miejsce, spojrzał w górę i rzekł do niego: Zacheuszu, zejdź prędko, albowiem dziś muszę się zatrzymać w twoim domu. (6) Zeszedł więc z pośpiechem i przyjął Go rozradowany. (7) A wszyscy, widząc to, szemrali: Do grzesznika poszedł w gościnę. (8) Lecz Zacheusz stanął i rzekł do Pana: Panie, oto połowę mego majątku daję ubogim, a jeśli kogo w czym skrzywdziłem, zwracam poczwórnie. (9) Na to Jezus rzekł do niego: Dziś zbawienie stało się udziałem tego domu, gdyż i on jest synem Abrahama. (10) Albowiem Syn Człowieczy przyszedł szukać i zbawić to, co zginęło.