SCENARIUSZ UROCZYSTOŚCI Z OKAZJI ŚWIĘTA NIEPODLEGŁOŚCI
Około 25 minut
W obecnych czasach wyraźna zdaje się być potrzeba szczególnego podejścia do wychowania patriotycznego. Święto Niepodległości daje ku temu okazję. W scenariuszu wykorzystano autentyczne wypowiedzi uczniów. Zachęcam wobec tego do pewnej modyfikacji i wcześniejszego zebrania opinii wychowanków na temat ojczyzny, patriotyzmu czy znaczenia tradycji narodowych. Będzie to sprzyjać wytworzeniu odpowiednich emocji, a także większemu zaangażowaniu młodzieży.
Bożena Marcinowska
Mirosław Marcinowski
W sali jest kameralny nastrój, przyciemnione światło, porozstawiane świece. Dekoracje są skromne, ale zawierają akcenty narodowe. Na środku stoi fotel i stolik z bukietem białych i czerwonych kwiatów.
OSOBA I
Często słyszymy słowa: Polska, jesteśmy Polakami, ojczyzna. Na co dzień jednak nie myślimy o tym, co to jest dobro wspólne, interes narodowy, poczucie tożsamości, nasza kultura. Może tylko podczas sukcesów naszych sportowców - lub niestety częściej ich porażek - jesteśmy zadowoleni lub niezadowoleni, zaczynamy się denerwować. I dobrze, że tylko w ten sposób dbamy dziś o honor domu, że możemy żyć w pokoju zabiegając o lepszy byt. W przeszłości nie zawsze tak bywało. Polacy musieli bronić swojej wolności i godności. Bywało, że ryzykowali życiem.
Zapraszamy na skromny montaż słowno-muzyczny przygotowany przez uczniów naszej szkoły. Może dla niektórych z nas będzie to okazją do refleksji na temat tego, jacy jesteśmy, czego pragniemy, dokąd w życiu chcemy zajść - my młodzi Polacy.
WSZYSCY
Piosenka „ORSZAKI - DWORAKI”, sł. A. Osiecka, muz. J. Satanowski
1. Historio, historio! Cóżeś ty za pani, że dla ciebie giną, że dla ciebie giną chłopcy malowani?
Ref. Orszaki, dworaki, szum pawich piór,
orszaki, dworaki, szum.
2. Historio, historio, czarna dyskoteko! Nie pozwalasz wytchnąć ludziom ani wiekom.
3. Historio, historio! Ty macocho nasza! Tak nam dałaś mało, oprócz Ojcze Nasza.
4. Historio, historio! Cóżeś ty za matnia? Pchamy się na scenę, a to jeszcze szatnia.
5. Historio, historio! Jaka w tobie siła, żeś ty całe światy z mapy poznosiła?
6. Historio, historio! Ty ballado gorzka! Czemu stale rosną twoje własne koszta?
7. Historio, historio! Tania z ciebie dziewka. Miała być kancona, a jest stara śpiewka.
8. Historio, historio! Tyle w tobie marzeń. Często ciebie piszą kłamcy i gówniarze.
9. Historio, historio! Ty żarłoczny micie! Co dla ciebie znaczy jedno ludzkie życie?
OSOBA II
J. Tuwim, fragment z „Kwiatów polskich”
Chmury nad nami rozpal w łunę,
Uderz nam w serca złotym dzwonem,
Otwórz nam Polskę, jak piorunem
Otwierasz niebo zachmurzone.
Ziemi, gdy z martwych się obudzi
I brzask wolności ją ozłoci,
Daj rządy mądrych, dobrych ludzi,
Mocnych w mądrości i dobroci.
Pysznych pokora niech uzbroi,
Pokornym gniewnej dumy przydaj,
Poucz nas, że pod słońcem twoim
Nie masz Greczyna ani Żyda.
Puszącym się, nadymającym
Strąć z głowy ich koronę głupią,
Piorunem ruń, gdy w imię sławy
Pyszałek chwyci broń do ręki,
Nie dopuść, żeby miecz nieprawy
Miał za rękojeść krzyż twej męki.
Lecz nade wszystko - słowom naszym
Zmienionym chytrze przez krętaczy,
Jedyność przywróć i prawdziwość:
Niech prawo zawsze prawo znaczy,
A sprawiedliwość - sprawiedliwość.
Każda niech Polska będzie wielka.
Synom jej ducha czy jej ciała
Daj wielkość serc, gdy będzie wielka,
I wielkość serc, gdy będzie mała.
OSOBA III i IV
(czytają zamiennie wypowiedzi uczniowskie)
Ojczyzna powinna być czymś ważnym dla każdego człowieka. Jest tylko jedna.
Natalia z klasy II
Nie chciałbym mieszkać w innym kraju. Nie umiałbym się tam odnaleźć, nie znalazłbym swojego miejsca. We własnym kraju jest jakoś inaczej. On jest jak duży dom, a jego mieszkańcy to jedna wielka rodzina.
Piotrek z klasy III
Nigdy nie chciałabym mieszkać np. w Afganistanie czy Iraku. Nie chciałabym, aby u nas była wojna. Jestem szczęśliwa, że mieszkam w Polsce.
Ewelina z klasy II
Polska to ładny kraj. Mamy morze, góry, dużo zieleni, wiele zabytków, ciekawą historię. Dobrze, że mam to, co mam. Nie wymagam dużo więcej.
Bartek z klasy II
Ojczyzna jest czymś, czego nie można kupić, jest bezcenna. Wielu myśli, że młodzież nie postrzega tak ojczyzny. Moim zdaniem po prostu nie wszyscy pokazują to, co czują w ten sam sposób.
Tomek z klasy III
Jestem dumna z Polaków, którzy walczyli za nasz kraj. Ja też bym chciała zrobić coś dla ojczyzny, lecz nie wiem co. Chyba my - uczniowie możemy tylko dobrze się uczyć, aby Polska zyskała nowych mądrych ludzi.
Uczennica z klasy II
My nawet nie wiemy, co to jest oddać życie za ojczyznę, walka do ostatnich sił, a dotknęło to naszych dziadków, babcie...
Wojtek z klasy III
Moja ojczyzna ma smutną przeszłość. Dużo w niej smutku, łez, cierpienia i krwi wylanej przez naszych przodków. Abyśmy my mogli żyć w lepszym kraju.
Kasia z klasy III
WSZYSCY
Piosenka, G. Turnau, Tutaj jestem
1. Tutaj jestem, gdzie byłem, gdzie się urodziłem.
Tu się wychowałem i tutaj zostałem.
Mogłem jechać, wyjechać i stąd się oddalić,
Ale jednak zostałem z tymi, co zostali.
Refren
Może lepiej by było, kto by to ocenił,
Gdybym rzucił to wszystko, miejsce bycia zmienił.
Mogłem jechać, wyjechać i stąd się oddalić,
Ale jednak zostałem z tymi, co zostali.
2. Tutaj jestem, gdzie byłem, gdzie się urodziłem.
Tu się wychowałem i tutaj zostałem.
Pomyślałem, to samo słońce wszędzie świeci,
Więc, gdzie byli dziadkowie, będą moje dzieci.
3. Nie ma co nigdzie jechać, nigdzie się poruszać,
Chyba, że cię do tego niemoc bycia zmusza.
Czy ci się tutaj uda, czy ci się nie uda,
Czy cię zbyt zaciekawi, czy cię strawi nuda.
Pomyśl, że o tym nigdy się nie dowiesz,
Jeśli wszystko zostawisz i pojedziesz sobie.
OSOBA V
Wiersz T. Różewicza „ Oblicze ojczyzny”
Ojczyzna to kraj dzieciństwa
Miejsce urodzenia
To jest ta mała najbliższa ojczyzna
Miasto miasteczko wieś
Ulica dom podwórko
Pierwsza miłość
Las na horyzoncie
Groby
W dzieciństwie poznaje się
Kwiaty zioła zboża
Zwierzęta
Pola łąki
Słowa owoce
Ojczyzna się śmieje
Jest blisko
Na wyciągnięcie ręki
Dopiero później rośnie
Krwawi
Boli
OSOBA VI i VII
Ojczyzna jest dla mnie domem - jednym, wielkim, pięknym domem. Czuję się tu bezpiecznie, wśród rówieśników, znajomych, przyjaciół i rodziny. Czasem ludzie narzekają na brak pracy, niskie zarobki. Są jednak mniej rozwinięte kraje niż Polska, a do każdego domu zagląda czasem głód i bieda. Należy pamiętać, że Polska to nie tylko kawałek miejsca na mapie, ale i my Polacy, którzy ją budujemy, tworzymy...
Kuba z klasy II
Jestem dumna z naszej ojczyzny. Ona nas tak samo potrzebuje, jak my jej. Jestem optymistką. Polska przeżywa sukcesy i porażki. Ja wierzę, że wszystko się ułoży.
Ewelina z klasy III
Dla mnie narodowość polska jest nagrodą, wyróżnieniem.
Mariusz z klasy II
Ludzie często nie doceniają, czym jest dla nich Polska. Nie potrafią docenić tych, którzy za Polskę walczyli. Czasem mówią: ja też bym walczył. Jednak nie potrafią na przykład podczas bójki stanąć w obronie słabszego.
Aneta z klasy II
Każdy, kto zginął za ojczyznę, powinien być szanowany. Powinniśmy o tym pamiętać.
Adam z klasy II
Ojczyzna to nie tylko ziemia, kultura czy historia. Ojczyzna to ludzie, którzy ją zamieszkują. Myślę, że dobrze jest wiedzieć, że otaczają nas rodacy.
Jagoda z klasy III
Ojczyzna to miejsce urodzenia, pola, łąki, kwiaty...
Adrian z klasy II
WSZYSCY (śpiewają) lub 1 osoba recytuje
( sł. Z. Herbert, muz. Gintrowski )
1. To będzie noc w głębokim śniegu, który ma moc głuszenia kroków,
W głębokim cieniu, co przemienia ciało na dwie kałuże mroku.
Leżymy powstrzymując oddech i nawet szept najlżejszych myśli.
Jeśli nas nie wyśledzą wilki i człowiek w szubie, co kołysze
Na piersi szybkostrzelną śmierć, poderwać trzeba się i biec
Po blasku suchych krótkich salw na tamten upragniony brzeg.
Refren
Wszędzie ta sama ziemia jest, naucza mądrość.
Wszędzie człowiek białymi łzami płacze,
Matki kołyszą dzieci,
Księżyc wschodzi i biały dom buduje nam.
2. To będzie noc po trudnej jawie, ta konspiracja wyobraźni.
Ma chleba smak i lekkość wódki, lecz wybór, by pozostać tu
Potwierdza każdy sen o palmach.
Sen przerwie nagle wejście trzech, wysokich, z gumy i żelaza.
Sprawdzą nazwisko, sprawdzą strach i zejść rozkażą w dół po schodach.
Nic z sobą zabrać nie pozwolą, prócz współczującej twarzy stróża.
3. Helleńska, rzymska, średniowieczna, indyjska, elżbietańska, włoska,
Francuska nade wszystko chyba, trochę weimarska i wersalska...
Tyle dźwigamy naszych ojczyzn na jednym grzbiecie, jednej ziemi,
Lecz ta jedyna, której strzeże liczba najbardziej pojedyncza
Jest tutaj, gdzie cię wdepczą w grunt lub szpadlem, który hardo dzwoni
Tęsknocie zrobią spory dół.
OSOBA VIII
Wiersz A. Słonimskiego „Dwie ojczyzny”
W twojej ojczyźnie karki się zgina
Przed każdą władzą,
Dla zwyciężonych wzgarda i ślina,
Gdy ich na kaźń prowadzą.
W twojej ojczyźnie gdyś hołdy składał
Przed obce trony
W ojczyźnie mojej, jeśli kto padał,
To krwią zbroczony.
W ojczyźnie twojej do obcych w wierze
Bóg się nie zniża
Moja ojczyzna świat cały bierze
W ramiona krzyża.
W twojej ojczyźnie sławnych portrety,
Tom w etażerce.
W mojej ojczyźnie słowa poety
Oprawne w serce.
Chociaż ci sprzyja ten wieczór mglisty
I noc bezgwiezdna,
Jakże mnie wygnasz z ziemi ojczystej,
Jeśli jej nie znasz?
OSOBA IX i X
Gdy polscy sportowcy zajmują pierwsze miejsca, łza kręci mi się w oku. Jestem szczęśliwy, że mieszkam w Polsce.
Maciek z klasy II
Jestem dumna z tego, że jestem Polką. Urodziłam się tu, wychowałam. Nie chciałabym opuścić tej ziemi. Może są bogatsze kraje, jednak ja wolę, aby moje dzieci wyrastały i wychowywała się tutaj. Wszędzie dobrze, ale w domu najlepiej.
Justyna z klasy II
Dla mnie ojczyzna to kraj, w którym się urodziłem, wychowałem, przeżywałem chwile smutku i radości. Nasi przodkowie dużo wycierpieli, abym był wolnym Polakiem. Nie chciałbym być innej narodowości.
Bartek z klasy II
Moim zdaniem słowo ojczyzna nie jest tylko regułką, ale czymś więcej, przynajmniej dla mnie. Słowo to kojarzy mi się z miłością, szacunkiem i odpowiedzialnością. To przecież od nas - młodych Polaków, zależy, jaka będzie przyszłość.
Uczennica z klasy II
Podsumowaniem imprezy może być uroczyste odśpiewanie „Mazurka Dąbrowskiego”